ั่งมาผล็อยหลับเอาตอนตีหนึ่งกว่าๆ และมาสะดุ้งต

ะไม่ได้กลัว แต่ก็รู้สึกเสียวต้นคอไม่หาย ฝันที่เพิ่งจบลงก็ทำให้เ

กมา นั่นเพราะไม่คิดว่

งควันออกหูเบาๆ ก่อนจะตีหน้าบึ้งๆ ใส่ชาย

กลับ

จะดื้อแ

ห้ฉันกลับมากนัก คุณก็แค่ดื่มเลือดให้ได้เร็วๆ แค่นี้ฉันก็กลับแบบไ

อยืนอยู่เฉยๆ ไม่ได้โต้ตอบอะไร หากกลับบ้านได้ทำไมเธอจะไม่อยาก

ือนระฆังหมดยก มาศิตาหันไปยิ้มให้ณิอร แววตาอบอุ่นของ

อกลับบ้า

นลูก น้องมาช่วยเรานะ” ณิ

มไม่ต

ูศิตาด้วย” เชโรมยืนฟัง ไม่ได้โต้ตอบ

็เป็นซะแบบนี้ เขาแค่ไม่อยากดึงหนู

องให้ดีที่สุด เขาจะได้เลิกไล่ศิตาเสียที” แม้ปากจะบอกว

จ๊ะ” ณิอรยิ้มให้มาศิตาอย่างเอ็นดู นั่นเพราะเธออยากมีลูกสาว

รงๆ จะไม่ให้เธอโกรธได้ยังไง เอะอ

เราคนกันเอง อย่าเรียก

ากณิอรไปก่อน จะเรียกไม

ลับเหรอจ๊ะ ถึงไ

่ยงๆ ขืนบอกว่านอนไม่หลับ เพราะฝันว่

่ดอกไม้กับป้าไหม วันนี้ริ

อ่ยรับอย่างไม่ลังเล ก่อนจะเดิน

ิตาตาโต นั่นเพราะตรงหน้าคือแปลงดอกเบญจมาศแ

ลูกเป็นแถวไว้อย่างสวยงาม ยิ่งตอนนี้ดอกเบญจมาศพร

ลับบ้านยืนอยู่ท่ามกลางดอกเบญจมาศแสนสวย แม้ภาพมันจะดูขัดๆ กันไปหน่อยก็เถอะ แต่ยามที่เขาหยิบดอกเบญจมาศขึ้นมาจร

ูกที่มาศิตามาอยู่ที่นี่ จำได้ว่าเมื่อวานเขากำลังง่วนอ

ม้ที่เขาชอบไป กลิ่นนั้นช่างยั่วยวน น่าดึงดูดกว่าอะไรทั้งนั้น

ากำลังตกหลุมรักผู้หญิงที่เพิ่งรู้จักเข้าเสียแล้ว เขาตกหลุมรั

าจได้รับอันตราย อันตรายเพราะเธออยู่ใกล้เขา และอันตรายเพราะกลิ่นหอมๆ จากตั

วลาไปเสียสนิท มารู้ตัวอีกทีท้องก็ร้องประท้วงเ

น กินอิ่ม จะได้ไ

แล้วว่ายังไม่กลับตอนนี้ เข้าใจไหม” ม

เดี๋ยวฉันไ

่ดูเหมือนจะพูดตรงกันข้ามกับความรู้สึกแรกที่ได้พบ เชโรม เพราะแม้บน

ว่าอะ

นวดโกนเคราซะบ้างนะคุณ” ยังไม่ทันที่เชโรม

ี ฉันก็ไม่ไป เพราะฉันจะไปก

่อให้เธออยากไ

พึมพ

ปกลับบ้า

นแล้ว เธอได้แต่แยกเขี้ยวใส่เขาอยู่ด้านหลัง ก่อนจะจ้ำ

บถูกปากมาศิตาเป็นอย่างมาก กินเสร็จเธอก็อา

่ก็น่ารักด

่งล่ะสิ

หละที่ชอบไปกวนใจน้อง” ณิอรส่ายหน

ิดหนูศิตาคือวันที่ลูกต้อง…” เธอเว้นคำพู

ชโรมนั้น เขาทำไม่ได้ เพราะไม่เคยแตะต้องและไม่คิดจะแตะต้อง ทั้งๆ ที่

ไม่รับ

่ฝ่ายนั้นจะตามหาเราพบ” ประโยคท้ายๆ ณิอรเอ่ยเสียงเรียบ นั

่งบนบัลลังก์

าะคนที่จะตัดสินใจเรื่องนี้ได้คงมีเพียงพ่อ ที่ถึงเวลานี้เขาแทบจำหน้าไม่ได้ด้วยซ้ำไป จะเคยเห็นก็แ

ะไม่ว่าจะผ่านเวลามากี่ปี ความรักที่เธอมีให้สามีก็ไม่เค