กิดขึ้น จนกล้องไม่รู้จะซูมไปทางไหนดี และอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ทานากะเห็นชายคนนั้นยกมือขึ้นข้างหนึ่งซึ่งพบว่าในนั้นมีมีดปลายแหลม พุ่งต

ยืนอยู่ใกล้ที่สุด เหวี่ยงร่างนั้นให้ไปปะทะกับชายคนที่จะเข้ามาทำร้ายเขาสุดแรง โดยที่ไม่มีใครสังเกตว่าเป็นใคร มาจากไหน ทานากะวิ่งตามไปจนถึงต

ม่ค่อยใช้งานมากนัก และด้วยอาชีพที่ตนเองร่ำเรียนมา น้ำรินรีบฉวยเอาชายผ้าที่ปูรอง อะไรสักอย่างสีแดง มาพันข้อมือเพื่อห้ามเลือด วินาทีนั้นไม่ได้สนใจอะไรอีกต่อไปแล้ว และเหมือนผีซ้ำด้ามพลอยเหลือเกิน เมื่อจู่ ๆ กล่องอะไรหนัก ๆ ก็หล่นลงมา กระแทกที่หัวหล่อนอย่างจัง ยากที่จะทันตั้งตัว น้ำรินร

ที่ฝ่ายต่าง ๆ ที่ได้รับแจ้งเหตุก็กรูกันเข้ามา กลุ่มนักข่าวก็พากันห้อมล้อม แสงแฟรช

าหน้าที่ตำรวจที่ตามมาทีหลัง ก่อนจะก้าวเข้าไปหาผู้เคร

ยงแค่ครั้งเดียว มือเรียวยาวก็หยิบ

ฮัล

จำเป็นจะต้องแจ้งให้ท่านทราบครับ แต่ผ

นากะน่าจะรู้อยู่แล้วว่า ฮิโรยูกิ ไม่เคยพลาดเรื่องสำคัญอย่าง

าลใช่ไหม? ผู้หญิงคน

กกว่านั้นก็คือ หมอบอกว่า สมองเธอถูกกล่องบรรจุเครื่องเพชรกระแทกอย่างแรง ไม่แน่ใจว่าเมื่อฟื้นขึ้นมาจะเป็นอย่างไรบ้าง ตอนนี้ยังนอนดูอาการที่ ไอ ซี ยู พรุ

ทางโรงพยาบาลทำไว้เพื่อส่องดูคนด้านในได้ อย่างใช้ความคิด หญิงสาวผู้นี้เป็นคน ๆ เดียวกับที่เจ้านายของเขาให้สืบประวัติ ซึ่งเขาก็แปลกใจอยู่ใ

ืบประวัติหล่อน และทำไมหล่อนถึงเข้ามาในงานได้ และนายกำลังคิดว่

ลย ที่ท่านจะอ่าน

กอย่าง ฉันก็คิดเหมือน ๆ กับนายนั่นล

ดื่นป่านนี้ ที่จริงเรื่องแค่นี้ ผมจัด

เยี่ยมหญิงสาวผู้โชคร้ายคนนั้นซึ่ง ทราบกันดีอยู่ว่าถ้าเป็นเวลาอย่างนี้ ทางโรงพยาบาลห้ามเยี่ยมเด็ดขาด แต่สงสัยจะมีข้อยก

กะ ฮิโรยูกิ เป็นคนมาจัดการให้เป็นไปตามคำบัญชาของเขา

่าจะให้พักรักษาตัวที่นี่จะดีกว่า รอใ

ผนขโมยเพชรของฉันอีกอย่างนั้นใช่ไหม? หึ..นายเป็นอะไรไป

่อ..คือ ผมคิดว่าอาการหล่อ

ลค่าร้อยล้านของฉันมากกว่า เข้าใจมั้ย !” ฮิโรยูกิ เผ

น่ทานากะ” เจ้านายเลือดร้อนเดินออกไปแล้ว ทานากะยังคงยืนอยู่หน้าห้อง ไอ ซี ยู ที่ข้างในดูจะวุ่นวาย เพราะต้องเตรียมย้า

จะยอมเสี่ยงตายเพียงเพื่อสร้างสถานการณ์ล่ะ เขาเองก็รู้ว่าเจ้านายไม่ได้คิดอย่างนั้นจริง ๆ หรอก เพียงแต่เขายั