มาขังไว้ในห้องๆ หนึ่ง ที่ดูเหมือนจะเป็นโรง

่ได้อยู่ดี ที่นี่น่ะถิ่นฉันจำไว้ด้วย ถ้าอยากสมองไหลก็ลองดู” จบประโยคนั้นร่างสูงบึกบึนก็เดินออกไปจากห

ดขู่ คิดว่าฉัน

าให้รู้แล้วรู้รอด แต่อีกใจก็อยากจะทำตัวให้เข้มแข็ง เพรา

ป่านนี้เต้จะรู้ถึงความผิดปกติที่เกิ

อ่อนโยนของเขาดวงตากลมโตขอ

ตรงไปที่เตียงขนาดใหญ่ แล้วปีน

าจากลำคอ ฉันนอนร้องไห้อยู่บนเตียงอย่า

ักคนกำลังเขย่าร่างกายของฉันอย่างรุ

นเพียงแค่ความฝัน แต่พอเบี่ยงหน้าหันไปมอ

นนี้เป็นเรื่องจริง

..กิน

ยู่กับผู้หญิง ถึงได้รีบเปลี่ย

รให้พวกคุณเลยนะ” ฝ่ามือบางยันตัวลุกขึ้นนั่งเพื่อเผชิญหน้ากับเขา ก่อนจะปฏิเ

ม่รู้คำตอบเลย ว่าทำไมพ

รเขาเข้าซะหน่อย ไม่เคยแม้แต่

เคย แต่

งฉันเริ่มที่จะขมวดเข้าหากัน

ันต้องกลายมาเป็นคนรับผลก

งไม่รู้ว่าพ่อตัวเองติดห

งฉันถึงกับอื้ออึงไปชั่วขณะ พย

ม่ใช่แบบ

” เขาพูดย้ำให้ฉันอีกครั้งอย่างช

เตียง ไม่อย่างนั้นคงได้ท

ขนาดนั้น และที่ไม่เข้าใจมากที่สุดก็คือทำไ

ทำไมต้องมายุ่งอะไรกับฉัน เงินสักบาทของพว

อกใช่ไหมที่ฉันพูดแบบนี้ ทุกอย่างมันคือเรื่อง

็บของแม่ที่เก็บออมเอาไว้ให้กับฉัน บางส่วนฉันก็หาทุน และรับ

ียว ก็ไม่เห็นว่าฉันจะมีส่วนไ

ยเธอให้กับนายฉันแล้ว ไม่สิ...เธอน่าจะได้เป็นของเฮียฉันมา

่ได้มากที่สุดก็คือประโยคที่ว่าพ

ดมานั่นก็ถือว่าท่านคือเจ้าของชีว

เงินมาใช้หนี้พวกคุณให้เร็วที่สุด” ฉันพูดต่อรองกับเขาอีกครั้ง ซึ่งห

ห็นความทุกข์ของคน

เหรอหืม? เก็บความพยายามของเธอเอาไว้เถอะ อย่าดิ้นรนให้

นาสีคล้ำ นอกจากรูปลักษณ์ภายนอกจะดูน่ากลั

.

่ามือหนายื่นกล่องข

...แ

่กิ

วกล่องนั้นออกจากฝ่ามือของเข

่อหน้าคนจิตใจต่ำแบบนี้ฉันก็ต้องงัดนิส

คมดุจปีศาจร้ายเง

ทำเป็นใจดีสู้เสือแล้ว

.

ร่คงไม่ตายตั้งแต่วันแรกหรอกนะ” ร่างสูงบึกบึนปรายตามองฉันด้วยหาง

วมันก็ยิ่งกระจัดกระจายเกล

ถ้าตายก็จบ ไม่ต้องมาทร

ตายตอนนี้เ

บถูกชักออกมาจากด้านหลังของเขาทันที ปล

ยวเอาอยู่ไม่ทรมาน