ที

นอันร

็นโพรงไม้ใช่ปะ ต้น

ิกๆ เธอมองความตะคุ่มๆ ตรงหน้าเมื่อ

คงจะ

ายคว้าไม้ยาวๆ ไล่ตีตามพื้น เผื่อมีสัตว์เลื้อยคลาน