อนข้างบ้านเดินอ

ทักทายขัตติยะอย่างคุ้นเคย เขามาที่นี่บ่อยแ

งบ้านที่กลายเป็นเหมือนญาติของพลอยกะรัตไปด้วย เพราะหลังจา

วะมาหากะรัตที่บ

่ทำงานก็อยู่คนละฝั่งกับที่นี่ พอเลิกงานก็เย็นมาก

ายไปเลยนะเรา หนูนิ

้ไปไหนล

ิเศษยังไม่

เรียนพิเศษยันเย็นกันเกือบทุกคน ‘แล้

ู้เหรอว่ากะรัตเดิ

รู้ตอนนี้เอง แต่ที่เขาแปลกใจคือทำไมพลอยกะ

มารดาของเธอให้เขา แต่เขาก็เลือกที่จะไม่พูดเรื่องนี้กับบ

ปล่าครับว่ากะรั

คิ้วมุ่นอย่างแปลกใจ ‘ยะไม่รู้จริง

็เลยยืนคุยกับเธอที่ริมรั้ว เห็นบอกว่ากะรัตกำลังจะแต่งงานและย้ายไปอยู่ที่อิตาลีถาวร

ไปแล้ว เพราะไม่อย่างนั้นพลอยกะรัตคงไม่ตัดสินใจแต่งงาน แต่นางก็ยังไม่ปักใจเชื่อทั้งหมด เ

น้ำเสียงปรานีของหญิงข้างบ้านทำให้ชายหนุ่มหั

อยู่และป่วยกระเสาะกระแสะก็ได้เขามาช่วยดูแล จนกระทั่งย่

าโทรศัพท์ของตัวเองเพื่อที่จะทักไลน์

นยำว่าก่อนจะโบกมอเตอร์ไซค์รับจ้างมาที่นี่อย่างเร่งรีบ เ

ือว่

ลิกยุ่งกับลูกสาวเขา ทั้งตราหน้าว่าจนไม่มีปัญญาเลี้ยงดู หนำซ้ำแฟนยังทิ้งไปแต่งงานกับคนอื่นอีก แถมโทรศัพท์ยังทิ้งไปอยู่ก

มก็แอดไลน์ติดต่อกลับไปหาหญิงสาวและถามถึงเหตุผล แต่ก็ไ

ตอย่างใจจดใจจ่อ เขายังหวังว่าส

สำหรับเขาอีกต่อไป ชายหนุ่มจ้องหน้าหญิงสาวนิ่ง ความรู้สึกรักและเฝ้ารอที่อยู่

วันนี้เขาจะต้องคืนทุกอย่างทั้งเงิน

อย่างจะต้

ีอาการโกรธอย่างที่เธอคิดเอาไว้ตั้งแต่ต้น “กะรั

ผมอยากคืนคุณ

แล้ว เอาไว้วั

งรีบกลับบ้านค่ะ” สาวน้อยบอกเสียงใส เพ

หันมาสบตากับหญิงสาว เขามองเธอด้วยแววตาว่างเปล่า เขา

ีค่ะคุณ

รู้สึกของทั้งคู่ เธอบอกลาเสียงใ

าวต่างชาติยืนรออยู่ เขาโค้งคำนับให้

ที่เฝ้าหวังว่าคุณจะเดินกลับมาหา จบกันสักที รักมันกินไม่ได้จริงๆ อ

ิยะเดินออกมาหน้าร้าน แต่พวกเขาต้องแปลกใจหนัก

อเปล่า ปิดร้านแล้ว

ิยะเอ่ยปากชวนก่อนก็ว่าได้ ทุกครั้งที่ไปไหนมาไหนด้วยกันเป็นเธอที่เ

ชายหนุ่มถามต่อเมื่อเ

ยัง” สา

าไม่ได้เที่ยว

เชียร์ชะเง้อคอไปถามขัตติยะ ทุกคนมองเขาด้วยส

ขาบอกเจนจิราแล้วหมุ

ห้ชายหนุ่มมานานหลายปี ต่างช่วยกันลุ้นให้ทั้งคู่ลงเอยกัน แต่ขัตติยะไม่เคยแสดงความรู้สึกใดๆ

กถึงความรักที่เธอกำลังจะได้คืนจากเขา หญ

รกขึ้นมาในห้วงความคิดพร้อมกับเ

ยังไม่

จะมานอนก

ของฮันนี่ก็ไม่ชอบให้ลูกมานอนกับเ

ีนะคะ แดดดี้ไม่ได้ตามเร

สียงอ้อนจนหญ

กสาวตั้งแต่เด็ก ต้องอยู่ในกฎระเบียบของผู้เป็นพ่อตั้งแต่อายุ 1 ขวบ แต่

่ อดเที่ยวเลยนะ” หญิงสาวต่อรอง ที่จริงเธอก็สามารถพาลูกมานอนด้วยในห้องได้ทุ

วามดีใจเมื่อมารดาอนุญาต อ้าแขนรอเป็

อนที่เตียงพร้อมกับปิดไฟ จูบที่แก้มของลูกสาว

ี้ค

“

ง ฮันนี่ต้องทำยังไงคะ” เด็กหญิงทำเสียงใส ป

างเธอกับอัลเบร์โต้คือต้องอธิบายให้ฮันนี่เข้าใจอย่างมีเหตุผล เธอเ

หญิงสา

ก็บอกให้มาถามมี้ การทำน้

กมากเลย

องพิมมี่ทำได้ล่ะ” เด

มารถทำคนเดียวได้” หญิงสาวบอกตัดบทให้จบเรื่องไปก่อน ไม่คิดว่าเ

เด็กหญิงตอบ

่างโล่งอก ผ่านไปสักพักเ

มี

วเองแล้วนะลูก” พลอยกะรัตแกล้งทำเสียงดุเพ

าลงกับต้นแขนของเธอ หญิงสาวตะแคงตัวหันกลับมาหาลูกสา