ว เห็นผู้คนยืนมองรถเก๋งสีดำ ที่เพิ่งพุ่งชนรถพ่วงอย่างจัง จนกระเด็นม

น ครั้นพอเห็นว่านักเรียนหลายคนอยากรู้อยากเห็น ครูเลยพาเดินไปดูตรงรั้วเหล็กดัดโปร่งมองเห็นภายนอกได้ชัดเจน

คุณพ่อน

ษย์แต่ก็ช้าไปแล้ว เมื่อร่างผอมๆ เล็กๆ วิ่งไปแหวกฝูงชนที่ยืนล้อมมุ

!!! คุณ

thday to you, Happy birthday Happ

น้องๆ ประคองเดินมาหายังไง แต่ภีมวัจน์ก็จำต้องทำอยู่ดี โดยมีสาวสวยในวัยเดียวกันคือ ‘ญาติกา

กขนาดนี้ เพราะปกติแล้วเขาไม่เคยอยากให้พนักงานเข้ามาข้องเกี่ยวในชีวิตส่วนตัวมากนัก แต่เมื่อแ

ย่างสนุกสนาน มีอาหารอยู่ตรงหน้า กินไปคุยไปอย่างมีความสุข จนอดสงสัยไม่ได้ ว่าใครกันแน่เป็นเจ้าของวันเ

เพราะเหนื่อยมาตั้งแต่เช้ามืด พอหัวถึงหมอนก็หลับเป็นตาย อาจจะเป็นเพราะไวน์ที่เดิมเข้าไปหลายขวด บวกกับพรุ

ต่เช้า ทำเอาเขาหัวเสียน้อยๆ งัวเงียคว้า

มแค่อยากจะบอกว่าคุณปัญกับคุณปาเสียแล้วนะครับเมื่อ

วทิตคอยต้อนรับและแนะนำให้เขารู้จักกับวิภพ เพื่อนสนิทของปัญญาและเป็นทนายประจำบ้าน รวมทั้งประนพผู้เป็นพี่ชายของปาริดาและเป็นญาติเพียงค

ทองก็นับเป็นพี่ แต่พอมี

สามปี ก็อยู่ประถมหก น้องคนเล็กที่ห่างเขาหกปีก็อยู่ประถมสาม ทุกคนจะต้องช่วยงานหลังเลิกเรียน ไม่มีโอกาสได้ไ

านไม่ได้หลายวัน หลังจากแม่ไปขอยืมเงินญาติผู้ใหญ่ของพ่อห้าพัน เพื่อเอามาหมุนแล้วจะรีบใช้คืน แต่เขา

ง เพราะเด็กแทบไม่เป็นผู้เป็นคน นั่งร้องไห้คร่ำครวญอยู่ข้างศพมาตั้งแต่บ่าย เขาเห็นหญิงวันกลางค

เขาก็เป็นหนึ่งในจำนวนนั้น ที่ประนพคอยย้ำให้เด็กหมั่นเอาน้ำกับกาแฟมาเสิร์ฟบ่อยเกิ

ณหนาวน่ะ ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมสาวๆ

ลังให้มองเด็กสาวผู้น่าสงสาร และน้ำตาไม่เคยเหือดแห้งจากหน้าเลย จนขอบตาช้ำบวมเ

งเหน