นไห

ระเป๋าไปไห

อยู่ที่ตึกเล็กพว

ไงนะป้า

ะพูดเสียงดังกันทำไ

งม่านจะไปอย

ุณท่านคุณท่านจะให้นังม่าน

นนังม่านด้วยล่ะ

กเอ็งก็ไปถ

้าไปถามล

านใช่ไหมแกชอบคุณเจ้าสมุทรอยาก

อร้องอ้อนวอนคุณท่านแน่ๆไม่อย่างนั้นคุณท่านจะให้

าวหานังม่านมันแบบนั้น อยู่กับมันมา

ะขนาดนั้นมันอาจจะหลงรักแอบชอบ

ูงอยากจะเป็นเมีย

นูทั้งที่คุณท่านรับมันมาเลี้ยงในฐานะหลานสาวแต่มันก็ไม่เคยงอมืองอเท้านั่งๆนอนๆเป็นคุณหนูหรืออยู่เฉยๆมันน่ะคอยช่วยทำงานในบ้านทุกอย่างไม่ว่าจะงานในบ้านงานในครัว นังม่านมันทำได้หมดมันไม่เหมือนเอ็

้า

เถอะไม่ต้องสนใจเสี

ฉันสองคนเป

นไม่สงสารมันมั่งรึไงห๊ะ พูดมันก็พูดไม่ได้ถ้าพวกเอ็งไม่สงสารมันพวกเอ็

้า

จะไปบอกคุณท่านพวกเอ็งสองค

เอา/

องการของคุณเจ้าสมุทร อยากจะบอกว่าจากตึกคนงานมาที่ตึกเล็กใช้เวลาเดินนานพอสมควร คืออาณาเขตบ้านของค

งรออยู่นานพอสมควรสักพักประตูก็ถูกเปิดออกอย่างแรงพร้อมเจ้าของบ้านคุณเจ้าสมุทรใส่เสื้อคลุมอาบน้ำผม

กวนเวลานอนของเขา ฉันจึงรีบหยิบสมุดกับปากกาออกม

ันมาดูแลคุณ

ไงถึงต้องให้คนมาดูแล" น้ำเสียงเอาแต่ใจ

กันแต่ละทีก็ต้องเสียเวลาเขียนใส่กระดาษ ฉันว่าเธอกลับไปอยู่ในที่ของเธอตามเดิมเหอะไม่ต้องม

งเสนอหน้าเข้ามาที่นี่เพราะฉันชอบความ

ไม่

ดินเข้ามาแล้วย

งไปไหนลูกอย

องผมผมจะให้ใครอยู่หรือไม่ให้

ตัวแต่ที่พ่อให้ม่านไหมมาอยู

ม่ต้

งซักผ้าล้างจานทำกับข

จ้าสมุทรก็เงียบไปก่อนจะหันไ

ำอาหารอร่อยมากเลยนะเผื่อแกไม่รู้ งานบ้านงานเรือนก็ทำได้เรียบร้อยทำได้ทุกอย่

าเลี้ยงเหมือนลูกเหมือนหลานแล้วท

นูม่านมาดูแลแกดูแลบ้านไม่ได้ให้

งการอะไรยัยนี่ก็ต้องทำแบบนี้ไม่ให้

็นว่ายังไงพ่อจะให้หนูม่านอยู่ที่นี่ ม่านไหมเดี๋ยวเอากระ

รับใช้นอนห้องรับแขกงั้น

กแกจะให้หนูม่านนอนห้อง

ไม่ให้อยู

ดแล้วเดินมาทำงานที่ตึกเล็ก แต่ถ้าแกมีปัญหามากพ่อจะให้หนูม่านน

อย่าว่าแต่คุณเจ้าสมุทรเลยที่ตกใจเลย

งการอะไ

เอาล่ะหนูม่านเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องรับแขกนะลูกแล้วเด

ขกอย่างจำใจ ถ้าเลือกได้ฉันก็ไม่อยากมาอยู่ที่นี่ฉันยอมตื่นแ

าพ่อมีเรื่องส

สมุท

็พูดมา ผมง่

ักษณ์จะย้ายเข้ามา

งอะไร ที่แท้ก็

ล้วพ่ออยากมีใครสักคนคอยดูแลคอยอยู่

ากแต่งงา

ม่พอใจที่พ่อจ

ต่ก็ย

คงจะไม่เชื่อพ่อ แต่ครั้งนี้พ่ออยากขอร้องลูกเจ้าสมุทรในชีวิตขอ

ด้

" พ่อแสดงสีหน้าดีใจขึ้นม

มมีข้