” ใบหน้าคมเลื่อนเข้ามาใกล

อนใบหน้าเข้าใกล้เธอมากยิ่งขึ้น จนริมฝีปากทั้งสองห่างกันไม่ถึงสองนิ้ว ทิพย์ธาราหลับตาแน่นเมื่อได้สัมผัสกับลมหายใจของเขา หัวใจของเธอเต

ละเพิ่มแรงบดเคล้ายิ่งขึ้น แต่เหมือนสวรรค์ช่วยทิพย์ธาราเมื่อเสียงเปิดประตูห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าถูก

ับแล้วนี่เป็นอะไรยืนตัว

อดีเห็นแมลงตัวใหญ่” เ

สาวทันที เพราะเธออยากออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ทั้งหมดเดินออกมาจากห้องส่วนตัวเพื่อเดินทางกลับบ้าน โดยมี

ัง‌อแมนดามา เพราะทั้งสองสนิทสนมกัน เนื่องจากเจอกันตามงานที่‌อแมนดารับงานอยู่บ่อยครั้ง โทมัสเป็นคนคุยสนุก สุภาพ

ฉันเลยนะโทมัส ทักแต่ทาร

ะเดินไปหาทิพย์ธารา โดยมีสายตาที่ไม่พอใจของอเล็สซานโดร

ะ‌อพาร์ตเมนต์ของทิพย์ธารา เป็นทางผ่านของคอนโดที่เข

ิพย์ธาราตอบ

ว่าแต่ไปหาอะไรกิ

นสถานการณ์ที่อึดอัดเช่นนี้ โทมัสเดินมาโอบไหล่ของเธอ โดยที่ทิพย์ธาราไม่ได้คัดค้านการกระทำของนายแบบหนุ่ม หากคนที่ไม่

้วยอำนาจ เหมือนจะออกคำสั่งกลายๆ โทมัสหรือจะกล้าปฏิเสธมาเฟียหนุ่มแห่งเกาะซิซิลี ที่มีอำนาจแผ่ขยายมาถึงโรม และมิ

ับผู้ชายคนนี้มากนัก เนื่องจากต้องหารายได้จากอาชีพนายแบบที่นี

ทาร่ากลั

ต้องไปดูแลอแมนดาไม่ใช่เหร

อแมนดาตัดสินใจเอง ทำให้ทิพย์ธาราเดินตามไป

เฉียดร้อยยูโร ซึ่งเป็นจำนวนเงินที่เธอใช้จ่ายกับน้องอีกสองคนได้หลายวัน พานให้นึกถึงอาหารหลักที่ทำกินภายในบ้านที่มีเพียงมักกะ

ิพย์ธาราได้แต่ยิ้มบางๆ เท่านั้น ทั้งหมดรับประทานอาหารกัน

สซานโดรเอ่ยถาม‌อแมนดา ระหว่างที่

ผ่านแว่นตาสีชาเข้มนิ่งโดยที่ทุกคนบนโต๊ะอาหารไม่รู้ ดวงตาของเขาทอประกายจ้าราวดวงไฟ เมื่อเห็นโทมัสป้อนของหวานที่บริกรนำมาเสิร์ฟ เข้าไปในปากของทิพย์ธารา ก่อนที่ทั้งสองจะยิ้มให้แก่กัน เขากระแทกแก้วน้ำลงอ