หวัน มีสามีแล้วต้องเชื

งยิ้มหน้าบานอยู่ข้าง

นจะไม่ดื้อกั

ด้วยนะพ่

คร

หงบิดาของเด็กผู้หญิงแสนร้ายอย

้าบ่าวเจ้าสาวจะได้พักผ่อนกัน

เอ่ยขึ้น ก่อนจะเล

กดีของพี่

จะเป็นเด็กดีข

งหอกว้างที่ถูกตกแต่งเอาไว้อย่างสวย

้านหน้า และยกสองแขนชูขึ้นเหนือ

บหน้าหล่อเหลาแดงคล้ำ คงเพราะชายห

ยออกมา มองเสี้ยวหน้าของ

านกับกล้าตะวัน ผู้ชายที่

... จะอาบน

มามองหล่อน แววตาของกล้าต

อ่อ

เพราะกลัวสายตาของเข

ขมากสินะ ห

ไม่รู้จึงตอบไปตา

มสุขมากที่ได้แต

่นานก็ค่อยๆ จางหายไป เมื่อกล้าตะวัน

บกระดูกข้อมือจะแตกหั

ไม่มีควา

ะวันยังไม่ได้รักหวั

ร้ายกาจอย่างหวันยิหวาพูดจบ เขา

่ฉันจะรักเธอ

ความมุ่งมั่นของหวันยิหวาแทบสลาย

กับหัวใจอ่อนๆ ของพี่ล่ะคะ อีกไม่นานพี่ก็ต้องรักหวัน...” หล่อนยิ้ม

ต่วันที่ฟ้าเดินจากฉันไป เพราะกา

น่นยิ่งขึ้น จนตอนนี

็บแขนค่ะ

้วออก และก็ไม่ยอมหย

าอย่างเธอ ฉันเกลียดเธอ

่ตะว

ใจเลยนะ ผู้หญิงคนเดี

๊ะ.

ล้มหงายลงนอนบนเตียง จาก

ะวันจะ

ปเอาเหล้

เช้า ห้ามออกไปไหน ไม่อย่างนั้นชีวิตแต

ับคำพูดหวาดวิตกของแม่

เธอแล้วล่ะ หวันยิหวา ดังนั้นหากมันจะเกิดค

น... อย่า

่อน เพราะไม่ช้าร่างสูงให

จกับเสียงปิดประตูที่ดังตามห

ำพูดร้ายกาจ และความหมางเ

่อนรัก

ช่

ดทน เพราะความอดทนไม่เคยทร

มองหล่อน และรักหล่อนเหมือนก