พี่นาวาเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้ม เมื่

ทั้งที่จริงในตู้เย็นมีของสดที่แม่ซื้อติดไว้ตั้งมากมาย สามารถทำอาหารได้

อยได้เหมือ

.

ร้าสร้อย พี่นาวาเอาแต่มองถ้วยมาม่าสลับ

ทานได้หมดแหล

นเปลืองมาก เขาเกือบทำให้ฉันหัว

่งลงเก้าอี้ข้างๆ พี่เขา แขนทั้

นี้พี่จะทานลง

๋ยวฉันก็ได้ตายจริงๆ ซะหรอก ไม่ว่าจะเป็นห

้องหนิเนอะ ต่อให้ไล่ยังไงฉันก็ไม่มีทางไปหรอก ถ้าจะให้ย้ายไ

ตบมุขเอ

ูดอะไรออกมาอีก ได้แต

ก็อยากจะ ‘ยิ้ม’

็ไปทำธุระจะกลับอีกทีก็ตอนเย็น ส่วนพี่แบล็คก็ต้องไปดูร้านจนดึก” แม้ว่าจะพึ่งรู้

แรดๆ

่มั้ย” มือหนาชะงักช้อนที

ุตส่าห์เอ่ยถามออกมาตรงๆ แล้ว งั้นฉันก็จ

ไปทำรายงานน่

ยฉันก็ได้รู้ว่าพี่เขาไม่ได้

พี่นาวานั่งกินมาม่าไปเรื่อยๆ โดนไม่พูดก่อกวน

ปากคนทาน แม้ว่ามันจะเป็นมาม่าก็ตาม ถ้าให้ฉ

งเลย” ฉันแซว มือบางก็เทน้ำใ

ระโยคนี้ แน่นอนสิว่ามันต้องอร่อยอยู่แล้ว

่อร่อยนะ ใส่น้ำเยอะเกิน

ะว่าหนูใช้สูต

่างสงสัย ไม่รู้ว่าจะเล่นมุขนี้ดีหรือ

้วยไง” ฉันจับผมทัดหูตัวเองอ

ต่พี่นาวากลับหัวเราะออกมาด้วย แสด

็นต้องอายนาน เพราะคานรออยู่ อยากได้ใค

ประโยคนี้ยังคงใช

ป็นคนส

ด้อยู่ดี ใครกันจะบอกชอบคนอื่นทั้งๆ ที่เจอกันเพียงแค่วันเ

.

ัวกลับก

างสูงลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหยิบของตัวเอง ก่อนจะเดินออกจาก

าม่าอย่างตัดพ้อ อยู่ๆ เสียงของพี่เขาก็ดังขึ้นมา มันเป็นประโยคที่พี่นาว

บบนี้ก็ชื่

ากาศเพื่อแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกดีใจของฉัน แต่ค

รัว เมื่อคิดขึ้นมาได้ว่าความรักครั้งนี้ของฉันจำเป็น

งพอ เพราะฉะนั้นฉันจะยัดเยียดห

คที่ร้านสักทันที ปกติเวลาไปโรงเรียนพ่อจะเป็นคนขับรถยนต์ไปส่งฉันเอง เพ

นมาส่ง เนื่องจากพ่อเป็นห่วงก็เลยไม่อยากให้ฉันขับรถไปเรีย