ยู่บ้านที่ต่างจังหวัดแล้ว อันที่จริงมารดาอยากอยู่ดูแลเธอต่อ แต่เมลดาห่วงบิดาและ

อเดียดีๆ ออกแล้ว” ชมพ

ยอะไร ด

ต้องหาพระดีๆ มา

ดาไม่ใช่ไม่ศรัทธา แต่ลุคของเธอมันไ

ิงแน่ๆ ฉันยังมีติดตัวเลย นี่ไง” ชมพู่ดึงสร้อยค

ด้องค์นี

นขนหัวลุกของแกแล้ว ฉันละอยากได้พ

งซิกแพคโอปป้าเกาหลี มา

่พึ่งทางใจให้เราได้ เดี๋ยวคงขอให้พ่อส่งพระดีๆ มาให้แกคล้องติดตัว

บใจ

กห้วนๆ ของชมพู่

ยู่ๆ เรียก

เดาะเคราะห์ไหม เผื่อจะปัดเป่าภูตผี

้วสูง รู้สึกทะแม่งๆ กั

ื่อเดือนที่แล้ว รับรองเริ่ด” เจ้าของความคิด หยิบโทรศัพท์มื

ปฉันไปอ่

มพู่เอ่ย

มพู่เสนอ นั่นเพราะเธออยากไปค้นหาความจริงเหมือนกัน ว่าสิ่งที่เธอ

พูดเรื่องนั้นเรื่องนี้อยู่นาน สุดท้า

ีเลยสักตนเดียว ที่เธอมองเห็นตอนนี้คือท่านพระภูมิ เพิ่งรู้ว่าบ

ามสามารถจะค่อยๆ มาทีละอย่างสองอย่าง ซึ่งความสามารถพวกนี้

ที ฉันจะได้กลับบ

แล้วบ

ยู่สักหน่อย ยามต้องขับรถผ่านจุดที่เมลดาบอกว่าเห็นผี เธอรีบกระช

ารมองเห็นวิญญาณรบกวนความคิด ทำให้เธอลืมความเสียใจไปได้บ้าง แต่ก็ไม่ไ

หมคะพี่สิงห์” เอ่ยถาม

อีก เธอร้องไห้ออกมาทั้งๆ ที่บอกตัวเองว่าจะไม่ร้องอีกแล้

แต่ก็เลือกที่จะยิ้มให้มากขึ้น มองโลกให้หลาย

นใบเบิกทางหาความสุขให้ตัวเอง หัวเราะกับเรื่องเล็กๆ น้

อย่างนั้น เพราะลูกน้องเกิดไม่สบายกะทันหันจนเธอต้องอยู่ดูแลร้าน ได้แต่ขอโทษขอโพ

พราหมณ์ ดีหน่อยที่เป็นช่วงวันหยุดยาวต

าก็กังวลอยู่ไม่น้อย แต่กว่าจะตัดสินใจออกจากบ้านได้ก็นาน

กจะเห็นวิญญาณมาวอแวใกล้ๆ ตัวเธอสักเท่าไหร่ จะมีก็

ที่บรรดาผีๆ โผล่มาให้ได้เห็น ทำให้เธอตกใจ ขวัญกระเจิง จนต้องหลุดคำแช่งอ

มาถึงวัด เธอก็ตรงไปลงทะเบียนแล้วรับชุดสีขาวมาเปล

ให้เมลดาอ้าปากค้าง เพราะเธอยังไม่ทันจะได้ถามอะไรเลยด้วยซ้ำ และนั่นทำให้เธอ

งถอยกลับไม่ได้แน่ จึงพยายามข่มใจให้นิ่งเข้าไว้ กระทั่งทำวัดเย็นเสร็จ เตรียมตัวจะเข้านอน งานก

าอยู่หรือไงคุณผี โอ๊ย! เดี๋ยวแช่งเลยนี่”

ะ อย่าแ