าวระดับเข่า มีเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนๆ สวมด้านบนไว้ ตรงชา

ยดัดเป็นคลื่นเล็กน้อย ถูกรวบมัดหลวมๆ ไว้ เพราะต้องผจญภัยบนสอ

ก็สะพายกระเป๋าหนังสีขาว เดินออกจากห้องนอนเล็กๆ ไปคว้าเอากล่องพลาสติกใสใบย่อมบน

ล้วเหร

รดน้ำผักสวนครัวหน้าบ้าน ควบคู่กับการคุยกับเ

๊ะ สวัสดีจ้ะยาย

านด้วย แล้วรีบเดินไปยืนรอรถสองแถวตรงหน้าปากทาง ห่างจากบ้

เท้าไปบริษัทแทนการนั่งมอเตอร์ไซคล์รับจ้าง แม้ระยะทางจะไกลถ

ว ซึ่งเป็นบริษัทผลิตและจำหน่ายท่อพีวีซีครบวงจร ตลอดจนนำเข้าและจำหน่ายว

พย์อีกด้วย ส่วนพนักงานนั้นมีหลัก

ไป แบบไม่มองคนด้านใน เพราะรู้ว่าตัวเองมักจะกลายเป็นเป้าสา

ตัวเองก็ไม่ใช่คนมาเช้าสุดในอาคารนี้ แต่ก็ยังโชคดี ที่ไม่ต้องคอยแย่งโดยสารลิ

นี้เป็นออฟฟิศไว้ ไม่นานก็ได้เข้าไปในกล่องสี่เหลี่ยม แล้วพาเคลื่อนไปยังชั้นยี่สิบเอ็ด เพราะตั้งแต่ชั้น

มายของสายตานั้น จับจ้องอยู่กับรูปเล็กๆ ของกรรมการ ผู้จัดการบริษัท ใบหน้าขาว มีแว่นใสแจ๋วครอ

้บริหารหนุ่มผู้หล่อเหลา และเป็นขวัญใจของสาวๆ เข้ามาสิงสถิตอยู่ มัทรีไม่เคยรู้รสชาติของความรักมาก่อน ก

าพุ่งชนอย่างจัง จนกายแข็งทื่อ ทำอะไรไม่ถูกอยู่ครู่หนึ่ง กระทั่งเพื่อนมาตบไหล่เรียก สติถึงได้คืนกล

กฝึกงานเ

ด จนผู้หญิงในตึกนี้หลายคนต้องอาย ไม่ว่าจะอยู่ในเครื่องแต่งกายสีไหน หรือแบบ

ำอาการปลื้มเขาเอาไว้ได้อย่างแนบเนียน แต่เพื่อนๆ นี่สิกลับเก็บ

รมคนนี้ ยังไม่เคยสลัดผู้บริหารหนุ่มหล่อและสูงส่งออกไปจากใจได้เลย

มโชคดี ที่หัวหน้างานอย่างชูชาติเองก็ปลื้ม เพราะเธอเป็นเด็กดี ฉลา

ทั้งตึก หรืออาจจะทั้งเมืองแล้ว มัทรีก็เปิดประตูออฟฟิศด้วยกุญ

วมหัวกั้นเอาไว้เป็นคอกๆ ด้านขวามือคือห้องทำงานของผู้อำนวยการ

เป็นของหญิงสาวไปโดยปริยาย จากนั้นก็รีบนั่งสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอ