ี่ยังร้องไห้ไม่หยุดหลังจากที่ท่านให้แม่บ้านพาเด็กหญิงเข้ามาในบ้านเด็กหญิงเดิ

ญจ๊ะ" เด็กหญิงก้มหน

ิงล่ะมีไหมหรือแม่เรา

ฮึก มีจ๊ะ ชื

ื่อนะ ชื่อเพราะเชียว ของขวั

บจ๊ะ ฮ

สียพอดี ไม่คิดเลยว่าลูกฉันจะไป

ต่ำไปเอานังผู้หญิงชั้นต่ำแบบนั้นมาเป็นเมียน้อย" อุษาที่มีศักดิ์เป็นลูกสะใภ้ถาม

เธอลองดูหน้าเด็กคนนี้ดีๆสิว่าแกคล้ายตาเขตมากแค่ไหน

ไม่ดีทั้งที่อุษาเป็นสะใภ้ของคุณแม่เป็นภรรยาของพี่เขตอย่าง

็นไปเล่นบ้านตาสงครามตั้งแต่เช้าจ

ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กยัยเอมจะไปเล่

ือไง ลูกเธอน่ะนิสัยเป็นยังไงเอาแต่ใจตัวเองแค่ไหนเธอก็น่าจะรู้ดี

ีกอย่างนะคะถ้าไม่มีใครไปยุ่งกับตาครามยัยเอมก็ไม่อาละวาดหรอกค่ะใครๆก็รู้ยัยเอมน่ะหวงตาครามยิ่งกว่าอะไรและที่สำคัญไปกว่านั้นพี่เขตกับพี่กองทัพ

นนี้ยัยเอมกับตาสงครามก็เพิ่งแปดเก

หมายควา

็นอนาคตไม่มีใครกำหนดได้หรอก ไม่แน่ตาส

็ต้องทำให้ยัยเอมได้แต

ับเธอแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะให

งๆคุณแม่จะทำยังไงคะคุณแม่จะยอมรับน

องส่งเสียเลี้ยงดูเหมือนที่ฉันส่งเสียเลี้ยงดูยัยเอมลูกสาวของเธอนั่นแล่ะ และที่สำค

ินัยกรรมจะมาแบ่งทรัพย์สมบัติที่ยกให้ล

ทุกอย่างมันเป็นของฉันรวมถึงบ้านหลังนี้ด้

่องยกทุกอย่างให

ทรัพย์สมบัติที่เธอกับยัยเอมได้จากตาเขตก็ไม่ใช่น้อยๆใชัทั้งชาติก็ยังไม่หมด แล้วมันจะแปลกอะไรที่

่เห็นคนอื่นสำคัญกว่าแก ษาจะบอกกับลูกว

ช่นิสัยของผู้ใหญ่ที่มีวุฒิภาวะ แทนที่เธอจะสอนลูกให้รู้จัก

นับญาติกับนังเด็กสกป

งแต่เริ่มเ