น เรากลับพร้

งมุกรอที่นี่ก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่มารับ”

ะไหล่พราวมุกเบาๆ “ตายแล

แต่พอเห็นแววตาเจ็บปวดของแฟรงค์แล้วก็ได้แ