หอมที่ติดอยู

ที่ยืนกอดขวางทางออกของเธอ แววตาเขาแปลกๆ จนเธอแอบผวา เมรี

รงหน้าได้ด้วยหรือไง เธอพยักรับ แม้จะรู้สึกอึดอัด ชายหนุ่มสลัดชุดคลุมอย่า

ฟองน้ำไปทั่วแผ่นหลังของเขา กลิ่นหอมอ่อนๆ ของเมรีโชยมาเข้าจมูก ฟรองซัวร์หลับตาพลิ้ม เขามีความสุขแทบล้นอก เมรีท

วเองชัดๆ เมรีผู้ไม่รู้เรื่องรู้ราว เธอตั้งใจถูผิวกายขาวผ่องของฟรองซัวร์ด้วยความตั้งใจ เมรีเริ่มรู้สึกแปลกๆ ผิวแก้มเธอร้อนฉ่า นัยน์ตามัวหายใจไม่คล่องคอ

กระตุ้นให้ความร้อนมากมายไหลไปรวมกันอยู่ที่หน้าขาบางสิ่งบางอย่างที่เคยนอนส

ฟันพูด “พอแล

น้ำ สาวเท้าเดินเร็วๆ เพื่อให้พ้นห้องนอนของชายสูงศักดิ์ผู้นี้ หญิงส

ญิงสาว ตอนที่หล่อนเปลือยเปล่า เป็นจินตนาการที่ฟรองซัวร์สร้างขึ้นเอง เขาดอมดมผิวนุ่มลื่นและกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ดมได้ไม่รู้เบื่อ เขาขำตัวเอง ไม่เคยอัตคัดถึงขั้นต้องปลดปล่อยตัวเองด้วยจิตนาการ แต่เวลานี้ผู้หญิงทั้งโลกหมดความหมาย เขาปรารถนาแค่หญิงต้อ

อั้นมานานแบบทะลักทลาย แผงอกไหวกระเพื่อม หลุบเปลือกตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน เขาเอนกายพิงขอบอ่างน้ำ หลังจากปลดปล่อยความสุขสมไปหมาดๆ บนสีหน้าแข็งกระ

รษะด้วยความเซ็ง ตัวตนแข็งแกร่งกลางเป้ายังผงาดง้ำไม่ยอมสงบลงเสียที เขาคว้าเสื้อผ้ามาสวมอย่างรวดเร็ว คงต้องออกไป

นะ ฉันจะออกไปข้างนอก” ฟรองซัวร์สั่งบัตเลอร์ว