ันที่สายฝนไม
เท้าผ่านประตูเข้า
พยายามกะพริบตารัวเร็วเพ
ากบันได ทั้งแววตาและสีหน้าแสดงถึงความเป็นห่วงอย่างชั
รขึ้นหรื