img พรหมลิขิตสีดำ  /  บทที่ 9 8 | 12.16%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 9 8

จำนวนคำ:2178    |    อัปเดตเมื่อ:19/08/2022

ี ขณะคนที่นั่งข้างๆ นั่งตัวเกร็งอย่างหวาดเสียวกลัวว่าอีกฝ่ายจะพลาดท่าไปเฉี่ยวรถคันอ

รือต้องรอให้ฉันล

แล้วยืนรอกระทั่งคนตัวโตก้าวลงมาตาม ไม่ต้องให้เขาสั่ง ทันทีที่อีกฝ

เมื่อครู่ยังร้อนอบอ้าวอยู่เลย พรนภัสตัวสั่นน้อยๆ ยกมือกอดอก ขณะกวาดสาวตามองซ้ายขวา จ

ั่

บเรือนร่างกำยำขอ

่อเธอเงยหน้ามองสบตาสีนิลกาฬ...ดำมืดจนลึกสุดหยั่ง..

บบนี้ซินะ ถึงทำให้พ่อของฉ

่างวาบขึ้นมาในบัดดล ...เป็นความรู้สึกเล็กๆ น้อยๆ

ได้เป็นหุ่นยนต์ที่ไม่รับรู้ร้อนหนาวรอบกายแต่อย่างใด ชายหนุ่มมองคนตรง

ยเชียวหรือพรนภัส..

...” คนที่หลุบสายตาลงต่ำเงยหน้ามามองเขาอีกครั้ง ก่อนเอ่ย

ไม่ได้ถูกต้

เขากลับอย่างเหลืออด แต่เธอยังควบคุมตัวเองได้เป็นอย่างดี...อารมณ์ของ

กอย่างได้ในพริบตา หากพรนภัสก็พร้อมจะเป็น

่ยใดๆ อีก หมุนตัวกลับแล้วก้าวเ

น ก่อนเดินนำลิ่วตรงไปยังร้านแห่งหนึ่ง ป้ายหน้าร้านเขียนติดไว้ว่ารัตนาเวดดิ้งสตูดิโอ...ร้านนี้บริการถ่ายภาพ พรีเวด

ร้านซึ่งปราดเข้ามาต้อนรับอย่างนอบน้อม ท่าทางเหมือนรู้จักมักคุ้นกันมาก่อนอย่างไรอ

่าพลางกวาดตาสำรวจเธออย่างประเมิน แต่ปากขยับเอ่ยชมไ

นี้เสียเหลือเกิน หญิงสาวไม่ได้เอ่ยอะไรแต่หันไปมองคนตัวโตซึ่งกำลังนั่งหมิ่นเหม่อยู่ตรงเคาน์เตอร์ คิ้วเข้มขอ

งอิจฉาคุณกันย

พราะรู้ดีว่าการแต่งงานครั้งนี้ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ห

ม่มีเวลาว่างน

เจ้าของร้านยิ้ม

าสองคนไปเลือก

บหญิง ภายในห้องนั้นยังถูกแบ่งเป็นห้องย่อยเพื่อมีไว้สำหรับเปลี่ยนชุด พื้นที

ป็นฝ่ายคอยดูแลบริการตรีทศ ก่อนจะส่งล

เดียว เพราะแต่ละชุดช่างละลานตามากมายหลายแบบจนไม่รู้ว่าจะเลือกชุดไหน ยิ่งไ

วิสาสะก้าวเข้ามาในห้องนั้นในทันที เขาก้าวอาดๆ ทำหน้าตาบูดบึ้งถมึงท

่มนิ่งงันไปอึดใจก่อนเอ่ยต่อด้วยน้

ทศก็ปรี่เข้ามาหาเธอ แล้วต่

้ชุดบ้าๆ นี่ก็เลือกๆ มาสักชุดเถอะน่า ไม่ต้องเรื่องมาก!” ทันทีที่ก้าวเข้ามา

ิรี้พิไรเลือกชุดเพราะคิดว่างา

บางอย่างในลำคอแบบที่พรน

อกๆ ...ครบหนึ่งปีแล้วเราก็จะหย่ากัน...อ้อ...เธอคงคิดว่

านดังเช่นเจ้าบ่าวมีให้ต่อเจ้าสาวเลยแม้แต่น้อย ...มีเพียงรอยโ

เถอะ พ

่มเม้มเข้าหากันแน่นบอกชัดว่าผู้เป็นเจ้าของกำลังอดทนอดกลั้นมากเพียงใด หญิงสาวสูดลมหายใจลึกยาว กำลังจะเงยหน้าขึ้นมองสบตาอีกฝ่ายพร้อมเอ

ร็จแล้วรีบออกไปข้

้าของเธอตอนนี้กำลังยุ่งเหยิงราวกับคนที่เพ่งตื่นนอน ใบหน้าที่เคยเรียบเฉ

้าเข้ามาใกล้ ก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งเช

ป็นเหมือนกั

จากมือเขา ก่อนตอบด้วยสุ้ม

่ะว่าเวลาที่ฉันโกรธจ

แล้วเขาก็แสร้งหัวเราะอย่างขบขั

แรงของเขาอย่างที่เคยทำอยู่เป็นประจำ และมันก็ได้ผลเมื่อชายหนุ่มถอนหายใจหนั

าเธอยังไม่เสร็จ...ฉัน

img

สารบัญ

บทที่ 1 บทนำ บทที่ 2 1 บทที่ 3 2 บทที่ 4 3 บทที่ 5 4 บทที่ 6 5 บทที่ 7 6 บทที่ 8 7 บทที่ 9 8 บทที่ 10 9
บทที่ 11 10
บทที่ 12 11
บทที่ 13 12
บทที่ 14 13
บทที่ 15 14
บทที่ 16 15
บทที่ 17 16
บทที่ 18 17
บทที่ 19 18
บทที่ 20 19
บทที่ 21 20
บทที่ 22 21
บทที่ 23 22
บทที่ 24 23
บทที่ 25 24
บทที่ 26 25
บทที่ 27 26
บทที่ 28 27
บทที่ 29 28
บทที่ 30 29
บทที่ 31 30
บทที่ 32 31
บทที่ 33 32
บทที่ 34 33
บทที่ 35 34
บทที่ 36 35
บทที่ 37 36
บทที่ 38 37
บทที่ 39 38
บทที่ 40 39
บทที่ 41 40
บทที่ 42 41
บทที่ 43 42
บทที่ 44 43
บทที่ 45 44
บทที่ 46 45
บทที่ 47 46
บทที่ 48 47
บทที่ 49 48
บทที่ 50 49
บทที่ 51 50
บทที่ 52 51
บทที่ 53 52
บทที่ 54 53
บทที่ 55 54
บทที่ 56 55
บทที่ 57 56
บทที่ 58 57
บทที่ 59 58
บทที่ 60 59
บทที่ 61 60
บทที่ 62 61
บทที่ 63 ุ62
บทที่ 64 63
บทที่ 65 64
บทที่ 66 ุ65
บทที่ 67 66
บทที่ 68 67
บทที่ 69 68
บทที่ 70 69
บทที่ 71 70
บทที่ 72 71
บทที่ 73 72
บทที่ 74 อวสาน
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY