ดพี่สาวด้วยความคิดถึง มารดาบอกว่าพลอยเพชรกำ

ึงพลอย

็คิดถึง

ังไง แพ้บ้า

ดือนแรก ยังไม่แพ้หรอก แต่ต้องระ

จที่ได้ยิน

ด้วยกันนะ มาช่

กันหลายคนแล้วมั้ง กลัวว่าจะได้จับเวลาผลัดกันอุ้มเสียมากกว่า’ ท้ายประโยคหญิงสาวบอกกลั้วหัวเราะ เพราะเธอรู้ว่าทั้งคนบ

น้องสาว แต่ถึงอย่างไรภารกิจของเธอคือช่วยมา

ยอย่างที่ไม่ใส่ผ

ที ‘อยู่ในเมืองที่กินอาหารพวกนี้เ

้องเถียงกันใ

นยื่นโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้ลูก

ทรศัพท

ได้โทรศัพท์เครื

ยนทิ้งถังขยะตั้งแต่ที่สนามบินแล

ท์เป็นสิ่งเดียวที่มีทุกความทรงจำระหว่างเธอ

ำอย่าง

นของแกตายสักคน โทรศัพท์เครื่องนี้ราคาตั้งหลายหม

ว่าความสุขของกะรัตคืออะไร’ หญิงสาวตัดพ

ฉันให้เวลาแกพักผ่อน 2 ชั่วโมง ว

จ้องหน้ามารดาเหมือนต้องการความกระจ่างมากขึ

์และทำความรู้จักก

นี้หญิงสาวแทบจะหลงเสีย

อก ฉันจะให้แกแต

เพราะต้องการจะเตือนให้นางหยุดพูด เธออยากจะลองพูดกับน้องก่อนเพราะรู้ดี

ราะยังไงกะรัตก็ไม่มีวันขัดคำสั่งฉันได้อีก ฉันยอมน้องแกมามากพอแล้ว’ คนเป็

างนี้จะบังคับกะร

ับฉัน ต่อให้มีปีกบิน

องหน้าพี่สาวสลับกับมารดาเม้มปากแน่นสนิทด้วย

ประตูเธอก็รีบต่อสายหาขัตติยะทันที ทั้งเขาและเธอไม่ชอบใช

องทางการติดต่อเพื่อนที่เมืองไทยของหญิงสาวด

ักแฟนหนุ่มไปทางไลน์แต่เขาไม่ยอมตอบกลับ ทั

หญิงสาวยกมือนับนิ้วช่วงเวลาที่ขา

ัวลงนอนอย่างเซ็งๆ ‘เวลาอย่างนี้หัน

ไม่ได้เธอก็ต้องพึ่งพาตัวเอง หญิงสา

จะชอบผู้หญิงแบบกะรัต ฉันจะทำให้ค

ทของเธอไม่ประทับใจตั้งแต่แรกตามความต้องการของหญิงสาว และนั่นก็ทำให้นางพลอยนิลโกรธมาก

ุดพักแผนการจับคู่ลูกสาวชั่วคราว หันมาใ

ะไม่ได้ แต่เพราะเพชรพลอยตั้งท้องสร้างความปลาบปลื้ม

าง เธอได้แต่ถอนหายใจอย่างปลงๆ กับชะตากรรมของตัวเอง ใจก

ันใดเลยที่เธอจะลืมขัตติยะได้ และเธอก็หมายใจว่าเขาจะไม่ลืมเธอเช่นกัน

ดต่อกลับอย่างนี้ ขัตติยะ” หญิงสาวถอนหายใจเล็กน

เธอส่งโทรศัพท์เข้าในกระเป๋าและเตรียมจะ

แล้วค่ะ สงสัยจะเพ

นนา ยินดีต้อนรับการมาเมือ

จะมีโอกาสได้ไปชมความงามขอ

ส่งยิ้มให้ อันนา และบอกอีกฝ่ายต่อ “ฉันขอ

กลับมานะคะ” อัน

บอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แววตาของเธอก็เปี่ยม

นอกเขาก็ทำหน้าที่ของตัวเอง ก่อนเดินทางมาเจ้านายกำชับ

คุณโรมัน” หญิงสาวรู้ทั

าที่ของผมที่

น ฉันยืนยันว่ารู้ดีมากกว่า

แต

จะค้าน แต่หญิงสาวก็รู

ันนี้ ถ้าหากว่าคุณยืนยันที่จะตาม” เธอบอกพร้อมกั

บอย่างยอมรับ เขามีวิธ

อนจะก้าวขาออกไปจากบ้าน เธอเรี