็ไม่รู้ไปไหนไม่สนใจพี่สาวเลยสักนิด ฮึ้ย!!" สบถเสียงกร้าวเ

ืนมองเอ่ยขึ้นอย่างอาสา เมื่อก่อนหน้าเห็นว่าองค์หญิงนั้

็จแม่กับเสด็จพ่อ ต้องตำหนิเราแค่ไม่เปิดประตูทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ด้วย ไอ้คนป่าเถื่อน" องค์ห

ขึ้น ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเกิดจากความห่วงใยทั้งนั้น แต่ม

่ได้หรือไงล่

ามเพื่อย้ำชัด ว่านั่นคือการร้อ

เสียงแข็ง สายตาจ้องมอง

ลงกันพ่ะย่ะค่ะ" ฮะมีสเอ่ยขึ้น เป็นใครที่ไ

ม่สบอารมณ์หมาย เดินดุ่มเข้าไปใกล้ แล้วหยุดยืนตรงหน้า เอ่ยวาจากระด้าง

ว่าไม่อยากมีปากเสียงกับองค์หญิง เพราะมันเป็นสิ่งที่เขาเถี

ไป รำคาญสายตา" องค์หญิงจัสทีน่าแสดงวาจาหงุดหงิดใส่ ก่อนจะเอี้ยวตัวหันหลังให้แล้วทิ้งตัวลงนอนบ

ี่อันได้รับมอบหมาย ทว่านั่นกับทำให้องค์หญิงจัสทีน่ากลอกสายตามองบน แม้จะ

ตัวลุกนั่ง แถมยังให้คำตอบอย่างยียวน เปล่งเสียงสะท้อนประหนึ่งเอคโค่จนดังก้อง ทำให้ฮะมีสนั้นต้องขบฟันแน่นอย่างควบคุมอารมณ์ที

ะค่ะ" ฮะมีสบอกกล่าว ก่อนจะเอี้ยว

้วย" องค์หญิงว่าขึ้น กวนประสาทองครักษ์ไม่หยุดหย่อน ตอนสั่งก็ช่างเอาแต่ใจ แต่ตอนไหนที่

ิงแล้วจริง ๆ ไม่เว้นแ

----