อนตื่นสายกว่าทุกวัน และมีโอกาสได้รับประทานอาหารเช้ากับค

กับข้าวหอ

ยายวัยเฉียดเจ็ดสิบปีเข้ามาในจมูก ใ

วอย่างเอ็นดู พลา

รดของฟ้าทั้

ะหย่อนกายลงนั่ง มองอาหารสา

มาตั้งหลายวันแล้ว เช้

ฟ้า ยายทำให้ฟ

ิใจ ที่เห็นหลานสาวช

จ๊ะ อ้อ แล้วนี่ตาห

ะ อีกเดี๋ยวก็คงกลับ ฟ้าก

ลานสาวกินข้าวเช้า

แล้วเช่นกัน อาหารฝีมือย

มากเลย

นและเอ่ยชมไม่หยุดปาก ทำเ

ะฟ้า ไม่พอเดี๋ยวยา

งเอร็ดอร่อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความ

ต้องอ้วนเป็นหมู

สุข ยายของหล่อนก็หัวเราะ

วามสุขเห

ด้เห็นรอยยิ้ม

นมื้อเสมอ แต่ทุกครั้งที่หล่อนเห็นก็คือ ตากั

และตั้งปณิธานเอาไว้ว่า หล่อนจะท

วยความรัก น้ำตาแห่งความ

ยายกับต

าย” ยายหัวเราะกลบเกลื่อ

ากับยายมาอยู่ด้วยกันได้” หยดน้ำตาใสๆ ไหลออกมาจากดวงตา “และ

อบเช็ดน้ำตา หล่อนจึง

กันแบบนี้ มีความสุข

้วยดวงตาที่เต็มไปด้

ีพที่ดี สามารถหาเลี้ยงตัวเองได้แล้ว

อเหี่ยวย่นตามวัยของห

รอกจ้ะ พวกเราจะต้องอ

องยายขึ้นมาแนบแก้

าย ฟ้ารั

าก็รักฟ้

และยายก็ยิ้มทั้งน้ำ

ฟ้า... กับข้

้ะ

ินไปเรื่อยๆ เพื่อรอให้ตากลับมาร่วมวงด้วย แ

๊บนะ พี่ยุโ

๊ะอาหาร มารับสายข

่ยุ” หล่อนทักทาย

รอกฟ้า แต่มันคื

รมชาติของน้ำฟ้าข

ก ไม่อย่างนั้นยงยุทธคง

อพี่ยุ เกี่ย

ช่น่

้ง

ามทางไลน์ด

่งไปทางไลน์ก่อนน

ามประหลาดใจ และรู้