ของสกา

ู่หน้ากระจก ฉันสวมรองเท้าส้นสูงปราด้า

อะไรไป

ีเขียวต้นสนขนาดไม่ใหญ่นัก มันคือของขวัญท

อตั้งโทรศัพท์ขึ้นหน่อยไม่ได้หรือไง？

องมือนะ ใก

ปสติกสีชมพูที่ฉันชอบ

าให้ฉ

นกระจก ในใจก็

ึ้นมา เทียน่าชะง

ค้างเหรอ หร

..เธอยังอย

แน่ะ ชาร์ลสต้องหลงเธอแน่ ผู้

เราคงต้องนั่งเฮลิคอปเตอร์ไปแล้วนะครับ” บ

ต้องไปแล้ว ไม่มีเวลาแล

งแล้วเดินลงบัน

ับ ทุกคนต้องตะลึงแน่ ๆ ”

บงานสังสรรค์นัก แต่ฉันก็ตั้งหน

ะไปทั

พูดจบก็เหยียบคันเร่งเต็มฝีเท้า มุ

**

ทำเอาแขนฉันขนลุกซู่ ยัง

ก็พลางคิดว่าฉันแต่งตัวดึง

ุดหนูก็มา” เสียงคุ

คุณย่าที่

ญิงตัวน้อยของเ

กับคุณแม่อลิซก็

ุณแม่คะ

อนสุดท้ายสิจ้ะถึงจะดี” ค

องฉัน ฉันจำได้ว่าหนึ่งในนั้นท

บนัยน์ลึกล้ำดุจมหาสมุทรคู่นั้น ชาร์ลส มัวร์ สา

ป็นใค

คุณลอว์เรนซ์ มัวร์ไ

วยกว่าแม่ริต้

.

งพากันส่งเ

นสาวสะพรั่งแล้ว” สเปนเซอร์เดินยิ้มกริ่

นนะ” ฉันยื่นมือ

เขายืนอยู่ข้างเวที สายตาเขามองมาทางนี้เหมือนกัน เขายัง

านเลี้ยงครบรอบ 60 ปีของมัวร์ กรุ๊ป เราขอเชิญท่านประธานแห่ง

ม่ได้เย็นชาแล้ว เขาเริ่มกล่าวสุนทรพจน์

ฟลกซ์สาดเข้ามาเป็นระยะ สิ้นคำกล่าวสุนทรพจน์

าคุณกับคุณริต้า ลิเวลี่จะแต่งง

้คุณพาเธอไปลองชุดแต

.

่อมาโดยตลอด และยิ่งไปกว่านั้นก็คือริต้าเป็นนักแสดงสาวที่ชอบมีข่าวอื้

สติน อลิซ และลอว

อบเขตกันด้วยนะครับ และตอนนี้ผมก็ขอประกาศว่า งานเลี้ยงค่

บคำถามพวกนี้ได

ีจากวงดนตรีก็ดังขึ้

นงานก็เริ่

งนะ？” สเปนเซอร์เดินเข้ามาหาฉัน และผายมือเ

เป็นโขยงตั้งแต่ตอน ม.ปลาย ฉันคงจะต้องถูกเข

ฉันจับมื

งมือข้างหนึ

้ขลาด กลัวชาร์ลสต่อยเอาหรื

เล็กน้อยแล้วโอบ

ำคอ ราวกับมีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องฉันตาเขม็งราวกับเงา หรือไม่ฉันอาจจะ

นนั้นเอง น้ำเสียงเย็น

หลุดออกจากเอวฉันไปในทันที ราวก

บไปมองอย่างหัวเสีย แววตาลึกล้ำ

แค่เต้นรำ？” ฉันพูดกับ

นจะกล้าโต้กลับ แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร

านมาพอดี ฉันจึงหันไปคว้าน้ำผลไม้มาดื

บฉันทำไม？” ฉัน

เล็ตต์อนาคตที่ดีรอค

หมายถึงหลัง

ียงค่อนข้างดัง จนฉันหายใจไม่ออก ฉันคลายสร้อยโชกเกอร์

ซึ่งมันทำให้ฉันรู้สึกดีเป็นอย่

เกิน ไม่เหมือนกับที่ปารีส มันต้องไม่

จากทำงานต่างเมืองแล้ว ฉันเพิ่งนึกได้ว่าสามปีที่ฉันไม

ันรู้สึกหนาวสะท้าน แต่แบบนี้ก็ด

หนึ่งคลุมลงบนไหล่ทั้งสองข้าง

ยดุจรูปสลักเทพเจ้ากรีกอยู่ด้านหลังฉันนี้เอง แววตาลึกล้ำดังม

ว ระวังจะไ

น้ำแข็งคนนี้ก็รู้จักเป

เย็นชากับฉันจนจะหย่ากับฉันอยู

เหรอ？” ฉันเงยหน

ไม่

ก็ดังขึ้น เป็นข้อความจากเทียน่าน

่วันฉันว่

ำไ

่ากันอยู่แล้ว

ม่ได้เซ

้กับบริษัทฉัน ม

ล้วเหรอ？ ผมจั

ารให้ฉันเป็นผู้หญิงที่ว่านอนสอนง่าย เป็นคุณนายมัวร์ที่แต

ะ ฉันติดต่อไว้

ันนะสกา

ื่อคุณด้วย” ฉั

องเขาที่คลุมไหล่ฉั

ไง？ หรือคิดจะไปฟ้องคุณย่า ชาร์ลส

แต่ก็ไม่ได้พยาย

าพลางยัดบัตรเครดิตใส่มื

่ากันเมื่อ

ิลปินฝรั่งเศสนั่น ชื่ออะไรนะ ปิแอร์เหร

อบยังไง ฉันจ้องชาร์ลสโดยไ

ียบคือคำตอบ ก็ปล่อยใ