ข้าว

้เฟยเป็นเพื่อนของแม่ของฉันเองค่ะที่จริงฉันต้องเรียกว่าอาเฟยแต่ฉันไม่ชอบเรียกแบบนั้นฉันติดเรียกแด๊ดดี้ตั้งแต่ยังเด็กก็เลยเรียกจนติดปาก แม่กับแด๊ดดี้ท่านเคยเรียนที่มหาลัยแห่งนี้ด้วยกันเป็นเพื่อนกันแม่ของฉันเคยไปเป็นครูสอนอาฟรังด้วย

งชายฝาแฝดจอมแสบของฉันถึงอังกฤษเพราะสองคนนั้นเกเรมากๆพ่อกับแม่กลัวจะเรียนไม่จบกลัวจะได้ลูกสะใภ้กลับมาก่อนก็เลยต้องตามไปดูแลถึงที่ตอนแรกพ่อจะให้ฉันไปเรียนที่โน่นกับเจ้าสองแฝดแต่ฉันไม่ไปค่ะยังไงก็ไม่ไปฉันอยากเรียนที่ไทยมากกว่าเหตุผลหลักเลยก็คือฉันอยากอยู่ใกล้ๆแด๊ดดี้ค่ะเพราะถ้าฉันไปเรียนที่โน่นก็หลายปีฉันคงต้องคิดถึงแด๊ดดี้มากๆเลย ฉันจำได้เมื่อหลายปีก่อนตอนนั้นแด๊ดดี้พาอาฟรังไปรักษาตัวที่อเมริกานานถึงสองปีฉันคิดถึงแด๊ดดี้มากสองปีเต็มๆที่ไม่ได้เจอหน้าจะมีโทรคุยกันบ้างแต่ก็ไม่บ่อยเพราะแด๊ดดี้ไม่รับโทรศัพท์พอฉันถามอาฟรังอาฟรังก็บอกแค่ว่าแด๊ดดี้กำลังยุ่งแต่ฉันรู้ว่าแด๊ดดี้ไม่อยากคุยกับฉันเพราะแต่ละครั้งที่คุยฉันคุยนานเป็นชั่วโมงๆเลยค่ะนานจนโดนพ่อมองค้อนยิ่งรู้ว่าฉันโทรคุยกับแด๊ดดี้พ่อจะงอนทันทีหาว่าฉันให้ความสำคัญกับคนอื่นมากกว่าพ่อของตัวเอง และในวันที่แด๊ดดี้กับอาฟรังกลับมาฉันก็เริ่มรับรู้ถ

วมาฝากจ้า ไม่รู้ว่าน้อง

เป็นภาคต่อจากเรื่อง