หยุดตั้งแต่กล

งไห้ แล้วก็ร้องไห

ะตู ฉันจึงให

่มนวล “แม่นางโกรธเกลียดเร

น้า นั่งขดต

เขา ฉันคงไม่

่งบนเก้าอี้ตัวหนึ่งในห้