img พยับหมอกปลายฝน  /  บทที่ 2 1 | 3.45%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 2 1

จำนวนคำ:2120    |    อัปเดตเมื่อ:19/08/2022

บกมือเหยงๆ ทำให้คนที่เพิ่งผลักประตูเข้ามาด้านในอดยิ้มตอบไม่ได้ เจ้าหล่อนมีใบหน้าอ่อนเยาว์ ดูอายุน้อย

ามาหา เอื้อมมือนุ่มๆ คว้าแขนของคนที่เพ

นั่งจับจองและพูดคุยกันอย่างออกรส ครั้นเห็นหล่อน

มาด้วยโว้

ยวครึ้ม แต่ที่ทำให้ดูดีคือลักยิ้มบนแก้มซ้ายที่เรี

ว่างหรื

ดเป็นลอนเล็กน้อย เจ้าหล่อนสวมเสื้อสายเดี่ยวคว้านคอลึกจนเกือบจะเห็นไป

ลงนั่งข้างหญิงสาวคนที่เดินออกไปต้อนรับหล่อนอย่

ม่คร

ดขึ้นทันทีที่เห็นอ

นฟังทำเพียงเลิกคิ้ว ไม่ได้สนใจอะไรนัก กระทั่งป

สนใจ คิ้วเรียวโค้งสวยขมวดมุ

สบตา เอียงคอมองผู้

เจนเช่นนี้ ใบหน้าของหล่อนมักจะเรียบเฉย นานครั้งถึงจะมีรอยยิ้มประดับบ

ิ่งจะตาย อย่าไ

ดๆ อย่างก

่เคยเห็นหัว

างที่มองด้วยหางตาราวกับอาฆาตแค้น แต่ก็แค่นั้น...สายฝนไม่เคยทำร้าย ต่อว่าหรือด่าทอใครแม้สักคน ถึงใครๆ จะบอกว่

ใจที่แสดงออกมาทางสีหน้าทำให้เพื่อนที่น

กเจอลู

มริมฝีปาก ก

...เปล

เต็มแก้วเมื่อครู่นี้ขึ้นมาจิบ แขนข้างหนึ่งกอดอกไว้ หลังเอนพิงพนัก ขาข้างหนึ่

พญาห

นอดไม่ได้ท

ช้อนทองมาเกิด ไ

บางคนคบหาเพื่อผลประโยชน์ บางคนคบไปตามมารยาท...ที่จร

ือเรียกร้องต้องการให้ใครมาคบหล่อน อยากค

รมันจะไม่มาจร

ตามมาด้วยคำถามอีกสองสามปร

ันตั้งห้าปี ไม่ร

ครเคยเจอม

่ยนไปหรือเปล่า

ย ฉันละอิจฉามันจริงๆ

ด หล่อนสนใจแต่จิบเบียร์ที่เพิ่งสั่งบริกรเมื่อค

ลิกกับพี่หมอกหรื

วางลงทันที ริมฝีปากเม้

ีสาม แต่ตอนนี้ฉันได้ยิ

ู้มาจา

ียกให้ทั้งหมดหันไปมอง จึงพบว่าผู้ที่กำลังเป็นหัวข้อสนทนาอ

ยินดี พลันอุทานอย่างพร้อมเพรี

เสื้อเชิ้ตยีนแขนยาวที่พับไว้เหนือข้อศอกกับกางเก

ะทบใบหน้าของชายผู้นั้นจนทำให้สายฝน ม

วามทรงจำที่ถูกกักเก็

ทว่าวันนี้...เพียงพบกันแค่เสี้ยววินาที เปลือกที่ห่อหุ้ม

อย่างหลั่งไหล

ป็นอย่างดีมาตลอด ทำให้หล่อนยังนั่งอยู่

นไม่รู้ เพราะตาของหล่อน

่หม

ลับไปกลับมาครั้งแล้วครั้งเล่า เสมือนฉุดดึงหล่อนกลับสู่ม่านหมอกควา

ับฝนนะลูก ยายรุ้งไม่สบ

นพ่อทำให้หล่อนร

ะไม่อิจฉาน้อง ทว่าไม่อาจห

หาอะไรก็ตามแม้เป็นเรื่องเล็กน้อย พ่อของหล่อนมักจะเป็นห่วงจนเกินพ

นมากนี่ กินแ

ป่วยหนัก สิ่

่อให้นาย

้มแข็งเสมอ

นแอ และไร้เดียงสาจนพ่อต

นาดสามคนโอบ สองตามองเหนือศีรษะ จับจ้องร่มไม้ใบบังที่กำลังไหวเอนตามแรงลม ไกลออกไปด้านบน หมู่เมฆดำทะมึนก

ียงห้านาที เม็ด

ล่นลงสู่ผืนดิน

านไปแล้ว หากยังเหลือส่วนหนึ่ง...นักกีฬา นักดนต

ียงตะโกน เสียงพูดคุย แหบห้าวปนเ

เหล่านักฟุตบอลสิบกว่าค

อเข้ามาใกล้ หนึ่งในนั้นจึงตะโกนถาม

านหรือน้อง ให

เล่นอยู่ พี่นั่ง

ที่ยวไหมจ๊ะ

หากสายฝนยังคงทำเป็นไม่สนใจ สอ

่นไรดี...ไล่ตะ

่งเข้ามาเรียน รีบสร้างศัตรูแบบ

ผื่อวันหน้าหล่อนอาจจะมีเรื่อ

ึ่งถูกโยนมาจากที่ไหนไม่ทราบได้ มันพุ่งเข้าใ

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY