ายเด็กบ๊องนั่นค

ใช่ พี่ไม่ได้คิดอะไรกับเด็กนั

งพี่ชายอย

ิดอะไร แ

ม่ได้

ฏิเสธเส

ม่ใช่หรือ ไปเถอะ พี่เบ

ดำเข้าหน่อย ทำเป็น

แต่พี่ไม่ได้คิดอะไร

็ได้

่อนจะเดินผิวปากออกไป

ี่ตอนนี้นั่งหน้านิ่ว

ดอะไรกับเชอเอม

เบ

้ว ผู้ชายตัวโต ผิวสีแทนเข้มเพราะชายหนุ่มชอบการนอนอาบแดด

ข้ามาภายในบ้าน กำลังจะขึ้น

าตินั่นก็คือแลนดอน จอห์นสัน ก่อนที่หล่อนจะ

งไม่นอนอี

ได้ว่ายังไม่ได้พูดเรื่องหนู

ไว้ตอนเช้าก

ลัวลื

รดา ใบหน้าของเขาเย็นชาก

่องอะไรของเด็กนั

นั่นอีกแล้ว พูดไม

มถอนใจอ

จะให้ผมเรียกว่าสาว

ม่เด็กแล้ว และก็เป็นเจ้

พทริกส่าย

มีเมียเด็

าล พ่อแพทรับปากกับแม่เอาไว้ว

รื่อง

นิดเดียวเอง แค่รั

ีวิตผมทั้งชี

ึ้นอย่างลำบา

ี แถมยังเป็นลูกสาวของเพื่

มว่าชีวิตผมคงจะวุ่นวาย ห

ะไม่เป็นอย่างนั

็กนั่น... ซนยังกับลิง วันๆ เอาแต่วิ่งไล่จับตั๊ก

มปีแล้ว นี่น้องโตขึ้นมากแล

กตามองบน และไม่ได้ไยดีกั

ก็ผ่านมาสองปีกว่าแล้ว ไม่ยอมให้น้องเจอ

ดจะโตสักแค

ี้พ่อแพทดูเอา

่งนี

ก จนต้องเลิกคิ้วเ

ช่

ผมบินไปเมือง

บหน้าของมารดาในตอนนี้เหลือเ

ินไปไฟลท์เด

ังไงน

ตกใจเท่าน

วเมืองไทย และก

เวลาหนึ่

ณแม

แค่นี้เอง นะ ถือว่าพาน

ทำงาน

วหลังจากแต่งงานกับพ่อแพทแ

่ขึ้นกุมศีรษะอ

ม่ได้นะครับ ผมไม่อ

าอย่ากวนใจพ่อแพท และหนูเ

้ที่ไหนก

่ถ้วน หน้าตาเครียดหนั

มั่นเป็นเหมาะ น่าจะไม่ดื้อไ

ชอเอมได้สำเร็จมาสองปีกว่า แต่สุดท้ายตอนนี้ ก

มันไม่มีอะไรเลวร้ายห

แม่นั่นแหละครับ

าน้อง

รื่องจร

นดีกว่า อ้อ แล้วอย่

เดินทางไปด้วย แต่ก็ทำได้แค่เพียงคิดในใจเท่านั้น เพราะรู้ดี

นี้จะได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของเชอเอม

คร้ายนั