่ทำให้เขาเกิดความรู้สึกบางอย่างแทรกเข้ามาเหมือนตอนนี้เลย เขาเห็นรวิษามาตั้งแต่

ร้าพ่อแม่ จะให้นางเลี้ยงดูต่อไปก็คงไม่ไหว เนื่องจากอายุมากและไม่มีรายได้มากพอที่จะหาเลี้ยงรวิษา มารดาของอัคราเกิดความสงสารและ

กในบ้าน เพราะไม่ต้องการถูกครหาว่าเป็นสมภารกินไก่วัด แม้ว่ารว

ะ” เธอพูดเมื่อนำน

หญิงสาวตรงหน้าที่หันขวับมามองหน้า “ถ้าเธอไม

กลัวว่าโรคกระเพาะจะกำเริบ ทำให้รวิษาทำตามความต้อ

ี้ดีกว่าจะไ

ี่กำลังย่อตัวนั่งบนพื้นจึงขยับตัวมานั่งจุดท

ธอตั้งใจป้อนอาหารเขานั้น ดวงหน้าสาวฉ่ำด้วยสีชมพูระเรื่อตลอดเวลา ร่างกายสั่นเล็กน้อยด้

ง รวิษาจึงเอื้อมมือหวั

รัดเอวคอดกิ่วของเธอ พร้อมกันนี้คนที่ตกอยู่ในอาการตกใจพยายามแกะลำแขนที่รัดเอวของตนอ

ห้นอนราบบนเตียง โดยมีร่างกายบึกบึนของตนเก

ิ้นนะคะ” รวิษาร้องและดิ้น

อย มีอะ

งริมฝีปากอิ่มที่สั่นระริก ในใจต้องการจะ

ระรัว มือน้อยๆ พยายามดันอกกว้าง

นะคะคุณโอม

ใบหน้าคมคายโน้มต่ำลงมาทุกขณะใจเต้นระส่ำ

ุดขีดเมื่อรับรู้ถึงความอุ่นร้อนจากปากของเขา มิหนำซ้ำจังหวะที่เขาฉกจูบ เรียวปากสาวเผยอกว้า

องปากของเธออยู่คือต้นเหตุ อัคราบดจูบอย่างเร่าร้อน ลิ้นใหญ่ซอกซอนไปทั่วโพรงปาก

งเริ่มปรือทีละนิด เมื่อถูกพิษจุมพิตเข้าครอบงำ หัวใจและจิตใจของสาวน้อยอ

ดื้อๆ มือที่ผลักไสอ่อนแรงอีกครั้ง เช่นเดียวกับการต่อต้านลดน้อยลง หนทางเอาตัวรอดที

้งกายสาว และนั่นเรียกสติของเธอให้กลับมา รวิษาออกแรงดิ้น ส่ายศีรษะไปมาหวังจะให้ริมฝีปากของตนเป็นอิสระ ทว่าเขากลับกดปากของตนเองให้มากขึ้นครอบครองริมฝีปา

ก๊อก

หน่อยลูก” เสียงของอ

ธอส่งเสียงร้องในลำค

ม่มีเรื่องจะคุยด้วย” อินทุอรเค

มันเหมือนเป็นระฆังช่วยชีวิต แต่สำหรับอัคราเสียงของมารดาคือการขัดจังหวะอันแสนอภิรมย์ เขาถอนจุ

ม่เรื่องนี้ ห

งสาวให้เป็นอิสระ รวิษาผุดลุกลงมายืนข้างเตียง จัดเสื้อผ้าและผมของตนเองให้เรียบร้อย

ฉันนึกว่าจะกลับห้องไปแล้วซะอีก” อินทุ

รวจดูงานน่ะคะ มิ้นก็เลยยัง

ดินเลี่ยงออกไปจากห้องของอัครทันที อินทุอรมองตามร

านในบริษัท ตำแหน่งของเธอคือ ผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายบุคคล และบางครั้งหากเลขาของอัครา

ยของนางแต่อย่างใด รวิษามีความตื่นตกใจในดวงตา สีหน้าซีดเหมือนกับคนหวาดกลัวอะไรสักอย

ม?” อินทุอรถาม มาทร

ไปครับ” เขาต

้านด้วยเหรอ ปกติโอ

ำงานมาทำที่บ้าน หากมีงานคั่งค้างก็จะทำในวันรุ่งขึ้นแ

เมื่อกี้มิ้นเอาข้าวมาให้ผมกิน ผมก็เลยให้มิ้นช่วยดูงานให้เลย” เขาแก้ตัวอย่า