ซะอีก” มันพูดปนเสียงหอบ ขณะที่เท้าก็ยังวิ่งไปพร้อมกับผ

่เจ้าของชื่อที่ยืนมองพวกผมด้วยสายตาราบเรียบไม่รู้สึกรู้

เท่ห์ไง ได้เป็นพี่ระเบียบ แม่งเ

งมัน หารู้ไม่ว่าพี่ระเบียบนี่แหละ

อนสมัครเข้

ขบวนวิ่ง และก็เจอพวกมันสองคนที่กำลังวิ่งกันไปพลางคุยกันไปพลาง

ดี่ยวๆ เลย เพื่อนกูไ

และแค่นยิ้มให้กับบุคคลใสซื่อที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่เกี่ยว

…

นี้ไปอีกนานแค่

จะรู้จักก

งานกันเป็นกลุ่มใหญ่ ต้องช่วยกันวางแผนงานต่างๆ ให้รุ่นน้อง ผมเลยคิดว่าที่พี่เอกเรียกให้เรามาฝึ

งโดยปกติแล้วสาขาแต่ละสาขาจะมีวิชาเรียนที่ไม่เหมือนกัน อย่างผมก็จะเรียนพวกวิชากลศาสตร์ฟิสิกส์ และพวกเกี่ยวกับโครงสร้างฐานรากของอา

ปอีกหลายวันเลยสิเนี

เสียงเรียบ มองไปด้าน

ลยว่ามันเป็นความจริง แต่พอมาวันนี้... ผมกลับอยากสาปแช่งพี่ชายผมมากจริงๆ ที่พูดหลอกลวงผมมาตั้งแต่เด็ก

วันเดียวก

วถือถุงข้าวกล่องจำนวนหลายสิบกล่องเข้ามายังจุดที่พวกผมและเพื่อนๆ กำลังพักดื

เดิมนะ” จากนั้นพี่เอกก็เป็

รวญดังขึ้นแทบจะทัน

ับผมมันก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร เพราะผมเคยชินกับการกินเมนูเดิมซ้ำๆ อยู่

ออกค่าอาหารให้พวกมึงนะ ได้ขนาดนี้ก็บุญแค่ไหนแล

มากคนหนึ่ง ตอนพี่แกเป็นเฮดว้ากหลายคนอาจจะไม่ชอบใจที่โดนพี่แกตะโกนด่าด้วยถ้อยคำหยาบคายชนิดไม่ไว้หน้า แต่

เอกมาเป็นเฮดว้ากแทน ซึ่งตอนนั้นผมอยู่ปีหนึ่ง และพี่เอกแกอยู่ปีสอง ตอนแรกผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้ให้พี่เอกมาทำหน้าที่แทนที่จะเป็นพี่ปีสามที่ไม่ใช่เฮดมาทำหน้าที่นี้แท

อเลิกประชุมเชียร์และกลับมาสู่เหตุการณ์ปกติ ผมถึงได้ถามว่าแกรู้สึกยังไงบ้างที่โดนด่าแบบน

่ในมุมของเขา แต่เขาไม่รู้หรอกว่ามันยังมีอีกสองมุมที่เขาย

เสธไม่ได้เลยว่า... มีเหตุผลและตร