คุณหลี่อยากจะหัวเราะออกมา แต่เขาหัวเราะออกมาไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงกลั้นมันเอาไว้

ผู้ช่วยของคุณหลี่หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมา และถ่ายรูปฉากนี้เอาไว้ กวนจิ้นจึงอยากจะยืนขึ้นเพื่อหยุดเขา แต่จงจิ่งเฮ่าห้ามเขาเอาไว้ก่อน “นั่งลง”

ภายในห้องเงียบสงัด

จงจิ่งเฮ่าหยิบรับมันมาจากมือของเขา และกำมันไว้ในมือ จากนั้นมองดูมันเป็นเวลาสองวินาที แล้วใส่มันลงในกระเป๋าของเขา “ขอบคุณนะ”

หลินซีเฉินขมวดคิ้วแน่น

เห็นเห็นกันอยู่ว่า คุณลุงคนอื่น ๆ กำลังดูเรื่องตลก ทำไมจงจิ่งเฮ่าถึงไม่โกรธล่ะ？

จงจิ่งเฮ่าย่อตัวลง และเอนตัวเข้าไปใกล้หูของเขา “เดี๋ยวจะมีคนมาช่วยชดใช้คืนแทนเธอเอง”

พูดจบ เขาก็ยกแก้วไวน์ขึ้นอย่างอารมณ์ดี แล้วกระดกดื่มมันลงไป

ทุกคนต่างตกตะลึง