วไว้ “เธอเป็นอะไร? สีหน้าดูไม
ม่ไปโร
ดตัวลงบนแขนของเฉินฝาน และตอบอย่างอ่อนแ
เห็นได้ชัดว่
อ?” เฉินฝานไม่อยากจะเชื