ข้าไปในห้องๆ หนึ่ง ก่อนที่คนชื่อค

วยน้ำเสียงสั่นเครือจนแทบฟังไม่ไ

.?” เขาจ้องหน้าฉั

.หนู เคยเจ

ขาเหมือนเราเคยเจอกันที่ไหน แต

อเบาๆๆ “จำผัวตัวเองไม่

รอ คำพูดของเขาทำให้ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

อเขาพูดแบบนี้มันทำให้คิดได้ทันที จำได้ว่าฉันเรียกเงินเ

นนี้ฉันต้องตกใจก่อนสิ อุตส่าห์หนีมาไ

ับเดินเข้ามาใกล้ๆ ทั้งที่มีหน้าตาหล่อเหลาขนา

รคจิต” ฉัน

้ารวมไปถึงเรือนร่างของฉัน หนำซ้ำยังทำ

ันรีบยกมือขึ้นปิ

ของเธอหมดแล

ายที่ส

อไม่

ที่เขาพูดมามันก็จริงนั่นแหละ แต่ม

ม” เขาเดินเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นๆ จ

ัก ต

กครั้งเลยเวลาที่เห็นคนหล่อๆ ฉันล่ะเกลียดตัวเองจริงๆ

แผ่นหลังตัวเองชนกับกำแพงห้อง ทำ

ูบฉัน ฉันจึงหลับตาปี๋อัตโนมัติด้วย

ิ๊

โทรศัพท์มือถือข

ทรศัพท์สายตาของเขาเ

เลยก็แล้วกัน” พูดจบก็วางสาย คุยนาน

นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ฉ

ม่ชอบ!!” น้ำเสียงทุ้มเ

องทำตามที่

แล้วหยิบกระเป๋าเงินออกมา ก่อ

องฉันที่หายไปนิ ทำไ

านะ !!” ฉันคว้ามือไ

ขึ้นสูง ก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้

ไงดีบัตรนักศึกษามันสำคัญกับฉันมาก

พ่นออกมาแรงๆ พยายามบอกตัวเองว่าไม่เป็น

หน้าอกอวบแล้วบีบเคล้นอย่างรุนแรงผ่านเสื้อผ้ายืดที่สวมใส่ จูบของเข

ิมฝีปากออกแล้วจ้องหน้าเขาเ

ร แววตาของคนตรงหน้าในตอนนี้มันเ

้นแล้วโยนทิ้งไป รวมถึงถอดของตังเองด้ว

วจรเท้า ก่อนจะแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากต

ดยไม่รู้ตัว เขาแยกเรียวขาของฉันออกจากกันกว้างๆ เขาถอดเส

กว่า มือหนาเรียวขาสองข้างของฉันให้อ้าออกกว้างๆ เผยให้เห็นกุหลาบงามที

สียดสีกับจุดอ่อนไหวของตัวเอง ความรู้สึกวาบหวามก่อตัวขึ้นชั่วขณะนึง

กำมือแน่น พยายามกัดฟั

รแน่นเลยว

ๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความปวดหนึบที่ตรงนั้นทุเลาลงเลย

วหนี แต่ก็ถูกมือห

อยทำ

ง สัมผัสได้ถึงปลายหัวบานที่แทงลึกโดนปากมดลูก ทั้งจุกแ

เผลอครางออกมา ฉันก็รีบยกมือขึ้น

ียงแหบพร่าใกล้ใบหูของฉัน ทั้งยังพ่นลมหายใจร้อนๆ เ

น จนร่างกายของฉันกระเพื่อมสั่นไหวอย่างรุนแรง เต้านมปัดแกว่งสะท้อนขึ้นลงอย่า

มองหน้าฉันแล้วกระตุกยิ้มมุมปากพร้อมกับทวีความรุนแรงในการตอ

ตัวเอง ก่อนจะก้มลงไปหยิบเข

ดในมือเขาอย่างหวาดกลัว คงไม่

ในลำคอแล้วแบบนี้ใครจะไปรู้เรื่อง คิ

ปัก

ทีจนฉันรู้สึกจุกไปหมด มือหนาคว้ามารวบมือทั้งส

รคจิ

ื้อ~” พอฉันร้องท้วงก็ถูกลงโทษด้วย

็ชอบ…

อกของฉันจนมันเป็นรอยฟันเต็มไปหมด เรียวลิ้

บนะห้ามก

ระแทก ปฏิเสธไม่ได้ว่าฉันก็รู้สึกเสียวซ่านไม่น้อย เขาเล้าโ

า อ๊ะ อ

กล้แล้

าวกับสึนามิที่ซัดเข้าหาชายฝั่งอย่างไร้ความปรานี ไม่นานนักร่างสูงก็กระตุกเกร

ึ้นเล็กน้อยพร้อมกับส่งเส

เสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาใส่ให้เรียบร้อย ตอนนี้ฉันทั้งอั

บัตรนักศึกษาคืน

ฉันโอนเงินให้” เขาบอกอย่างขอ

ะต้องเสียตัวให้เขาอีก แต่อย่างน้อยๆ

กาเพื่อจดเลขบัญชี จา

ห้ฉันทิ้งเลขบัญชีไว้ให้เองไม่ใช่หรือไง แล้วดูสายตาที่มองมาตอนนี้อะไรกัน ก

รพูดอะไร สุดท้ายก็เป็นเขาที่ละสา

ก

ก็มีใครบางคนเดินสวนเข้าม

...” ผู้ชายคนนั้นพูดบ่นแต่พอเขาเหลือบสาย

่าเคยได้ยินมะปรางพูดอยู่บ่อยๆ ว่าคนที่ชื่อคริสเขามีฝาแฝด แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยั

ักษณ์ภายนอกของพวกเขาสักที ฉันสะบัดหน้าไล