ขวั

้พี่ชนะศึกหลังจากที่เราทานอาหารกันเรียบร้อยแล้ว เขาร

้าพันคอผืนนี้มันสวยมากเลยขวั

ขวัญ

เชียงใหม่แล้ว" ฉันยิ้มอย่างโล่งใจที่พี่ชนะศึกชอบผ้าพันคอที่ฉันถัก

ากานกับอากองทัพไปเที่ยวพักผ่อนที่นั่น ตั้งแต่ฉันจำความได้ฉันไม่เคยได้ไปเที่ยวที่ไหนเลย เชียงใหม่คือจังหวัดที่ฉันอยาก

อากาศคงจะกำลังดีถ้ามีโอ

หรอกค่ะเพราะขวัญต้องอยู่ดูแล

อยไปด้วยกันก็ได้พาคุณ

ด้วย เอ่อพี่ศึกคะนี่ก็ดึกแล้วพี่ช่วยไปส่งขวัญหน่อยได้มั้ยคะ" ที่ฉันขอให้พี่ชนะศึกไปส่

อกคุณย่าท่านให้แล้วว่าขวัญอาจจะนอ

่งมันอาจจะมีงูหรือสัตว์มีพิษอยู่แถวนั้นคือถ้าเป็นตอนกลางวันมันไม่มีอะไรแต่ตอนนี้มันดึกมากฉันก็กลัวฉันก็เลยคิดว่าจะเดินไปเข้าทางหน้าบ้านแทนแม้มันจะไกลสักหน่อยก็ไม่เป็นไรคือเนื้อที่ของบ้านอากานกว้างมากกว้างพอๆกับบ้านของคุณย่าถ้าจะเดินกลับทางนั้นก็ใช้เวลา

วัญกลัวคุณย่าจะเป็นห่วงเดี๋ยวพี่

ามแต่ก็ไม่ทันพี่ชนะศึกรีบเดินไปท

์ตี้เลี้ยงฉลองกันเล็กๆน้อยๆที่บ้าน เอ่อคุณย่าครับคืนนี้ให้ขวัญนอนที่บ้านผมได้ไหมครับ คือผมไม่ได้เจอขวัญมานานหลายปีผมมีเรื่องอยากคุยกับขวัญเยอะแยะเลยถ้าคุณย่าอนุญาต ได้เหรอครับขอบคุณนะครับคุณย่า

ย่าท่านก็บอกอยู่ว่าถ้างานเลี้ยงเลิกดึกก็ให้ฉันนอนที่นี่ได้เลยท่านไว้ใจทุกคนที่นี่เพราะรู้

อากานดาพูดในสิ่งที่ฉันกำลังกังวลก่อนจะเดินมานั

วอะไรเหร

ที่น้องสะใ

มน่ะเห

ใ

อย่าบอกนะครับว่ายัยเอมยังช

เอาไว้ใช้กับเด็

ผมไม่เข้าใจแม่ช่วย

วัญมาที่บ้านเราขวัญ

อครับ ใครทำ ยัย

รซะอี

ายขวัญในเมื่อเอมกับขวัญก็เป็น

ยสักครั้ง หลายครั้งหลายหนที่แม่เห็นขวัญมีรอยเจ็บช้ำตามตัวตามร่างกายถึงขวัญจะไม่ยอมพูดว่าใคร

ำไมร้ายไ

ด้วยแล้วศึกคิดดูว่าขวัญจะเป็นยังไงจะไปสู้รบตบมือกับสองคนนั้นยังไง แม่ถึงสงสารขวัญแต่ก็ไม่รู้จะช่วยยังไงเพราะเ

ว่ายัยเอมจะร

ต้องเป็นตอนที่สองคนนั้นไม่อยู่เท่านั

ทำไมขวัญถึง

ู่เพราะไปเกาหลี ของขวัญก็เลยมา

ปทำธุระที่เกาหลี ว่าแต่เรื่องนี้คุณย่าท่านรู้มั้ยครั

อรไม่เชื่อเพราะเธอมีแม่ค

ออกมาจากบ้านห

กมายั

ขวัญออกมาจากที่นั่น" พี่ช

ญไม่

่ไม่อยากเห็นขวัญถูกทำร้ายอีกพี่

ยยังไ

อขวัญแ

ห

่ศึ

อก รวมไปถึงอากานดาที่คงจะตกใจจนพูดไม่ออกเหมือน

ยล์

าเพิ

ะ?

่าว่าอย่

ุณสงครามมีอะ

นตรงนี้" ผมชี้