Adensk

นารีขี้เมาสาวข้างบ้านที่อาจารย์หนุ่มปฏิเสธแม่หัวชนฝาว่าไม่สานสัมพันธ์ แต่เธอกลับเป็นคนเดียวกันกับที่เขามี one night stand และต้องการที่จะสานต่อ การกลืนน้ำลายตัวเองจึงเป็นสิ่งที่เขาเลือกทำ ด้วยรั้วบ้านที่ติดกัน การสานสัมพันธ์เพื่อความยั่งยืนและเลื่อนสถานะจาก Friend with benefits เป็นคนของหัวใจจึงต้องเริ่มด้วยกันปีนรั้วหา “นี่พี่เล่นอะไร” ศศินาเอ่ยถามขึ้นขณะที่กำลังช่วยทำแผลให้คนที่เจ็บเพราะปีนข้ามรั้วมาชนกับกระถางต้นไม้บ้านเธอจนตกลงมาแตก แล้วตัวเขาเองก็ล้มเค้เก้จนได้เลือดที่ข้อศอกกับหัวเข่ามาด้วยเหมือนกัน “ก็พี่อยากมาหา” “จะมาทำไมไม่มาทางหน้าบ้านดีๆ ปีนกำแพงมาทำไม ทำเอาตกใจหมด ถ้ามีปืนนี่ยังไส้ไหลไปแล้วนะ” “จะออกมาทางหน้าบ้านแล้วแต่แม่พี่เห็น ก็เลยต้องเปลี่ยนมาหลังบ้านแทน” “แล้วมาทำไมดึกๆ ดื่นๆ มีอะไรทำไมไม่รอคุยกันพรุ่งนี้” “พี่ไม่ได้มาคุย พี่จะมาขอนอนด้วย” “เพี๊ยะ!” เสียงฝ่ามือบางฟาดลงที่ต้นแขนเขาเต็มแรงจนวาโยต้องซู้ดปากครางซี้ด แผลที่ข้อศอกว่าเจ็บแล้ว โดนเธอฟาดเข้าไปอีกยิ่งเจ็บไปกันใหญ่ “เห็นนี่น่าเป็นคนยังไง เห็นว่ายอมครั้งสองครั้งแล้วคิดจะมาขอนอนด้วยเมื่อไหร่ก็ได้เหรอ กลับไปเลยนะ คนเฮงซวยเอ๊ย ไม่ต้องทงต้องทำมันแล้วแผลน่ะ ไปเลย” “เพี๊ยะ! ปึก! ปึก! ปึก!” “โอ๊ย นี่น่าพี่เจ็บ นี่น่าพอก่อน โอ๊ย! โอ๊ย!” เธอเอ่ยปากไล่ด้วยความโมโห ทั้งตีทั้งผลักจนวาโยล้มลงไปนอนกับโซฟา ข้อศอกก็เจ็บ เข่าก็เจ็บ แถมน้ำหนักของกำปั้นที่เธอทุบลงมาใส่เขานั่นก็ทั้งแรงทั้งหนัก สองมือของชายหนุ่มพยายามปัดป้องและรวบจับมือเธอเอาไว้จนสำเร็จ ศศินาหอบหายใจเหนื่อย ดวงตาวาวโรธโกรธจัดจนมือไม้สั่น เขาคิดกับเธออย่างนี้ได้ยังไงกัน คิดว่าเธอใจง่ายขนาดนั้นเลยใช่มั้ยที่คิดจะมาขอนอนด้วยเมื่อไหร่ก็ได้ “คนเลว” แม้มือจะทุบตีเขาไม่ได้แล้วเพราะถูกรวบจับไว้ แต่ริมฝีปากอิ่มนั้นก็ยังคงบริภาษเขาได้เพราะความแค้นเคือง “ฟังพี่ก่อนสินีน่า พี่ไม่ได้คิดอย่างนั้นนะ” บอกกับเธอพร้อมกับพยายามดันตัวลุกขึ้นนั่ง โดยที่มือยังคงจับที่ข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้แน่น เพื่อป้องกันไม่ให้เธอทุบตีเขาได้อีก “ไม่อย่างนั้นแล้วอย่างไหน อย่ามาแก้ตัวนะ ไอ้คนบ้ากาม” “พลั่ก!” แม้ว่ามือจะถูกเขาจับไว้แน่น แต่ขาเรียวยาวที่อยู่ภายใต้กางเกงผ้าฝ้ายห้าส่วนก็ถีบพลั่กเข้าให้ที่หัวเข่าที่กำลังเจ็บของเขาจนวาโยร้องโอดโอย ยอมปล่อยมือจากเธอแล้วเปลี่ยนมากุมหัวเข่าแทน “พี่เจ็บนะนีน่า” บอกเธอเสียงอ่อยกัดปากแน่น หัวเข่าที่แตกมันไม่ใช่แค่เจ็บแสบจากแผลแต่มันเจ็บเหมือนเคล็ด แล้วยิ่งมาโดนเธอถีบเข้าให้อีกเขาถึงกับก้มหน้ากัดฟันเอาหน้าผากชนกับเข่าด้วยความเจ็บปวด “อย่ามาแกล้งนะ ลุกขึ้นแล้วออกจากบ้านนี้ไปเลย” “ฟังพี่ก่อนสิ พี่ไม่ได้แกล้งพี่เจ็บจริงๆ” “เจ็บแล้วจะให้ทำยังไง ทำตัวเองทั้งนั้น ใครใช้ให้ปีนรั้วมา โรคจิต” “ก็พี่คิดถึง” “อย่ามาแกล้งพูดหน่อยเลย อยากก็ว่ามา ไม่ต้องมาลูกไม้” “ไม่ได้ลูกไม้ พี่คิดถึงจริงๆ นะ คืนนี้พี่ขอนอนด้วยคน สัญญาว่าจะแค่นอนเฉยๆ นะนีน่า ให้พี่นอนด้วยนะ”

“ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ” “โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ” ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร “คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ” ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า “ทำ

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอ

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า “ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?” เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเต

เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี？ หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถ

เธอตกหลุมพรางของว่าที่สามีและเพื่อนสนิทของตัวเอง ทำให้เธอสูญเสียไปทุกอย่าง เธอตายอยู่บนถนน เมื่อเธอลืมตาขึ้นมาอีกที ก็พบว่าสามีของเธอกำลังพยายามรัดคอเธอให้ตาย แต่โชคดี ที่สุดท้ายเธอรอดชีวิตมาได้ แล้วเธอก็ตกลงเซ็นข้อตกลงการหย่ากับสามีของเธออย่างไม่ลังเล ที่เธอคิดไม่ถึงคือ แม่ของเธอได้ทิ้งทรัพย์สมบัติ

หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้ร

เพื่อชดใช้หนี้ให้แก่เขา เธอต้องจำยอมเป็นเจ้าสาวของเขา เขาผู้ที่ทุกคนขนานนามว่าเป็นเสมือนปีศาจ เขามีอำนาจที่ทำให้ทุกคนยอมสยบแทบเท้า เธอรู้สึกท้อแท้ และสิ้นหวัง เขาโหดเหี้ยม และไร้ความเมตตา แต่แล้วความอ่อนหวานของเธอ ก็ทำให้เขาต้องจำนนต่อความลุ่มหลงที่ไม่อาจห้ามใจได้ ก่อนที่เขาจะรู้สึกตัว เขาก็ไม่สามาร

"ความรักทำให้คนตาบอด" เซิงเกอละทิ้งชีวิตที่สงบสุขเพื่อแต่งงานกับชายคนนั้น ยินยอมทำตัวเหมือนคนรับใช้ที่ไร้ตัวตนมาสามปีเต็ม แต่ในที่สุดเธอก็ตระหนักว่าความพยายามของเธอ มันไร้ประโยชน์สิ้นดี เพราะในใจของสามีตัวเองมีแต่รักแรกของเขา เซิงเกอรู้สึกผิดหวังอย่างมาก และขอหย่าอย่างเด็ดขาด “ถึงเวลาแล้ว ฉันไม่ป

วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบคร

“เราหย่ากันเถอะ”หนึ่งประโยคนี้ ทำให้ชีวิตการแต่งงานสี่ปีของฉินซูเหนียนกลายเป็นเรื่องตลก ในขณะนี้ ฉินซูเหนียนถึงตระหนักว่าสามีของเธอไม่เคยมีใจให้เธอ น้ำเสียงของเขาเย็นชา: "ตั้งแต่ต้นจนจบ ฉันมีเพียงหว่านหว่านอยู่ในใจ และคุณเป็นเพียงแผนชั่วคราวในการจัดการกับการแต่งงานในครอบครัวที่กำหนด" ด้วยความสิ้นหวั