่รู้ว่าเขาทำงานอะไร ท่าทางเขาจะยุ่งแต่ยังอุตส่

ฉันมองอยู่จึงเงยหน้าขึ้น ฉันร

นอีกครั้งก็เห็นสีหน้าเศร้าโศก เพียงแต่สีหน้านั้

ลื่อนมาที่ฉันอี

.

ดียวกับฉัน ได้กลิ่นที่คล้ายกับใบช

ูดและโน้มตัวเข้ามาเรื่อยๆ สัมผัสความอุ่นของอุณหภูม

นดูโย้เย้อย่างที่เขาว่า บางตัวหัวใหญ่ก้นเล็ก บางตัวมีช่องว่างขนาดใหญ่อยู

ดุลขึ้น” เขากล่าวด้วยเสียงทุ้มนุ่ม นิ้วยาวลากรูปสี่เหลี่ยมบนกระดาษ “พอเจ้านึกภาพออกแล

ท่าทางเจ้าตัวจะไม่รู้ว่าทำฉันปั่นป่วน เพราะถ้าเขารู้สึกเช่นนั้น ฉ

ีอะไรผิด หากแต่ถ้าอยากเขียนให้สว

อโอบล้อม ปลายดินสอจรดกระดาษและเขี

.เจ้าพอเข้า

แต่ตกใจกับความใหญ่และอุ่นของมือที่โอบฉันอยู่ ม

วและสาธิตการตวัดดินสออีกครั้ง คราวนี

ห้เจ้าลองเขียนพยัญชน

สึกตัวว่าอยู่ใกล้กับฉันมากขนาด

รู่หนึ่งก่อนจะ

ขากระแอม “แต่...เจ้า

เจ้ากรรมเต้นด้วยจังห

? คัดโดยไม่ดูแบบใช่ไ

ามอย่ามองเยอะ ระหว่างนี้ข

ี่ฉันตั้งสติคัดลายมือต่อ

นมาก ที่ยากคือการเขียนออกมาให้สวย ฉันฝึกเขียนไปเรื่อยๆ เปิดหนังสือ

จนดื่มไม่ได้ตามประสาชาที่ถูกทิ้งไว้ในกานานเกินไป แต่ดูเหมือนระหว่างที

่ใจจริงๆ ท่าทา

ดผนึกจดหมายฉบับสุดท้ายก่อนจะร

นนำไปก่อน ฉันต้องรอจนขาหายเหน

ับมาจากการ

” เขาพุ่งพรวดเข้าไปในครัว ฉันมองหนิงหลงเป็นเชิงถาม

ัดการวัตถุดิบที่เพิ่งซื้อมา ฉันอาส

ิดฝาก็พบว่าเป็นถั่วเขียวต้มท

ู่ข้างนอก หนิงหลงหยิ

ตงกวา...” เด็ก

่มที่เพิ่งออกไปผลุบเข้ามาหยิบผักไปล้างเพิ่ม “

เจ้าทานอะไร

้องห่วง” พูดจบ เด็กหนุ่มผมหา

ข้าวเป็นด้วย แต่บ้านนี้อยู่กันแค่สามคนแถมคนห

จึงใส่กระเทียมสับ น้ำมันงา และพริกเผา คล

ี่หั่นแล้วใส่ถ้วย นำมาผสมจนเข้ากันดี จากนั้นหั่นเต

เพราะฉันชิมมันหมดทุกอย่างหลังเขาใช้เรียบร้อย ซีอิ๊วที่นี่ม

ผักอะไรดอง รู้แค่ว่าคงเป็นผักใบอะไรสักอย่าง

งเป็นไก่ทอดหนังกรอบและข้าวเหนียวร้อนๆ สักห่อ เหล่มองของที่ซูเ

างน้อยมันก็ดูดี ถิงถิงเอาตะเกียบวางเรียงที่โต๊ะและ

อพูดเมื่อฉันวางถ้วยข้าวลงตรงห

ีขอรับ” ได้ยินเสีย

มีตะเกียบแปดข้าง แปดเป็น

ญิงพูดต่อโดยไม่สนใจหนุ่มทั้งสอง “ถิงถิง

ิงหลง เข

ให้เจ้าพักผ่อน ก่อนน

ฉันพยักหน้าแรงๆ แ

.. ไม่ใช่อาหารที่ฉันคุ้นเคย อย่างน้อยถ้ากินไม่

นี้ก่อน” ซูเหลียงเดินไปเดินมา หนิงหลงจึงเ

อย กินกับแตงกวาที่จืดและน้ำมันงาที่มีกลิ่นเฉพาะตัวทำให้ออกมาเป็นความลงตัว เต้าห

งๆ มันไม่ได้เลวร้าย ผักดองมีรสเปรี้ยว เข้ากับข้าวสวยได้ดีกว่าที่คิด ที่ไม่เ

าหารเย็น เจ้าตามไปดูสิ”

ะเขือเทศ พอได้มาราว

อ เขาสวมเสื้อแขนกุดจึงเห็นกล้ามแขนเป็นมัด แสงแดดช่วงนี้กำลังร้อน ไม่รู้ทำไมเขามาเก็บมะเขื

น้าตาเฉย เขาตัดฝักบัวสีเขียวไปเรื่อยๆ

ในสระบัวอาจจะมีปลิง เลยหยิบกระปุกเกลือเดินไปหน้าบ้าน เห็นซูเหลีย

งทำท่าเหมือนยุงบินมากัดขา เด็กหนุ่มยิ่งสับสนใหญ่ถึงค่อยเบิกตากว้างและพยักหน้า

ดิมส่องสว่างบนแขนราวกับเขียนด้วย

หรือนี่? คาถาไล่สัตว์? เว