เนื้อนวล

อนลควรจะทำยังไง เมื่อจู่ๆ แม่เลขาเฉิ่มของพี่ชาย เข้ามาในห้องพักของเขาด้วยความเมามาย และก็ชักชวนให้เขาเป็นคนแรกของเธอ...!!! เขาควรปฏิเสธ หรือว่าเดินหน้าขย่มแม่สาวแว่นให้จมเตียงดีล่ะ?!!! “อ๊ะ... อย่า... คุณอนล... อื้อ...” เขาไม่สนใจการต่อต้านของหล่อนเลย เพราะวินาทีต่อจากนั้น ปากร้อนจัดก็กลืนกินทุกเสียงต่อต้าน พร้อมกับความเป็นชายที่ถูกปลดปล่อยจากเป้ากางเกง และพุ่งทะยานเข้ามาในกายสาว ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว และเต็มไปด้วยความเร่าร้อนรุนแรง การต่อต้านขัดขืนจางหายไป เมื่อปากถูกจูบดูดดื่ม พร้อมกับบั้นเอวแกร่งที่โยกคลึงเข้าหาอย่างหนักหน่วง อา... สติของหล่อนจางหายไปหมดแล้ว ตอนนี้สิ่งเดียวที่หล่อนรับรู้ถึงมันได้ ก็คือความแข็งแกร่งที่กำลังดำผุดดำว่ายอยู่ภายในร่องสาวเท่านั้น แต่พอเช้าวันต่อมา แม่เจ้าประคุณดันหนีหน้าหายไป แถมพอเจอกันก็บอกให้ลืมๆ เรื่องเร่าร้อนเมื่อคืนไปซะ เหอะ!!! คิดว่าเขาจะยอมหรือไง ในเมื่อแม่สาววัตถุโบราณ หวานฉ่ำไปทั้งตัวทั้งตัวแบบนี้...

อัลแบร์โต้ รอสซี่ มหาเศรษฐีหนุ่มบราซิลสุดเซ็กซี่ ตัดสินพิพากษา เพลงพิณ ศุภกิจจานนท์ ด้วยทัณฑ์สวาท เมื่อสาวน้อยเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เจ้าสาวของเขาจากไปตลอดกาล “เพลง... เพลงอยากรู้ว่าคุณอัลจะพาเพลงไปไหน” อัลแบร์โต้หยุดเดิน หันมาแสยะยิ้มร้ายกาจให้ “นรกไง! นรกที่จะทำให้เธอตายทั้งเป็น เหมือนกับที่ฉันกำลังตกอยู่ในขณะนี้ เธอต้องเจ็บยิ่งกว่าฉันร้อยเท่าพันเท่า!” ใบหน้างามของเพลงพิณซีดเผือดจนไร้สีเลือดมากขึ้นกว่าเดิมหลายร้อยเท่า “คุณอัลจะฆ่าเพลงหรือคะ...” “ไม่หรอกเพลงพิณ ตายน่ะมันทรมานน้อยไป ผู้หญิงสารเลวที่วางแผนฆ่าเพื่อนรักได้อย่างเธอมันต้องทรมานแสนสาหัส ฉันจะทำให้เธออยากตายมากกว่าอยากอยู่ คอยดูก็แล้วกัน...” เพลงพิณส่ายหน้าทั้งน้ำตา เสียงสะอื้นหลุดออกมาเป็นระยะด้วยความเสียใจ “ถึงคุณอัลจะฆ่าเพลงให้ตาย เพลงก็ยังยืนยันคำเดิมค่ะว่าเพลงไม่ได้เจตนา มันเป็นอุบัติเหตุจริงๆ หากเพลงรู้ว่าจะเกิดขึ้นเพลงไม่มีวันให้วิคกี้ขึ้นมานั่งด้วยหรอกค่ะ” “โกหก! ผู้หญิงอย่างเธอปลิ้นปล้อนเก่งจะตาย” “โอ๊ย! เพลงเจ็บ” ร้องออกมาเมื่อถูกคนตัวโตกระชากเข้ามาปะทะกับร่างกายกำยำแข็งแกร่งอย่างไม่ปรานี นิ้วแกร่งที่แข็งปานคีมเหล็กบีบคางมนเต็มแรง “น้องเธอเล่าทุกอย่างให้ฉันฟังหมดแล้ว ความเลวของเธอไม่เป็นความลับอีกต่อไปแล้วล่ะ เพลงพิณ” “เพลงไม่รู้ว่าเพียงบอกอะไรกับคุณ แต่เพลงยืนยันด้วยเกียรติของตัวเองว่าเพลงไม่เคยคิด ไม่เคยทำอะไรที่ผิดต่อวิคกี้ เพลงรักและจริงใจกับวิคกี้เสมอ...” “ผู้หญิงแพศยาแบบเธอมีเกียรติด้วยอย่างนั้นเหรอ” น้ำเสียงของอัลแบร์โต้เต็มไปด้วยความเยาะหยัน ขณะที่เขาจับร่างของหล่อนแบกขึ้นบ่าและก้าวยาวๆ มุ่งหน้าไปที่รถ “หุบปากซะ แล้วก้มหน้าก้มตาชดใช้ความผิดของตัวเองดีกว่า เพราะในเมื่อกฎหมายทำอะไรคนชั่วแบบเธอไม่ได้ ฉันนี่แหละก็จะกฎหมายทำลายผู้หญิงแพศยาอย่างเธอเอง”

เอโดเกล การ์รัสโซ่ มหาเศรษฐีพันล้านชาวตุรกี ชายหนุ่มเป็นน้องคนเล็กของตระกูลดังแห่งอิสตันบูล ความโสด อิสรภาพในชีวิตหนุ่มเปรียบประดุจทองคำที่เขาหวงแหนยิ่งกว่างูจงอางหวงไข่ แต่แล้วมันก็ต้องมาสั่นคลอนแทบพังทลายเพียงแค่ได้สบตากับแม่สาวใช้คนสวยญาติของพี่สะใภ้ใหญ่แห่งการ์รัสโซ่เพียงเท่านั้น นางฟ้าในคราบของสาวใช้ มันคือคำนิยามที่เขามีให้หล่อน แต่ถึงแม้จะรู้สึกสนใจคลั่งไคล้เพียงไหน กระนั้นทุกความรู้สึกกลับถูกซ่อนเร้นเอาไว้อย่างมิดชิดลึกสุดในก้นบึ้งของดวงใจกระด้าง และซ้ำร้ายกว่านั้นก็คือทุกสิ่งที่แสดงออกมานั้นมันตรงกันข้ามกับความต้องการของหัวใจอย่างสิ้นเชิง ลียาสาวใช้แสนอาภัพ หล่อนแอบใฝ่สูงลุ่มหลงผู้ชายเกินเอื้อมอย่างเอโดเกล การ์รัสโซ่จนหมดหัวใจ แต่ก็รู้ดีว่าเขาชิงชังขี้หน้าหล่อนมากแค่ไหน แต่ยิ่งพยายามอยู่ห่างๆ ก็มีเหตุการณ์ต้องให้ได้เข้าใกล้เสียทุกที และสุดท้ายก็ไม่อาจจะหักห้ามใจเอาไว้ได้ หล่อนตกเป็นจำเลยรักของเขาโดยที่ผู้ชายโอหังแสนเลือดเย็นคนนั้นไม่ได้ต้องการแม้แต่นิดเดียว

เธอเฉิ่ม เธอเชย และเธอเป็นเลขาของเขา หน้าที่ของเธอคือเลขาหน้าห้อง แต่หลังจากความผิดพลาดในค่ำคืนนั้นเกิดขึ้น สถานะของเธอก็เปลี่ยนไปจากเดิม จากเลขาหน้าห้อง กลับกลายเป็นเลขาบนเตียงแทน... “เวลาทำงาน คุณก็เป็นเลขาหน้าห้องของผม แต่ถ้าผมเหงา คุณก็ต้องทำหน้าที่เลขาบนเตียง...” “บอส...?!” “ผมรู้ว่าคุณตกใจ ผมเองก็ตกใจเหมือนกันกับสถานะของพวกเรา แต่มันเกิดขึ้นแล้ว จะทำยังไงได้ล่ะ” “บอสคะ...” หล่อนขยับตัวพยายามจะออกจากอ้อมแขนของเขา แต่ชายหนุ่มไม่ยอมปล่อย “ว่าไงครับ” “แก้ว... แก้วว่าให้แก้วทำเหมือนเดิมดีกว่าค่ะ หรือไม่ก็ให้แก้วลาออกไป...” “ผมให้คุณลาออกไม่ได้หรอก คุณเป็นเลขาที่รู้ใจผมที่สุด อย่าลืมสิแก้ว” “แต่แก้ว...” หล่อนอยู่ในฐานะนางบำเรอของเขาไม่ได้ หล่อนทะเยอทะยานต้องการมากกว่านั้น แต่ก็รู้ดีว่าไม่มีวันจะได้สิ่งที่หวังมาครอบครอง “ทำตามที่ผมบอก ไม่มีอะไรยากเย็นเลย”

ฮัสซานัล...บุรุษผู้มีรูปโฉมราวกับเทพบุตรจุติลงมาจากสรวงสวรรค์ . . ชายผู้เพียบพร้อมเลือกหยุดหัวใจที่หญิงสาวซึ่งเคยช่วยชีวิตตัวเอง ทว่าสิ่งที่ตาเห็นกับความเป็นจริงช่างแตกต่าง เมื่อคนที่เขาเชื่อมาตลอดว่าช่วยชีวิตตัวเองกลับเป็นคนละคนกับที่เขารัก ฮัสซานัล มะอาลีย์ หนึ่งในจตุรเทพแห่งเอห์เดน ปฏิเสธผู้หญิงทุกคนบนโลกใบนี้เพื่อหญิงสาวในดวงใจเพียงคนเดียว ช่อพุด ศรีวิชัย คนที่ช่วยชีวิตเขาเมื่อแปดปีก่อน ไม่น่าเชื่อว่าเพียงแรกพบสบตาหลังจากห่างหายกันมานานถึงแปดปี เขาจะหลงรักช่อพุดหัวปักหัวปำจนน่าตกใจ ทุกอย่างดำเนินไปอย่างสวยงาม และกำลังจะจบลงที่การแต่งงานดั่งคำสัญญา ทันใดนั้น เมฆหมอกแห่งฝันร้ายก็ปรากฏพร้อมการมาของ ช่อพุด ศรีวิชัย ตัวจริง! ผู้ชายที่เคยชินกับการเป็นผู้ชนะมาตลอดถูกหลอกลวงเป็นครั้งแรก ศักดิ์ศรีถูกเหยียบย่ำด้วยฝ่าเท้าของผู้หญิงที่เขาเลือกแล้วว่าจะรัก หล่อนต้องชดใช้อย่างสาสมด้วยร่างกายและจิตใจ พลับพลึง ศรีวิชัย

เธอรักแอบรักเขา และเลือกเขาเป็นเจ้าบ่าวเพียงคนเดียวในชีวิต แต่... เขาไม่ได้รักเธอเลย หัวใจของเขาโยนทิ้งลงในหุบเหวไร้รักไปนานแล้ว “อ๊ะ... พี่ใหญ่จะทำอะไรคะ...” “เข้าหอกับเธอไง” “เข้า... เข้าหอ?” “ใช่” ใบหน้างามของฟ้าลดาซีดขาว ดวงตายังคงเบิกโพล่ง ปากอิ่มเผยอตกใจ “ฟ้า... เอ่อ... ฟ้าไม่คิดว่าพี่ใหญ่จะทำ...” “อะไรทำ” นี่เขาต้องให้หล่อนพูดมันออกไปทั้งหมดเลยอย่างนั้นเหรอ “ทำอะไร? ไหนบอกมาสิ” หล่อนสะดุ้งโหยง เมื่อเจ้าของตักแกร่งที่หล่อนนั่งทับเค้นเสียงดุดันรดใบหน้า “ก็... ทำ... ทำแบบนั้น” “ถ้าเธอหมายถึงเซ็กซ์ล่ะก็ แน่นอนฉันต้องทำมันอยู่แล้ว” “พี่ใหญ่!” “ก็ในเมื่อมันเป็นคืนแต่งงานของเราสองคน” เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ไม่ได้มีความรู้สึกใดซ่อนเร้นอยู่เลย “หรือว่าเธอคิดว่าการแต่งงานของเรา จะไม่มีการเข้าหอ” “คือฟ้า... ฟ้า...” หล่อนก้มหน้าหลบสายตาคมกริบ และพยายามที่จะพูดต่อจนจบ "ฟ้า... ไม่คิดว่าพี่ใหญ่จะทำแบบนั้นด้วย...” “ฉันจะทำ จะมีเซ็กซ์กับเธอในคืนนี้” “ตะ... แต่พี่ใหญ่เกลียดฟ้า...” เสียงของหล่อนแผ่วเบาไม่ต่างจากลมหายใจเลย “ฉันจะรู้สึกอะไรมันไม่สำคัญหรอก เพราะฉันหนีชะตากรรมที่เกิดจากปลายนิ้วของเธอไม่พ้น ดังนั้นฉันก็ควรจะได้รับความผ่อนคลายจากเรื่องบ้าๆ นี้บ้าง จริงไหม ฟ้าลดา”

หล่อนเป็นแค่เมียคั่นเวลา คอยปลดปล่อยความใคร่ให้กับเขายามที่ตัวจริงไม่อยู่ ไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียง และไม่เคยมีค่าในสายตาของเขาเลย อลินดา จำต้องเข้าพิธีแต่งงานกับเจ้าบ่าวแทนพี่สาวฝาแฝดที่หนีตัวไปอย่างลึกลับในคืนวันแต่งงานอย่างไม่มีทางเลือก หล่อนคิดว่าเมื่อจบสิ้นพิธีการแล้ว หน้าที่ของตัวเองก็จะหมดไปเช่นกัน แต่หล่อนคิดผิด เมื่อเจ้าบ่าวใช้ร่างกายของหล่อนเป็นตัวแทนของเจ้าสาวตัวจริงตลอดทั้งค่ำคืน แซคคารีย์ แฮซมิลตัน รู้สึกราวกับถูกเหยียบหน้าเมื่อเจ้าสาวตัวจริงหายหน้าไป พร้อมกับที่ญาติพี่น้องฝ่ายหญิงอุปโลกน์น้องสาวฝาแฝดขึ้นมาเป็นเจ้าสาวตัวแทน เขาโมโหจนเลือดขึ้นหน้า และแน่นอนว่าจะต้องมีใครสักคนรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น ซึ่งก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากแม่เจ้าสาวตัวแทนที่จะต้องรองรับความหื่นกระหายของเขา จนกว่าเจ้าสาวตัวจริงจะกลับมา

"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!

คามิเอล การ์รัสโซ่ มหาเศรษฐีเจ้าของบริษัทผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ที่มีสาขามากมายทั่วโลก คามิเอลเป็นผู้ชายที่มีรูปงดงามโฉมไม่ผิดจากเทพบุตรชั้นฟ้า ซึ่งตรงกันข้ามกับหัวใจกระด้างของเขาที่ดำทะมึนมืดดำยิ่งกว่าจอมมารร้าย ในชีวิตของเขาไม่เคยรู้จักกับคำว่า ‘ถูกหลอก’ แต่สุดท้ายแล้วผู้ชายที่หยิ่งจองหองในสายเลือด ดิบเถื่อนในทุกอณูความรู้สึกเฉกเช่นเขากลับถูกหลอก ถูกตลบหลังจากผู้หญิงต่ำต้อยไร้ราคาคนหนึ่งอย่างน่าสะอิดสะเอียน เขาแค้นใจ คลั่งแค้น และแน่นอนว่าผู้หญิงคนนั้นจะต้องถูกเอาคืนอย่างสาสมเลยทีเดียว วาดจันทร์ บุญบันดาล หญิงสาวไทยหน้าตาสะสวย หล่อนซ่อนความงดงามเอาไว้ภายใต้ความมอมแมมอย่างมิดชิด หัวใจของหล่อนเฝ้ารัก เฝ้าหลงผู้ชายเกินเอื้อมอย่างคามิเอล การ์รัสโซ่เพียงแค่แรกสบตาเท่านั้น และเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็บีบบังคับให้หล่อนก้าวเข้าไปหลอกลวงเสือร้ายอย่างเขา หล่อนทำสำเร็จ และเชื่อมั่นว่าเขาจะไม่มีทางรู้ว่าผู้หญิงที่ลอกคราบเขาในค่ำคืนนั่นคือเด็กสาวมอมแมมเฉกเช่นหล่อน แต่ใครจะรู้ว่านรกน่ะมีจริง เมื่อกลิ่นกายหอมละมุนที่เป็นกลิ่นประจำตัวของหล่อนกลับติดตราตรึงใจเสือร้ายอย่างคามิเอล การ์รัสโซ่จนยากจะลบเลือน

เขาบีบบังคับให้เธอขึ้นเตียงได้อย่างง่ายดาย แต่กลับไม่สามารถหลอกล่อให้ตนเองปล่อยเธอไปได้... คีแรน จอห์นสโตน คือผู้ชายสายดาร์ก เขามีพร้อมทั้งอำนาจและเงินตรา ความปรารถนาเดียวของผู้ชายเถื่อนคนนี้ก็คือการได้ครอบครองสาวใช้ของตนเอง เขายอมทำทุกอย่าง แลกด้วยทุกสิ่งที่ตนเองมี เพื่อให้ได้หล่อนมาอยู่ใต้ร่าง โดยไม่สนใจเลยว่าแม่สาวคนสวยที่เขาปรารถนาจะเต็มใจหรือไม่ สำหรับ พราวเนตร เขาคือผู้ชายใจดำอำมหิต เขาเหี้ยมโหด และไม่มีหัวใจ เขาแย่งชิงหล่อนมาจากชายคนรัก หักหาญน้ำใจของหล่อนอย่างป่าเถื่อน กักขังหล่อนเอาไว้ใต้เรือนร่างทรงพลังทุกค่ำคืนด้วยไฟปรารถนา หล่อนเกลียดเขาที่สุด เกลียดผู้ชายแสนเอาแต่ใจ ชอบบงการคนนี้นัก แต่ทำไมหนอหัวใจ ถึงได้หวั่นไหวไปกับจอมมารร้ายตนนี้ ทั้งที่ไม่ควรเลยสักนิด

“นั่น... อะไรคะ” “ใบหย่า เซ็นซะ แล้วเธอจะได้เงินสิบล้านบาทตามที่ฉันเคยสัญญาไว้” “หย่า.. เหรอคะ” “ใช่ ทำไม เราตกลงกันแล้วนี่ หรือว่าเธอต้องการเงินเพิ่ม” “มะ ไม่ใช่ค่ะ” “ถ้าไม่ใช่ ก็รีบเซ็นซะ ฉันจะได้ส่งให้กับทนายของฉัน เราสองคนจะได้เป็นอิสระจากกันเสียที” “เรา... ยังไม่หย่ากันไม่ได้เหรอคะ” “ทำไม เธอจะยื้อเวลาอยู่ด้วยกันอีกทำไม เราไม่ได้รักกันลืมไปแล้วหรือไง” “คือ...” “หรือว่าเธอยังไม่อิ่มเซ็กซ์ของฉันล่ะ” “มะ ไม่ใช่ค่ะ ดา...” “ความจริงฉันก็รู้อยู่เต็มอกนะว่าเธอน่ะติดใจเซ็กของฉันแค่ไหน งั้นเรามาทำกันอีกสักครั้ง ฉันจะทำให้เธออิ่มแปล้ จะได้ไม่โยกโย้ที่จะไม่เซ็นใบหย่าอีก”

เขาปรามาสว่าหล่อนทั้งเฉิ่ม ทั้งเชย ทั้งจืดชืด ไม่มีทางยอมให้หล่อนขึ้นเตียงด้วยเด็ดขาด แต่สุดท้ายแล้วกลับเป็นเขาเองที่ต้องกลืนน้ำลาย และคลั่งรักหล่อนจนโงหัวไม่ขึ้น “เจอคุณก็ดีแล้ว... ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณพอดีเลยค่ะ” คนที่นอนเอกเขนกอยู่บนเตียงนุ่มรีบดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันที ใบหน้าหล่อจัดเปื้อนรอยยิ้ม และมองร่างอวบอัดของพลับพลึงด้วยความหิวกระหายไม่ปิดบัง “เอาไว้คุยกันที่หลังเถอะครับ” แล้วเจ้าของคำพูดกระเส่าก็ยื่นสองแขนออกมาข้างหน้า “มาหาผมสิ พลับพลึง” หล่อนส่ายหน้าไปมา ความน้อยใจยังคงเต้นเร่าอยู่ในความรู้สึก “ฉันจะกลับบ้านพรุ่งนี้ค่ะ” คิ้วเข้มของดีแลนขมวดพันกันยุ่ง ก่อนที่เขาจะกระโดดลงจากเตียงอย่างคล่องแคล่วและเดินมาหยุดตรงหน้าของหล่อน “คุณทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก” “ทำไมฉันจะทำไม่ได้คะ ในเมื่อฉันไม่ใช่เจ้าสาวตัวจริงของคุณสักหน่อย น้องหยาดต่างหากที่คือตัวจริง” “เราคุยกันแล้วนี่ พลับพลึง” หล่อนเชิดหน้าสูง ดวงตามีหยาดน้ำตา “ปล่อยฉันไปตามทางของตัวเองเถอะค่ะ” “ผมไม่ให้คุณไปไหนทั้งนั้นแหละ พลับพลึง” เขารวบร่างอรชรเข้ามากอดเอาไว้หลวมๆ “ลืมไปแล้วหรือไงว่าคุณเป็นเมียของผมแล้ว” คำพูดของเขามีผลทำให้กึ่งกลางลำตัวสาวร้อนรุ่ม แต่กระนั้นความน้อยใจก็ยังคงมีอำนาจมากกว่า “มันก็แค่เรื่องผิดพลาดในชีวิตของคุณเท่านั้นแหละค่ะ ลืมมันไปซะเถอะนะคะ” “ก็บอกแล้วไงว่าผมลืมไม่ได้ คุณเป็นเมียผม”

คริสเตียโนถูกมารดาบังคับให้แต่งงานกับลัลลลิน ผู้หญิงที่เอาแต่วิ่งไล่ตามเขาตั้งแต่เด็กจนโตเป็นสาว เขาต่อต้าน ผลักไส และไม่ยอมกลายเป็นเหยื่อให้กับหล่อนง่ายๆ แต่สุดท้ายก็หนีไม่พ้น ลัลลลินรักคริสเตียโนจนหมดหัวใจ หล่อนตอบตกลงทันทีที่มารดาของเขามาสู่ขอให้เป็นลูกสะใภ้ และก็วาดฝันเอาไว้ว่าชีวิตหลังการแต่งงานจะต้องเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข แต่... ความจริงที่พบกลับไม่ใช่เช่นนั้น เมื่อเจ้าบ่าวจงเกลียดจงชังหล่อนราวกับไส้เดือนกิ้งกือ กระทำย่ำยีหัวใจของหล่อนจนแตกสลาย แต่หล่อนจะทำเช่นไรได้เล่า ในเมื่อรักเขาจนหมดหัวใจ สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คืออดทน ทน... ต่อความร้ายกาจที่เขาสาดซัดเข้าใส่ ทั้งทางหัวใจ... และ ร่างกาย...

ล้อมดาวมีวันไนท์สแตนด์กับหนุ่มหล่อเอวพลิ้ว เธอไม่รู้ว่าเขาคือคุณหมอ จนกระทั่งวันหนึ่งเธอมาตรวจภายใน และเขาเป็นคนตรวจให้ เรื่องเสียวสยิวดั่งค่ำคืนนั้นจึงเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุกอย่างที่มีเกิดขึ้นทำไมเสมือนจริงแบบนี้นะ จูบที่เต็มไปด้วยความหิวกระหายก็เหมือนจริงมากๆ ไหนจะฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไล้ตามเรือนกายสาวนั่นอีก มันเหมือนจริงราวกับไม่ใช่ความฝัน แต่มันจะเป็นความจริงไปได้ยังไงกันล่ะ ในเมื่อตอนที่สบตากันนั้น ผู้ชายคนนี้ไม่ได้แสดงทีท่าว่าสนอกสนใจหล่อนแม้แต่นิดเดียว ขนาดขอไลน์ก็ยังไม่ยอมให้เลย นี่คงจะเป็นความฝันนั่นแหละ ความฝันแสนหวาน ที่หล่อนมีสิทธิ์จะระเริงไปกับความสุขนี้ได้อย่างไม่ต้องอับอายใคร “อ๊า... อ๊า... ซี๊ดดดดด...” หล่อนร้องครางออกไปอย่างไร้ยางอาย ก็จะต้องไปอายใครล่ะ ในเมื่ออยู่เพียงลำพังคนเดียวในห้องนอน และคนบนร่างจริงๆ แล้วก็คงหนีไม่พ้นหมอนข้างแน่ๆ “อู๊ยยยย... อ๊า...” รู้สึกดีเหลือเกิน ยามที่รู้สึกว่าปากของตัวเองกำลังจะหลอมละลายรวมกับปากของผู้ชายในความฝัน เขากำลังปลุกเร้าให้หล่อนร่านแรดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน น้ำบางอย่างไหลทะลักออกมาจากซอกขา จนเปียกลื่น

ครั้งแรกที่เจอกัน หล่อนเป็นต้นเหตุให้เขาถูกหมากัด ครั้งที่สอง หล่อนทำกาแฟร้อนๆ หกใส่เขาจนไอ้หนูของเขาแทบสุก และครั้งล่าสุด เขากับหล่อนมีเซ็กกันอย่างบ้าคลั่ง ภคภัทรก้มหน้าโลมเลียกลีบสาวด้วยความลุ่มหลง เลียไล้ทุกตารางนิ้วอย่างไร้ความรังเกียจ กลิ่นหอมจากเนินนางช่างพิเศษแบบที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน เขาชอบ... ชอบกลิ่นตรงนี้ของหล่อนเหลือเกิน “อ๊า... เสียวววว ไม่ไหวแล้ว อ๊ายยยยย” เขาเลียไล้อยู่ไม่นาน เจ้าของหอยอวบก็สั่นระริกเกร็งกระตุกด้วยความสุขสม มือของหล่อนกดอยู่บนศีรษะของเขาแน่น ภคภัทรดื่มกินน้ำรักของมาลีจนแห้ง จึงค่อยๆ ใช้นิ้วเปิดทางเข้าไปภายใน “อ๊ะ... อา...” เขารับรู้ได้ถึงความคับแน่นที่รัดรึงอยู่รอบนิ้วยาวของตัวเอง กรามแกร่งของเขาขบกันแน่น ใบหน้าหล่อจัดบิดเบี้ยวด้วยความปรารถนา

เมื่อความสัมพันธ์ลับๆ จบลง เพราะเขาต้องไปแต่งงานมีครอบครัว หล่อนจึงต้องหอบใจช้ำๆ และอีกชีวิตหนึ่งในครรภ์เดินจากไปอย่างไม่มีทางเลือก “ทำไมโลกมันกลมแบบนี้คะคุณภูมิ... ทำไมเราต้องเจอกันอีกด้วยคะ... ฮือออ” มือเล็กยกขึ้นปิดหน้าร่ำไห้ปิ่มจะขาดใจ ร่างกายสั่นเทิ้มน่าเวทนา การได้พบเจอกับภูมิระพีอีกครั้ง มันยิ่งทำให้แผลใจหัวใจขยายใหญ่มากยิ่งขึ้น นี่หล่อนจะทำยังไงดี... จะรับมือกับสถานการณ์เช่นนี้ยังไง แล้วไหนจะยังลูกชายอีก หากภูมิระพีรู้ว่าหล่อนมีลูกของเขาติดท้องมา เขาอาจจะทำยังไง จะแย่งลูกไปจากหล่อนไหม

หล่อนถูกส่งมาบรรณาการในฐานะทาสบำเรอความใคร่ เพื่อแลกกับหนี้สินก้อนโต นอนกับเขาจนกว่าเขาจะเบื่อ แล้วเมื่อนั้นแหละหน้าที่บำเรอบนเตียงของหล่อนจึงจะหมดไป พะแพง ถูกส่งตัวมาเป็นนางบำเรอให้กับมหาเศรษฐีเจ้าของบ่อนคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในลาสเวกัส หน้าที่ของหล่อนคือทำให้เดมอน ลินการ์ด มีความสุขที่สุดยามอยู่บนเตียง หล่อนก้มหน้าก้มตาทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพึงพอใจ แต่ไม่นานเขาก็เบื่อหน่าย ขับไล่ไสส่งหล่อนออกไปจากชีวิต ข่าวงานแต่งงานของเขากับผู้หญิงคนใหม่ที่ทั้งสวยและแสนคู่ควรดังก้องคับแผ่นฟ้า ในขณะที่หล่อนต้องหลบอยู่ในซอกหลืบของความมืดมิดเพื่อซ่อนเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเอาไว้อย่างรวดร้าวทรมาน

อลัน มาร์ซีอาโน คือมหาเศรษฐีผู้ทรงอิทธิพลอันดับต้นๆ ของโลกใบนี้ ทุกสนามรบไม่ว่าจะเรื่องธุรกิจหรือเรื่องบนเตียง เขาคือผู้ชนะไร้พ่าย แต่ต้องมาตกม้าตายกับลูกสาวของคนใช้ต่ำต้อย ที่มักใหญ่ใฝ่สูงวางยาปลุกเซ็กซ์ในเครื่องดื่ม จนเขาพลาดท่ามีความสัมพันธ์กับหล่อนโดยที่ไม่ได้ป้องกัน ใช่... เขามีเซ็กซ์แบบไร้การป้องกันใดๆ ทั้งสิ้น และเขาก็ไม่สามารถจดจำได้ว่า เมื่อคืนตัวเองมีเซ็กซ์กับยัยผู้หญิงใฝ่สูงคนนั้นไปทั้งหมดกี่ครั้ง... โดยไร้ถุงยางอนามัย! แถมยัยลูกสาวแม่บ้านที่ไม่เคยอยู่ในสายตาของเขามาก่อนยังเป็นสาวพรหมจรรย์ ซึ่งเจ้าหล่อนก็คงไม่ได้มีการคุมกำเนิดอย่างแน่นอน มันคือเรื่องผิดพลาด! และมันคือเรื่องผิดพลาดที่ยอมรับไม่ได้ หากเซ็กซ์เมื่อคืนจะก่อเกิดเลือดเนื้อเชื้อไขของมาร์แชลล์ขึ้นมา โดยที่เขาไม่มีโอกาสได้รับรู้ บุรุษอย่างเขาไม่คุ้นเคยกับความไม่มั่นใจมาก่อน แต่ตอนนี้เขากำลังเผชิญหน้ากับมันอย่างบ้าคลั่ง ซึ่งเขาก็ได้แต่ภาวนาให้ผลพ่วงจากความผิดพลาดเมื่อคืน ไม่มีอะไรมากเกินไปกว่าเซ็กซ์ไร้ค่าแค่นั้น!!!

เพราะอุบัติเหตุสิบสองครั้งในระยะเวลาหนึ่งเดือนทำให้ พิมนรา เต็มไปด้วยความสยดสยองและขวัญกระเจิง หมอดูคือที่พึ่งหนึ่งเดียวที่คิดได้ ณ ตอนนั้น แต่คำทำนายที่ได้รับกลับทำให้ยิ่งตกใจ “หนูชะตาขาด ไม่มีหัวแล้วนะตอนนี้น่ะ” “แล้วหนูจะ... จะทำยังไงดีคะ หนูยังไม่อยากตาย” “มีผัว” “มีผัว?!” “ใช่ ต้องมีภายในคืนนี้ด้วย หลังออกจากตำหนักของแม่ไป ผู้ชายคนแรกที่พูดกับหนู เขานั่นแหละคือคนที่จะช่วยหนูได้ จับทำผัวให้ได้ก่อนเที่ยงคืนนะ” มหาเศรษฐีเพลย์บอยหมื่นล้าน ลีโอนาโด เด รอสซี ผู้ชายที่มีผู้หญิงล้อมหน้าล้อมหลังตลอดเวลา แต่จู่ๆ กลับต้องมาซวยเมื่อถูกผู้หญิงจืดชืดคนหนึ่งปลุกปล้ำจับทำสามี ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้เต็มใจจะถูกปล้ำเลยสักนิด และที่ร้ายยิ่งกว่านั้น... เช้ามาแม่คุณแม่ทูนหัวกลับหนีหายไปอย่างไร้ร่องรอย นี่เพลบอยย์อย่างลีโอนาโด เด รอสซี ถูกฟันแล้วทิ้งจริงๆ เหรอ?! และทุกอย่างมันก็คือจะเลือนหายไปตามกาลเวลา หากเขากับยายผู้หญิงเฉิ่มแต่ร้อนราวกับไฟป่าคนนั้นจะไม่ต้องมาเกี่ยวข้องกันอีก ในฐานะเจ้านายกับลูกน้อง!

สำหรับชมพูแพร... อองเดรคือเจ้าชายในฝัน และถึงแม้ว่าจะอยู่ใกล้กันเพียงแค่เอื้อมมือคว้า แต่ก็ไม่เคยสัมผัสถึงเขาได้เลยสักครั้ง จนกระทั่งเกิดความผิดพลาดขึ้น ทำให้หล่อนต้องขึ้นเตียงมีความสัมพันธ์กับท่านประธานหล่อเหี้ยมแทนผู้หญิงที่ถูกอองเดรชี้นิ้วเลือก ทุกอย่างมันควรจบคงแค่ค่ำคืนเดียว แต่อองเดรกลับทำให้ทุกอย่างมันยุ่งยากขึ้นอีกหลายเท่าตัว เมื่อท่านประธานหนุ่มมีคำสั่ง ให้หล่อนขึ้นเตียงกับเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า และไม่มีกำหนดสิ้นสุด ตัวอย่างในเล่ม... “ผมไม่ชอบให้คู่นอนทำเหมือนลืมว่าเมื่อคืนผ่านอะไรมาบ้าง” เขากระซิบดุเดือดชิดปากอิ่มสั่นเทาของหล่อน ก่อนจะยัดนิ้วเข้ามาในปาก หล่อนไม่อยากจะดูดนิ้วใหญ่นั่นเลย แต่เขาก็ยัดเข้ามาจนสำเร็จ พร้อมกับชักเข้าออก จนหล่อนมีอารมณ์ร่วมต้องดูดนิ้วยาวไปด้วย “เมื่อคืน เราทำกันเยอะก็จริง แต่ผมไม่มั่นใจว่าลูกของผมจะมาเกิด” เขาพูดพร้อมกับชักนิ้วออกจากปากของหล่อน และเอามือไปขยำบั้นท้ายแทน หล่อนร้อนฉ่าไปทั้งร่องสาว หน้างามร้อนวูบวาบเมื่อถูกปลุกเร้าจนเสียสติ “แต่... เยอะขนาดนั้น น่าจะ... ไม่พลาดนะคะท่านประธาน” “ผมไม่ชอบอยู่กับความไม่มั่นใจ” “คะ?” เขากระเด้งหน้าขาเข้าหา ทำให้หล่อนรู้ว่าไอ้หนูของเขากำลังโต “ผมต้องการแน่ใจว่าคุณ... กำลังอุ้มท้องลูกของผมอยู่...” “เอ่อ... แพร... น่าจะท้องแล้วล่ะค่ะ อ๊ะ...” เขาสอดมือเข้ามาในกระโปรงของหล่อนและเอานิ้วจกเข้าไปในความเป็นหญิง มันหยาบคายมาก แต่หล่อนที่ร้อนฉ่าอยู่แล้วร่อนรับนิ้วซะงั้น “ผมต้องการให้ลูกของผมเกิดเร็วที่สุด ดังนั้นจะต้องไม่มีคำว่าผิดพลาดสำหรับผม” “ค่ะ อา... อ๊า... แพรทราบ... อ๊า... แต่ท่านประธานหยุดนิ้วก่อนได้ไหมคะ อ๊า... แพร... จะพูดไม่รู้เรื่อง... อ๊า... ซี๊ดดดด” เขาไม่หยุด แถมยังแทงลึกเข้าไปมากขึ้น จนหล่อนต้องถ่างขาออก เขาหัวเราะ สอดแขนใต้ข้อพับเท้าและยกขึ้นให้ขาเรียวเกี่ยวกับสะโพกแกร่ง จากนั้นก็แทงนิ้วเข้าออกถี่ๆ