ที่
งนั้นคืนนี้...” สถาพรกระซิบกับใบหูศิริอรเสี
รพยัก
ม แต่ก็นึกแปลกใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมเขาถึงไม่รู้สึกเจ็บปวดกับคำ