ราม

อกไปเห็นแม่ยืนอยู่ข้างๆยัยเด็กกาฝากนั่นทำให้ผมหยุดชะงักเท้าแล้วนั่งลงต

่ลงไปหาแม่

แม่คงคิดถึงน

่ก็คิดถึงทั้งนา

ัวเองให้ลงไปก่อนพร้อมขยับตัวเพื่อให้ม

ยนั่นไปยืนไกลๆด้วยนะฉันไม่

ของขวั

นใครนอกจากย

ออ

ศึกที่ลงจากรถแล

แม่จังเ

ม่ด้วยความคิดถึงซึ่งผมก็คิดถึงท่านเหมือนกันอยากลงไปกอดแม่คนแรกอยากอ้อน

งหมั่นไส้ว่ะไอ้ชนะศึกมันคิดยังไงถึงไปญาติดีทำดีกับยัยกาฝากนั่นทั้งที่มั

ชายผมมันคิดยังไงถึง

ไม่ด

กบ้านไปไหนไม่ให้เจอใครแถมยังถูกตัดเงินค่าขนมอีกซึ่งแม่ไม่เคยทำกับผมแบบนี้มาก่อนเลยสักครั้ง ก็แค่ผมผลักยัยนั่นตกน้ำเพื่อที่ต้องการแก้แค้นให้เอมที่เธอวิ่งร้องไห้มาฟ้องผมว่าเธอถูกคุณย่าของเธอดุเพราะไปแกล้งหลานสาวคนโปรดของท่านนั่นก็คือยัยกาฝากนี่ผมโกรธแทนเอมก็เลยแกล้งเดินเข้าไปใกล้ยัยกาฝากที่นั่งเล่นอยู่คนเดียวที่ศาลาริมน้ำพอยัยนั่นไม่ทันระวังตัวผมก็ผลักตกน้ำแต่ใครจะรู้ว่ายัยนั่นโตเท่าควายแล้วแต่กลับว่ายน้ำไม่เป็น ผมย

้ง

ีไอ้ชนะศึกเดิมตามเหมือนกลัวยัยนั่นจะหายหึหมั่นไส้ว่ะ ผมเดินไปหาท่านแล้วกอดด้วยความคิดถึงสี่ปีที่ผมไม่เจอแม่เลยเพราะแม่ไม่ยอมไปหาผ

ันเย็นแล้ว" จากนั้นแม่ก็จูงมือผมเดินเข้าบ้าน

ขวั

ญคิดว่าขวัญกลับก่อนด

่ำๆไปไม่กลัวงูหรือไง" พอคิดถึงเรื่องนี้ฉันก็รู้สึ

ต่

ดินมาถึงโต๊ะอาหารที่มีทุกคนนั่งรออยู่ก่อนแล้วพี่ชนะศึกขยับเก้าอี้ให้ฉันนั่งฉันจึงจำใจต้องนั่งทั้งที่อยากก

โปรดของเราสองค

นมากๆเล

ม่ได้หนูขวั

่ลงขอตัว

นรถนายบ่นอยากกิน

จะกินแต่นี่..." เขาพูดพร

่าแม่ให้ยัยกาฝากนี่มาช่วยทำผมยิ่งกินไม่ลงถ้

ูดแบบนี้ น้องอุส

งให้คนนอกมาวุ่นวายช่วยทำโดยเฉพาะยัยกา

ไม่มากเกินไปหน่อยเหรอวะ

บพ่อ แม่ พอดีผมนัดพวกเพื่อนๆเอาไว้" พูดจบคุณสงค

ะขวัญอาไม่คิด

คุณสงครามเค้าไม่ชอบหน้

ไม่เป็นไรถ้ามันไม่กินพี่กินเองแล้วก็จะกินให้หมดทุกอย่างที่ขวัญทำ" จากนั้

ึ๊ทานซะเกลี้ยงจานเลย" อ

เสียน้ำใจนี่ครับอุดส่าห

รานะ เห้อออ" อากานพูดแล้

แม่ไม่ต้องไปสนใจ

อกตอนนี้ยัง