ิ่นราคะปีศาจ หากร่างกายรุ่มร้อนดั่งไฟ

ปีศาจทั้งสามกักขังศิษย์และอาจารย์ที่มีใจต่อกันไว้ด้วยไอพิษมหาศ

องทนทรมานลำพังบนฟูกที่กลายเป็นน้ำแข็งด้วยพิษเหมันต์ นางมิอาจลืมเลือนท่านอาจารย์แม้สั

ดอกเหมยกุ้ยฮวา ต้อนรับบ่าวสาว เปลวเทียนวูบไหวส่องสว่างใบหน้าหล่อเหลาคมคาย แลดูดุดันก

ยจิตเดิมของนางเคยเป็นผู้บำเพ็ญตน นางจ้องมองนัยน์ตาสีชาด รอบกาย

... ทำไมท่าน

้าผมนางด้วยเวทสีดำสนิท นางเหลือเพียงเรือนกายเปลือยเปล่าขาวสะอาด ผมนุ่มหอมทิ้งตัวลง

บเจ้าให้เป็นภรรยาข้าแล้ว

มบ่า ซึ่งนางแบกมากับชุดสีชาด สองมือสั่นเทาจึ

อันน่าหลงใหลบนผิวกายขาวละเอียด เนินอกนุ่มเนียน หัวไหล่กลมกลึง

น... ไม่ใช่ปั้นดิ

ือจนเหลือเพียงเถ้าธุลี ทั้งหมดเป็นกลิ่นของไป๋เหม่ยหลาน เขาไม่นึกเสียดายที่เผาปั้นดินนั้

ินอะไร

.

๋เหม่ยหลานยังคงอยู่ในอ้อมแขนอุ่นร้อนไร้อา

งไม่ควรมารบกวนข้า ข้าไม่ปรารถนาความเจ็บปวด

รู้.

ปเพียงสองเค่อ ในขณะที่ปรมาจารย์เซีย

ไรกับศิษย์ผู้บำเพ็ญตนไม่กี่หมื่นปี เจ้าถูกพันธนาการด้วยโซ่

งปรากฏความเคียดแค้นสาห

มเจ็บปวดทรมานสุดคณานับเหล่านั้นเคยเกิดขึ้นในอดีตของนาง แม้ว่ากาล

ข้ากลัว... ข้า

ำยำกอดปลอบนาง ริมฝีปากหนาหยักได้รูปจึงประ

กรสชาติหอมหวาน ตะกละตะกลาม กระหวัดลิ้นน้อยมาชื่นชม เขาสอนนางให้รู้จักรสจูบ ใ

แม้ในยามนี้ท่านอาจารย์ของนางทั้งอบอุ่นเร่าร้อน นัยน์ตาสีชาดท

ณ์มาเนิ่นนาน มิได้ล่วงรู้ว่ายินเฟิงคุ้นเคยวิถีในเมืองปีศาจ บุรุษสตรีสานสัมพันธ์ความใคร่ แลกเปลี่ยนพลังด้วยการ

ผิวกายเปลือยเปล่าสัมผัสกัน ใบหน้าหล่อเหล

หลาแปรเปลี่ยนไป ยินเฟิงอ่อนคล้อ

็ดสีขาวนวลบนท่อนแขนเป็

้นกับท่านอา

นางสัมผัสเขาไม่ว่างเว้นสักที่หนึ่ง ไล่ตั้งแต่กรามแกร่งเป็นส

ีธาตุแห่งอัคคี เป็นปีศาจราคะ นางมองเห็นเขี้ยวขาวคมที่ยาวพ้นออกมาผิ

ิษเหมันต์เพราะเก

ระแสโลหิต ให้ความรู้สึกหนาวเย็นถึงขั้วกระดูก

ียวเช่นเดิม ศิษ

แหวกเรียวขาของนางให้อ้าออกกว้างอย่างใจร้อน เมื่อเขามิอาจหักห้ามใจรอ จิต