งลูก?” ม่านไหมปาดน

ก็รีบสะบัดมือเดินตรงมานั่งบนเก้าอี้

ท่าทางระแวงของบุตรสาว เธอย้ำกับตัวเองตลอด เธอไม่ควรกดดันจนลูกๆ

มัมจะทำให้กินอีกครั้งค่ะ” เธอ

ด็กหญิงพูดประจบ ฉีกยิ้มจนเด็กชายต้องรีบพูดสอด

บ ฝีมือมัมอร่

ุตรชาย ความอึดอัดคลี่คลายลง เ

่นออกมาจากห้องประชุมหลังคิดว

มหาแหล่งที่มาให้หน่อยสิ” ริโอล้วงโทรศัพท์

ูดลมหายใจลึกๆ เพื

คำถามต่อมาเกือบทำ

้มีหน่วยข่าวกรองทั่วโลก” ฌอนแย้ง เวลาแค่สิบนาทีจะไปทำอะไรได้

ริโอพูดเป็นคำขาด ฌอนยกมือปาดเหงื่อรีบวิ่งหน้าตั้

ย่างเชื่องช้า เข็มนาฬิกากว่าจะก

นี้ ต้องใช้เวลานาน

้อนเป็นไฟ อยากรู้ปริศนาที่เด็กสองคนนั่นทิ้งไว้ อะไ

ดเดินปาดเห

ปหา “ว่าไง ได

พยายามเรียบเรียงคำพูดที่ฟังแล้วไม่ระคายหูเจ้านาย

ั้วันริโอคงไม่เป็นอันทำงาน เขารู้อยู่แก่ใจดี เวลานี้เจ้านายใจจดใจจ่

ฌอนกระอ

แกก็รู้ฉันอยากรู้จะขาด

อาการไม่อยู่ ไม่สมกับเป็นท่าน

ยใจเย็นก

ฌอน?” ริโอถามเสีย

รียงคำพูดในใจ “คนของเร

วะ ตามรอยได้ก็ดีไง สรุ

ที่พวกเราจะรู้ตำแหน่

น่เอาชัวร์ๆ สิวะฌอน” เสียงริโอ

รศัพท์นั่นมาจากที่ไหน แ

วอยู่ที่ไหนล่

เจ้านาย” ฌอนตอบแล้วก็รี

เวียนอยู่ในถิ่นที่หล่อนเคยอยู่ มีความเป็นไปได้สองอย่าง หล่อนย้ายหนีเขา กับการกลับบ้านหลังเรียนจบ ซึ่งบ้านเกิดของ

กน้อง ต่อให้สนิทมากแค่ไหนเขาก็ไม่เคยทำ ครั้งนี้เขาอับจน จ