วงอาทิตย์เริ่มสาดส่องจับขอบฟ้ารำไร พระจันทร์ทิ้งตัวร่วงหล่

ีบดอกสีสดใส สะท้อนแสงแวววาวหยอกล้อกับแสงอ่อนๆ ในยามเ

มงามของทัศนียภาพไม่ ด้วยว่าเวลานี้มีเสียงร้องเล็กๆ เ

แว้

่แม่ทัพหนุ่มดั้นด้นวิ่งไปลากตามตั

ยิ้มอ่อนหวานแฝงความยินดี ใบหน้านางเต็มไปด้วยความอ่อนล้า ทว่

ะอาดตาที่หมอตำแยคนหนึ่งอุ้มมาอยู่เบื้องหน้า ฮ

าค่ะฮูหยิน ท่

้าเอ่ยขึ้นพลางยื่นส่งทารกน้อยให้ผู

อกด้วยความทะนุถนอม ความปลาบปลื้มปีต

ักของนางถื

์ๆ เจ้าเป็น

ทัพไร้พ่ายก็ถลันกายเข้ามาในห้องอย่างรีบร้อน ก่

มี ก่อนจะยื่นห่อผ้าที่มีบุตรสาวอยู่ภายในอ้อม

ช่างน่ารักน่

งว่าหากทำรุนแรงไปบุตรสาวตัวน้อยจะเจ็บเอาได้ วงหน้าหล่อ

ลิ้มนัก โตขึ้นมาเจ้าจะต้องเป็นสาวงาม

เห่อบุตรเอ่ยพรรณนาเยินยอบุตรสาวในอ้อมแขนเ

ต้องชะโงกหน้าเข้ามาดูร่างเล็กๆ ในห่อผ้าบ้าง เม

ก็เหี่ยวย่น นายท่าน ข้าน้อยว่านี่ไม่ต่างอ

ีกฝ่ายได้กล่าวคำพูดใดๆ ต่อไป เท้าใหญ่สมรูปร่าง น้ำหนักสมฉายามัจจุราชแห่ง

่ใช่คนสนิทของข้า

่งหนึ่งที่เขาไม่รู้นั้นคือจางฟงในยามนี้นอนไร้

สามารถรับรู้อนาคตได้แล้วละก็ เขาคงต้องโขกศีรษะขอบคุณหมิงหลงไม่ได้หยุดเป็นแน่แท้ เพราะหากหมิงหลงไม

ราวหน้าหากกล้าเอ่ยว่าลูกข้าอ

ะหันไปถามผู้เป็นสามีด้วยน้ำเสียง

จะตั้งชื่อให้ลูกเ

กล้าจดจ้องไปที่ต้นเหมยฮวาสีแดงสดซึ่งยามนี้ออกดอกบานเต็มต้นท

บหน้าหล่อเหลามีรอยยิ้มกว้าง ดวงตาเต็มไปด้ว

ราย เหมยฮวาในจวนบานสะพรั่ง ถ้าอย่างนั้นก็ให้ชื

บ่งบานผลิดอกเต็มต้นท่ามกลางหิมะ ดูแล้วงดงามจับตายิ่งนัก นางพยัก

ีความสุข และไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคใดๆ เฉกเช่นเดียวกับเหมยฮ

ให้ความสนใจต่อร่างยู่ยี่ที่นอนกองติดข้างฝาดุจกองผ้าขี้ริ้วเก่าๆ ผืนหนึ่งของพ่อบ้านแ