... อ

าหาอย่างแม่นจำ มันคือจูบแรกที่เขามอบให้หล่อนในค่ำคืนนี้ เพราะตอน

ได้สินะ แต่หล่อนก็ไม่มีทางปฏิเสธเขาได้

ำได้แค่เพียง ยอมให้ค

. เสียวว โ

ถี่ระรัวยิ่งขึ้น ใบหน้าขอ

๊า... ซี๊

ร่างยามที่ถูกสอดแทรกด้วยเอ็นอุ่

าไหร่ หล่อนก็ยิ่งรู้สึกร้อนรุ่มที่ร่อ

น... อ๊า.

ันยิหวา โอ้ว

รงหนักหลายครั้ง ขณะกระแทกเอ็น

ใหญ่ สมองของหล่อนก็จะยิ่งข

... อ๊า... พี่ตะวั

ัวใจที่มีแต่ความรักให้กับเขา ก็ยังคงภ

แรงกระชั้นของเขาเร่าร้อน และดุดั

นแบบนั้น โอ้ววว

ขึ้น ก่อนที่น้ำอุ่นร้อนบางอย่างจะ

ย่างจ

วของหล่อนอย่างแรงกล้า แ

าและยังไม่ได้ไปถึงจุดส

ำกามสีขาวข้นของตัวเองที่เล็ดออกมาจากรู

มกับหยาดเลือดพร

นั่ง ใบหน้าเต็ม

ารหวันยิหวา แต่อีก

ิงที่โดนเขากระทำย่ำยีจนเนื้อตัวแดง

ล่อนไปเ

ต่อีกเสียงที่เป็นจอมมา

พศยาอย่างหวันยิหวาไม่ได้เสี้ยว

่างได้ มันบงการให้กล้าตะวันที่มึนเมา

. พอเถอะ หวั

งแต่มอบรอยยิ้มเ

ี่ตะวัน...

นั้นก็สอดใส่เข้ามาอีก แรงกระแทกของเขาทำ

ผู้ชนะ หวันยิหวา อืม

งๆ ที่ยังกระแทกกระ

ี่ตะวัน... เบาๆ หว

ป่าเถื่อนของเขา แต่ก็ไม่สามารถช่วยเหลือต

วตื่นขึ้นมาอีกครั้

ๆ ลืมขึ้นช้าๆ แ

ยังไม่ตาย

อของผู้ชายที่ตัวเองรักมาตลอดชีว

นของความร้ายกาจที่กล้

รานีในสัมผั

รหมจารีที่หล่อนเก็บรักษาเอาไว้เพื

น แม้เขาจะเป็นผู้ชายคนแรกของหล่อน แต่มัน

ะไม่ใช่แค่ที่ทรวงอกเท่านั้นที่ถูกกล้าตะวันใช้ฟันขบปากด

เนื้อที่สามารถทำใ

ยีอย่างหยาบคาย ไม่ว่าหล่อนจะวิงวอนร้อง

ล เด็กสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะคว

ั้ง เมื่อความเจ็บแปลบเล่นง

อน... เขาก็ไ

ากปากอิ่มสีแดงระเรื่อ น

่ทิ่มแทงเข้ามาหาอย่างเหี้ยมโหด

สึกดีขึ้นบ้าง แต่ความรุนแรงที่สะโพกทรงพลังสาดซัด

ะ” หล่อนสะอื้นไห้ตัดพ้อ “ทั้งๆ ที่

ระนั้นก็ไม่เคยคิดโทษเขา ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นหล่อนต้องยอ

ทน

่.

ะต้องหันกลับมามอง หันกลับมารักหล่

ค่ไหน แต่หวันยิหวาก็ยังรัก ยัง