่นวาย วันมหกรรมปวด

ยงหวานไปตามสาย ก่อนที่จะวางลงโทรศัพท์สายที่ 27 ของวันวางล

ๆ ลูกค้าต่างนัดมาเร่งงานราวกับนัดหมาย ท

ยกมือขึ้นกุมขมับ นวดวนๆ อ

ตามความรู้สึกใกล้ระเบิด อีกคนไม่ตอบแต่เดิ

ุณนัทพล

คนดูอะเจ๊ ม

้นเสียงหนัก พ่น

งสาวสั่ง

อมกับเงยหน้ามองเจ้านายบอกให้รู้ว่าเธอพร้อม

งานขึ้นสองอาทิตย์ พี่ฝากถามพี่แจงหน่อยว่าไหวไหม ถ้าทำแล้วกระทบกับชิ้นงานที่เราต้องออกในง

ากหน้า ตอบรับเสีย

ียงพี่ก็ทนได้” ลลินบอกสาวหล่อลูกน้อง แม้ปานดาวจะประกาศ

่องแค่นี้ละ แปลกคนเข้าไปทุก

ือพยักหน

ชื้อต่อ โรงงานเล็กๆ แม้จะเป็นรูปแบบบริษัท แต่ลลินก็ยังดูรายงานเองเกื

...เ

ืม

์พายัพพรุ่งนี้ พี่จะให้ปานไปเป็นเพื่อนหรือเปล่า

ี่ผู้ชายหนีหาย อย่าว่าแต่จะคิดมิดีมิร้า

รมแบบนั้นด้วยละ แกรนด์พายัพขึ้นชื่อเรื่องนัดเด็กของเสี่ย เขาว่ากันว่า...ถ้าอยาก

จัดมืดๆ ทึมๆ ห้องหับแยกโซนชัดเจน ถ้าขืนเกิดอะไรขึ้นก็ยากที่จะร้องให้คน

วิชายูโดที่ติดตัว ทำให้เธอไม่เคยกลัวอะไร เพราะอย่างน้อยเธอก็สาม

ู้ชายออก เจ๊ไม่เคยมีแฟนกับใค

ต่สารรูปและการแต่งตัวอย่

ย ถ้ารู้จักแต่งแต้มสักนิด ป

บัติของผู้หญิงโสดเตรียมขึ้

ๆ อย่างเดียวน่ะสิ ไอ้ขึ้นคานไ

รือนั

้หญิงจำพวกคิดเล็กคิดน้อยหยุมหยิม แต่คำพูดบางอย่างของคนรอบกายอ

าที รู้ว่าตัวเอ

ห่วงเจ๊จ

ปานอยู่ดูแลทางนี้แทนพี่ดีกว่

ดูแลตัวเองด้วย ถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพาก

ครอบครัว ปานดาวทำงานกับเธอมาตั้งแต่เรียนจบมหาวิทยาลัย ยังเป็นเด็กศ

นั้น คงไม่มีใ

็นภัยอันตราย พอมารู้ตัวอีกทีก็โดนเสือร้ายคาบไปแล้วก็ได้” ปานดาว

อีกคนได้คลายกังวล คนเมืองกรุงอย่างเธอต้

าหยุดอยู่ที่ซุ้มโคมไฟหลากสีแต่มีต้นไม้หนาบังจัดแบบส่วนตัว โซนพักผ่อนที่

ลับไม่มีใครสักคนเดินผ่านมาให้ได้ถาม ความมืดของสถานที่ลดวิสัยทัศน์ในการมองเ

ัดไว้สำหรับคู่รัก ไม่ทันที่เธอจะได้คิดต่อ สายตาก็เหลือบไปเห็นปลายเท้าสองคู่พันเกี่ยวกันบนเบาะใบนุ่มในม

ไปจนสุดทาง ห้องกระจกกว้างที่มองเห็นลางๆ อยู่ข้างหน้าทำให้เธอยิ้มออ