หมดที่พยายามผลักไสร่างหนาหดหายไปในพริบตา ร่างกายร้อนวูบวาบ เหมือนอยู่ท่ามกลางกองไฟ ทุกครั้งยามที่เรียวลิ้นอุ่น

มาก่อน ทั้งหอมทั้งนุ่มและเต็มไปด้วยความหวาน จนยากที่เขาจะหักห้ามใจ ร่างกายของเขาเริ่มร้อน

ต่สถานที่และเวลาไม่เอื้ออำนวยให้เขาทำได้ดั่งใจหมาย อเล็สซานโดรมองใบหน้าหวานที่แดงระเรื่อ ดวงตาทั้งสองข้างฉ่ำปรือ เรียวปากอิ่มบวมเจ่อ ทำให้เ

ครั้ง เมื่อตัดสินใจถอนเรียวปากออกอย่างไม่เต็มใจนัก ก่อนจะดันร่างบางให้ออกห่างเขาเพียงนิด

รือเปล่า ลูกแมวน้

กอาการมึนงงกับรสจูบที่แสนหวาน แต่เมื่อได้ยินเสียงร้อง

บเสื้อคลุมของอแมนดาทันที โดยไม่หันกลับไปมองร่างหนา

านยิ่งนัก แต่พออาหารที่อยู่ในชามเข้าไปในปากของเขา ลิ้นของเขารับรู้รสชาติที่กลมกล่อม ความหอมฉุนจากพริกไทยป่น ความนุ่มของเมล็ดข้าว ทำให้อาหารรสชาติแปลกใหม่หมดในพริบตา ส่วน

ทำงานบ้านเสร็จก็กลับไปบ้านของเธอได้เลย” อ

วยกาแฟที่โต๊ะนอกระเบียงห้องนอน ภาวนาให้อแมนดาออกไปทำ

ท่ามกลางความโล่งใจของทิพย์ธารา สาวน้อยทำงานบ้านได้ไม่กี่นาที เสียงกริ่งหน้

ห้อง ที่แอบชื่นชมอแมนดาอยู่ แต่ไม่กล้าเปิดเผยความในใจ ไ

ายหนุ่มชาวอังกฤษที่เดินทางมา

อสักครู่นี้เอง

ปล่า ผมจะชวนออก

ไหน

ื้ออะไรให้ ผมเลยอยากให้ทาร่าไปช่วยเลือกหน่อย” วิลสันตอบ ทิพย์ธาราอดย

้ไหม ขอทาร่าทำงานบ

” วิลสันพูดด้วยความดีใจ ก่อนจะเดินกลับไ

ี่ทั้งสองเดินเลือกซื้อของด้วยท่าทางที่สนิทสนม สายตาของใครคนหนึ่งมองมาที่ทั้งคู่เขม็ง ดวงตาคู่นั้นแข็งกร้าว บังเอิญเหลือเกินว่าอเล็สซานโดรเ

่งนั้น เพื่อเดินไปลากตัวเธอมาทำโทษให้สาสม หากแต่เขาทำได้เพียงใจคิดเท่านั้น เป็นเพราะลู

ไทยที่คบหากันมานานกว่ายี่สิบปี ทักทายเพื่อนรั