ย เขาเงยศีรษะขึ้นแล้วเลิ

ู้ดีแ

นซินเหยียนคว้าแขนของเขาเอาไว้ “จงจิ่งเฮ่า ฉันรู้สึกว่

อเช่นนี้ คาดว่คงรู้เรื่องของจง