สอแล้วเนี่ย” ยิ่งพูดถึง

ราะเพื่อนคนนี้บินไปเรียนที่แคนาดาตั้งแต่จบประถม พอคว้าปริญญาตรีมาได้ ก็ยังบินไปเรียนปริญญาโทที่อังกฤษมาอี

าศิตายังคงติดต่อกันอยู่เสมอๆ คำว่าเพื่

ิ ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”

ำให้มาศิตาสั่งอาหารแบบไม่ลืมหูลืมตา กินกันอยู่สองคนแต่กับข้าวบนโต๊ะมีเกือบสิบจาน ที

่คือประโยคที่มาศิตาได้ยินจากผู้เป็นพ่อ แทนที่

ังและรับเอกสารมาจากโรงพยาบาลเมื่อสองชั่วโมงก่อน

อย่างละเอียดทุกบรรทัด ก่อนจะผ่อนคลายขึ้นมา

ไปตรวจร่างกายซะละเอียดขนาดนี้ แน่ใ

้าค้อนๆ ส่งมาให้พ่อ ที่เป็นทั้งพ่อและแม่ในคนๆ เดียวกัน เพราะแม่ของเธอเสียชีวิตไปตั้งแต่มาศิ

ว่าซะศิตา

ามีคนจะซื้อลูกจริง

ั้นเลยเหรอ” มาศิตาฉีกยิ้มกว้าง ท่าทา

ให้เขาไปฟรีๆ แถมข้าวสาร อาหารแห

นพ่อกลับยิ้มขำที่ได้แซวลูกสาวคนนี้ นั่นเพราะหลังจากนี

ป็นไปได้ เขาแทบไม่อยากส่งมาศิตาไปไหนไกลๆ อีก แค่ห่าง

คำสาบานที่มีมานาน ว่าหากวันใดที่เจ้านายใหญ่ต้องการความช่วยเหลือ เขาจะยินด

ือยัง” น้ำเสียงอบอุ่นเอ่ยถามขึ้น

เป๋า จั

ไปอยู่ที่บ้านเ

ิตาเอ่ยเสียงสูง หน้าตาดูตื่นๆ อย่างเห็น

ังบ่อยๆ ว่าทายาทของตระกูลเราที่เป็นผู

ว่ารายละเอียดของหน้าที่สำคัญนั้นมีอะไรบ้

ษ์นี้ แต่ทว่าก็ไม่มีโอกาส เพราะไม่มีทา

ยินคำว่าแวมไพร์ เธอก็ชักจะเสียวคอแปลกๆ แต่ไม่ได้นึกกลัวอะไร

เจ้านายคนนี้ของเ

งไง” คิ้วสวยๆ ผูกกันเป็นโบทันที ได้แต่คิดสงสัย ว่าเจ้านา

ังสวิ

่าเชื่อไป

องเรามีหน้าที่พิทักษ์ ปกป้องชีวิตเจ้านายใหญ่ ผู้ที่ให้ชีวิตแก่บรรพบุรุษของ

เป็นถึงแวมไพร์เชียวนะ” มาศิตาออกตัว เพราะคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ตกว่า

ารณ์ไม่คาดฝัน จงเชื่อในสัญชาตญาณของลูก” อาทิตย์สบตาลูกส

้ แล้วนี่บ้านเจ้านายให

ียง

ี้” ภาพของลูกศิษย์ที่ปรากฏขึ้นในหัวของมาศิตาในเวลานี้คือ เด็กผู้ชายหรือผู้หญิงอายุไม่เกินสิบขวบ ที่อาจจะซนแสนซน ยึดตัวเองเป็นศูนย์รวมของจักรวาล

จะเห็นเอง เดินท

หน นั่นเพราะยังไม่ได้เตรียมตัว เตรียมใจสักเท่

ใ

ไปเป็นอาจารย์สอนพิเศษให้ ก็คิดว่าใกล้ๆ แล้วก็ไปสอ