หนานจืออย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ： “ หนานจือฉันร

ังไงเขาไม่สามารถทำอะไรเฉินยวี่ถงได้ ดังนั้นเขาจึงปลอบโย

ับฉันจัง” เฉินยวี