Mookreang

แม้ไม่มีแผ่นดิน หากแต่เรายังไม่สิ้นลมหายใจ ถึงสิ้นชาติหากแต่รักของเรามิได้สิ้นลง บราลี เป็นบอดี้การ์ดมือใหม่ ที่ทำงานพลาดจนถูกไล่ออกจากงาน ในวันเดียวกันนั้น บ้านของเธอก็ถูกไฟไหม้ แม่ถูกไฟคลอกบาดเจ็บ พ่อตกใจจนโรคหัวใจกำเริบ ต้องใช้เงินรักษาจำนวนมาก เมื่อเธอจะหันไปพึ่งแฟนหนุ่มที่รักกันมาหลายปี กลับพบเขากำลังคลุกวงในกับผู้ชายอีกคน!! เมื่อชีวิตมันบัดซบขนาดนี้ เธอจึงคิดฆ่าตัวตาย ... และทำจริง!! แต่ไม่ตาย มีคนมาช่วยไว้ ... พอรอดตายก็มีคนยื่นข้อเสนอแปลกประหลาด ... ให้เธอไปเป็นบอดี้การ์ดให้เจ้านาย แลกกับเงินมหาศาล และกว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร บราลีกับเพื่อนร่วมงานอีกสองคน ก็ได้ข้ามเวลาย้อนอดีตไปซะแล้ว

เมื่อความรักที่มีมากเหลือล้น ไวกูณฐ์นั้นอยากแต่งงานเสียทันทีที่เดินทางกลับมาจากเรียนต่อ หากแต่ จิรัฐิติกาลกลับกลัวการใช้ชีวิตคู่จึงปฏิเสธไป แต่เพราะอุบัติเหตุที่บังเกิดขึ้นทำให้ไวกูณฐ์ตาบอด จิรัฐิติกาลจึงตัดสินใจแต่งงานกับเขาในทันทีเพื่อเป็นการรับผิดชอบ เพราะการแต่งงานที่ไม่พร้อมทำให้อุปสรรคแห่งรักนั้นมีมาให้พิสูจน์หัวใจกันเนืองๆ

เจ้าฟ้าหญิงจิรัฐิติกาลในคราบชายหนุ่มดูจะเกษมสำราญเป็นอันมากเมื่อได้ออกมาท่องโลกกว้าง แม้จะไม่ค่อยสบอารมณ์อยู่บ้างที่มี 'ผู้คุม' เป็นไวกูณฐ์ ชายหนุ่มอ่อนแอ เจ้าหนอนหนังสือใส่แว่นลูกชายองครักษ์คนสนิทของพระบิดา แต่ถ้าไม่ยินยอมร่วมทางไปกับเขา เจ้าพ่อก็คงไม่ปล่อยออกจากกรงทอง เธอจำใจร่วมทางและสร้างความยุ่งยากเป็นภาระใหญ่หลวงให้เขา แต่ในคราเดียวกันความใกล้ชิด ความใกล้ชิดทำให้ความรู้สึกพิเศษเกิดขึ้นในใจ แต่จะทำอย่างไร เมื่อเธอฝังใจว่าเขาไม่ใช่ "ชายจริง" นิยายภาคต่อของ ลิขิตรักบัลลังก์หัวใจ

เมื่อต้องเสียแผ่นดินจากการช่วงชิงของพระเจ้าอา ทรรศินากัลยามาส เจ้าฟ้าหญิงรัชทายาทแห่งมธุรรัฐจำต้องเสด็จหนีจากแผ่นดินเกิด แฝงกายเข้าไปในสิงขรรัฐ จากที่คิดจะปลอมตัวเป็นนางกำนัล กลับตกกระไดพลอยโจนถวายตัวเป็นสนมของเจ้าหลวงรัฐสิงห์สีหนาทในนามลูกของศัตรู!? รอจนถึงวันทวงบัลลังก์คืน กล้วยไม้ป่าแรกแย้มเพิ่งผลิรับฤดูฝน เจ้าหลวงเอื้อมไปหมายจะเด็ด ก็ถูกพระหัตถ์เล็กๆ ตีเผียะลงบนหลังมือ "ดอกไม้จะสวยงามที่สุดเมื่ออยู่กับต้นเพคะ" ดำรัสขึงขัง "แต่พี่จะเก็บให้เธอ" รับสั่งกลับอ่อนโยน "ท่าจะเด็ดดอกไม้แรกแย้มเสียจนเคย" เจ้าฟ้าหญิงประชดตรงๆ เจ้าหลวงยกพระหัตถ์ในท่าสาบาน "สาบาน ต่อไปพี่จะไม่เด็ดดอกไม้ ไม่ว่าดอกไหน จะรอดอกฟ้าตรงหน้านี้ดอกเดียวเท่านั้น"

เมื่อซากีน่าน้องสาวอันเป็นที่รักถูกฆ่าข่มขืน หลักฐานในมือคือแผ่นเงินฉลุลวดลายสวยงาม ซาห์ราจำได้ทันทีว่าใครเป็นเจ้าของของสิ่งนี้ การตามล้างแค้นจึงเกิดขึ้น ชีคฮาซัน บินญาบิร อัล บุสตานีย์ กลายเป็นเหยื่อความแค้นที่เขาไม่ได้ก่อ ถูกหล่อนทรมานต่างๆ นานาและต้องสูญเสียเมียสาวในคืนวันแต่งงานจากน้ำมือซาห์รา แต่เมื่อความจริงปรากฏว่าใครเป็นฆาตกรที่แท้จริง ซาห์ราจะชดใช้สิ่งที่ทำลงไปให้แก่เขาด้วยชีวิต ตามกฏชีวิตแลกชีวิต แต่ชีคฮาซันกลับต้องการให้หลอนชดใช้ด้วย หัวใจ

เมื่อธิดาองค์น้อยเริ่มเติบโต ชีคกาเบรียนที่อยากให้ลูกรู้จักภาษาของแม่บังเกิดเกล้า จึงมองหาครูสอนภาษาชาวไทย แต่กลับได้ทโมนไพรไปแทน นางสาวกฤติกา หรือแม่ดาวลูกไก่ นอกจากสอนภาษาไทยให้ธิดาองค์น้อยของชีคแล้ว ยังสอนปีนต้นไม้กลายเป็นลิงเป็นค่าง จนพระนมของชีคเอือมระอา ทว่าท่าทางแก่นกะโหลกของดาวลูกไก่กลับจับใจต้องตาชีคกาเบรียนจนกลายเป็นความรัก แต่ปัญหาสงครามแบ่งแยกดินแดนในประเทศยังไม่สงบ เมื่อดาวลูกไก่ถูกจับตัวไปเพื่อต่อรอง แม้พระองค์ไม่อาจยกแผ่นดินเพื่อแลกกับผู้หญิงที่รักได้ แต่ไม่ได้นิ่งนอนใจเหมือนครั้งที่เสียสนมคนอื่นไป ทรงลอบออกจากวังเพื่อไปช่วยหญิงอันเป็นที่รักด้วยตนเอง

นายทหารชาวไทย พันโทอัคคี ยอมลาออกจากราชการเพื่อไปทำงานกับชีคกาเบรียน อัลชร์มา อัลโซกียาห์แห่งสาธารณรัฐชาร์มา เพื่อสืบข่าวคราวน้องสาวคนเดียวของตน ซึ่งถวายตัวเป็นสนมของชีคกาเบรียน แต่กลับตาลปัตรต้องแต่งงานเพือกู้หน้า รักษาศักดิ์ศรีให้ชีคคาบิชาเราะห์ น้องสาวและคู่หมั้นของชีคกาเบรียนแทน แม้มีเมียโดยไม่ทันตั้งตัว แต่การสืบหาข่าวคราวน้องสาวก็ไม่หยุดหย่อน จนเขารู้ว่าได้สูญเสียน้องสาวให้กับโจรแยกดินแดนไปแล้ว(แต่ไม่ใช่ตายจาก) มีเพียงหลานสาวน่ารักที่ชีคกาเบรียนรักและดูแลดียิ่งกว่าแก้วตาดวงใจ เช่นเดียวกันกับความรักของอัคคีกับชีคคาบิชาเราะห์ ที่เปลี่ยนจากไม้เบื่อไม้เมา เป็นรักหวานซึ้ง

จากเจ้าหญิงเชลยที่ต้องตกเป็นตัวจำนำสงคราม กลายกลับเป็นราชินีอิยิปต์เคียงข้างฟาโรห์ถึงสองพระองค์ แม้เด็กสาวจะทำทุกวิถีทางเพื่อหนี แต่กลับกลายเป็นหมากให้คนกันเองควบคุม

“อารักศรัย รักศรัยมากๆ รู้ไหม อาถึงอยากมีลูกกับศรัยหลายๆ คน” “รักมากนะหนูรู้ แต่มันไม่เกี่ยวกันเลยที่ต้องมีลูกหลายคน” “ก็จริงค่ะ ไม่ว่าจะมีลูกมากหรือน้อยหรือไม่มีเลยความรักที่อามีต่อยายหนูของอาก็ไม่ได้ลดลงเลย แต่ที่อยากมีลูกหลายคนเพราะนึกถึงตัวเอง นึกถึงหนู การเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องอยู่ใกล้ๆ มันเหงาค่ะหรือหนูไม่เหงา” เขาถามในตอนท้าย “ไม่เหงาเลยเพราะอาศิลาอยู่ใกล้หนูตลอดเวลา ถึงตัวจะไกลกันแต่หนูรู้ว่าหัวใจอาศิลาอยู่กับหนู” “รู้ได้ยังไงคะ” “เพราะหนูสวย หนูเก่ง หนูคือศรัย ชัชวาลโชติเด็กหัวแข็งของบ้านไงคะ” “ฮ่าๆ มันเกี่ยวกันได้ยังไงนี่” “หรืออาจะเถียง” หล่อนหันไปจ้องตาเขา ศิลาก้มลงมาจูบแก้มนวลเนียนแล้วพูด “ไม่เถียงครับเพราะหัวใจของอาอยู่กับเด็กหัวแข็งคนนี้มานานแล้วจริงๆ อารักศรัยนะครับ” “หนูก็รักอาศิลาค่ะ”

เจ้าสาวหมาดๆ อย่างบัวบูชาตื่นมาบนเตียงชายอื่นในวันรุ่งขึ้นของการแต่งงาน เป็นคล้ายฝันร้ายที่กลายเป็นจริง เขาทำราวกับเธอเป็นศัตรูคู่แค้นกันมานมนาน เขาลักพาตัวเธอมาจากหน้าเรือนหอในคืนวิวาห์ เพราะเข้าใจว่าเธอคือบุษบงกชคนรักเก่าที่หนีตามชายอื่นไป บัวบูชาอยากหนีไปจากเขา หรือบอกความจริงว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้น แต่เพราะ คนรักเก่าที่เขาเกลียดชัง เคียดแค้น คือพี่สาวฝาแฝดของเธอที่เสียชีวิตอย่างมีเงื่อนงำไปก่อนหน้า หญิงสาวตัดสินใจสวมรอยเป็นบุษบงกช เพื่อสืบหาความจริง โดยไม่รู้เลยว่าเดิมพันครั้งนี้สูงนัก เพราะมันหมายถึงทั้งชีวิต...และหัวใจ!

“อัญมณี” นามปากกาที่เขียนนิยายรักจนโด่งดัง มีแฟนคลับทั่วบ้านทั่วเมือง แต่กลับไม่มีใครรู้จักตัวตนที่แท้จริงว่าเป็นใครมาจากไหน รูปร่างหน้าตาเช่นไร อัญมณี ช่างภาพข่าวสาวต้องตกเป็นผู้ต้องสงสัยและถูกปองร้ายจากคนที่ไม่รู้ว่าใคร ด้วยเหตุชื่อเหมือนนามปากกานั้น ทั้งยังเป็นตัวแทนนักเขียนคนนั้นไปร่วมงานศพของดวงดาวแฟนนิยาย ทำให้นายแพทย์ชลทิศน้องสาวผู้ตายและดวงดาราลูกสาววัยรุ่นของคนตายมองหล่อนเป็นผู้ต้องสงสัยที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของดวงดาวตามข่าวลือ ใครคือฆาตกรที่ทุกคนกำลังสืบหา และช่วงระยะเวลาไล่เลี่ยกันก็มีคนเร่ร่อนถูกฆ่าตายอย่างทรมานคนแล้วคนเล่า ฆาตกรจะเป็นคนเดียวกันและเกี่ยวข้องกับอัญมณีและ “อัญมณี” หรือไม่ การตามไขปัญหาของชลทิศและอัญมณีทำให้เกิดเป็นความรักและผูกพัน

บัลลังก์สีชาดแห่งสินทูรถึงคราผลัดแผ่นดิน เมื่อเจ้าหลวงสิ้นพระชนม์ แต่ เจ้าฟ้ารัชทายาททรงพระเยาว์ ซ้ำยังถูกตราหน้าว่าเป็นลูกชู้ มีเพียงพระธำมรงค์วงน้อยจากพระหัตถ์พระบิดา ที่ตรึงตำแหน่งรัชทายาทเอาไว้แม่นมั่น เมื่อเติบใหญ่ เจ้าหลวงพระองค์ใหม่จะพิสูจน์ความจริงเรื่องชาติกำเนิดของพระองค์ได้อย่างไร และหญิงสาวที่เฝ้าติดตามถวายดอกแก้วและอารักขานั้น มีส่วนคลี่คลายปริศนา หรือตอกย้ำว่าพระองค์เป็นแค่ “เงา” หรือเจ้าของบัลลังก์ที่แท้จริง

“เอ้า! คนเก่งทำไมต้องพึ่งยานอนหลับ” “วะไอ้หมอนี่ ก็คนไม่เคยอยู่บ้านคนเดียว มันก็นอนไม่หลับสิ” “แล้วทำเก่งจะนอนบ้านใหญ่ บอกให้นอนกับยายยุลีก็ไม่เชื่อ” “เราเป็นเจ้าของบ้านนะ เรื่องอะไรจะให้ไปนอนเรือนเล็ก อีกอย่างที่นั่นเท่ารูหนูจะนอนได้ยังไงละ ไม่เอาแล้วอย่ามาพูดสั่งสอนให้มากเรื่อง มียาให้เรามั้ย ถ้าไม่มีเราจะได้ไปซื้อที่เซเว่น” “พี่เคยบอกว่ายังไงบัว ขอความช่วยเหลือคนอื่นหัดพูดจาดีๆ บ้างได้ไหม” เขาพูดเสียงราบเรียบแต่ดวงตาที่มองคมปราดให้อีกฝ่ายรู้ว่าเหนื่อยหน่ายหัวใจเพียงใด เห็นหญิงสาวอึ้งไปเล็กน้อยก่อนพูดขึ้นใหม่อีกครั้ง “พี่หมอ บัวขอยานอนหลับหน่อยค่ะ” ฉีกยิ้มประจบแต่ต้องรีบหุบยิ้มฉับกับคำตอบที่ได้รับ “ไม่มีหรอก กลับไปสวดมนต์ไหว้พระ ทำใจให้สงบเดี๋ยวก็หลับเอง” “อ้าว!” “ไม่มีหมอคนไหนจ่ายยานอนหลับให้คนกลัวผีหรอกบัว” “ไอ้ ไอ้หมอบ้า หลอกเราอีกแล้ว” ใบบัวทุบอกเขาดังปักก่อนรีบวิ่งหนีกลับบ้าน เขมกรยังได้ยินเสียงก่นด่าพึมพำ ล้วนแล้วแต่ว่าเขาหลอกลวง ไม่จริงใจและตอแหล ผู้ชายเขาไม่ตอแหลกันหรอกบัว ไม่เหมือนผู้หญิง ***เพราะผู้หญิงทุกคนมีความลับแอบแฝง***

ช้องนางได้ยินเพื่อนเจ้าบ่าวเอ่ยแซวว่าพระแสงคงดีใจได้เมียเป็นตัวเป็นตนแถมได้เล่นของสูง เพราะต้องสอยเจ้าสาวลงจากคาน หากไม่ติดว่าเป็นเจ้าสาวเองหล่อนจะตบปากพวกนี้เรียงตัว โทษฐานปากเสียชอบเอาความจริงมาพูด แถมแม่ยังเคยบ่นบ่อยๆ ว่า “เลือกมากก็กอดคานเน่าๆ ไปจนตายเถอะนังช้องเอ๊ย” แล้วไงละ พอหล่อนไปบอกว่าจะแต่งงานกับหลานยายมาลัย แม่ถึงกับหัวเราะกลิ้ง แล้วลูบหัวเบาๆ ก่อนดึงมากอดแล้วพูดเหมือนปลอบใจ “เมายาสีฟันมาหรือนังช้อง นายพระแสงเขาเคยชายตาแลแกหรือเปล่า เห็นผู้หญิงสาวๆ สวยๆ ตามตูดต้อยๆ มีหรือจะมองสาวแก่อย่างแก” “คำก็สาวแก่ สองคำก็สาวแก่ ก็นี่ไงสาวแก่ของแม่จะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว จริงๆ” แม้จะแต่งหลอกๆ แต่ยายมาลัยเล่นใหญ่ทำให้สมจริงสมจัง มีพิธีมงคลสมรส มีงานเลี้ยงและมีทะเบียนสมรสให้ ยกเว้นแต่สินสอดทองหมั้นที่ไม่มีและไม่เคยได้ยินแกเอ่ยถึง สำหรับช้องนางแล้วการได้แต่งงานอยู่กินกับพระแสงคือสุดยอดแห่งความปรารถนา แม้ต้องใช้เล่ห์กลหลอกล่อเข้าหาญาติผู้ใหญ่ของเขาจนเกิดการ “คลุมถุง(พุ่ง)ชน(หัวใจ” ขึ้นหล่อนก็ภูมิใจ

หลังจากบิดาฆ่าตัวตายในคฤหาสน์รวิภาส ไฟไหม้ห้องนอนของสองฝาแฝด ทำให้ปารัชกับปีย์วราต้องย้ายไปอยู่บ้านทนายความประจำตระกูลเพื่อความปลอดภัย เวลาผ่านไปจนปีย์วราแฝดผู้น้องเรียนจบจากต่างประเทศ พร้อมพยานและหลักฐานใหม่ ทำให้ต้องการรื้อคดีเพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้แก่บิดา จนคนใกล้ตัวเริ่มเผยธาตุแท้ออกมา สองฝาแฝดจะทำเช่นไร เมื่อความศรัทธาสลายไปกับแผนร้ายที่หมายเอาชีวิตของทั้งคู่

คู่รักคู่หนึ่งต้องเผชิญกับเหตุการณ์ระทึกขวัญจากสิ่งลี้ลับ วิญญาณอาฆาตที่หมายเอาชีวิต และมันจะไม่หยุดจนกว่าทั้งคู่จะตายตกไปตามกัน อีกครั้ง! ตั้งแต่วันที่ได้พบกับ มะปราง เด็กกำพร้าท่าทางแปลกๆ ที่ญาติของ ชวิน ธำมรงค์ รับเป็นลูกบุญธรรม สิตางศุ์ ศรัทธาธรรม ก็พบเจอเหตุการณ์ประหลาดชวนสยองขวัญ หล่อนเริ่มตาฝาดเห็นภาพน่ากลัวบ่อยครั้ง และฝันเห็นผู้หญิงที่ไม่รู้จักแต่มุ่งหมายเอาชีวิตก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะถูกฆาตกรรมโดยหล่อนและชายที่หน้าเหมือนชวิน ความฝันนั้นชัดเจนและต่อเนื่องกันทุกครั้งจนปะติดปะต่อเรื่องได้ ในขณะที่คนรอบข้างก็เจอเหตุการณ์น่าสะพรึงกลัว จนกระทั่งหล่อนได้พบประกาศขายบ้านและที่ดินแห่งหนึ่ง ที่ซึ่งรอคอยให้พวกทั้งคู่วนเวียนกลับไปครั้งแล้วครั้งเล่า และเหมือนมีอะไรดลใจให้ชวินซื้อที่นั่นเพื่อปลูกเรือนหอ บ้านหลังหนึ่ง เด็กคนหนึ่ง และความฝัน ทำให้ชีวิตของทั้งคู่ไม่สงบสุขอีกต่อไป เพราะมีอะไรบางอย่างคอยติดตามอย่างอาฆาตแค้น สิ่งที่มันต้องการคืออะไร ทำไมต้องการเอาชีวิตทั้งคู่ และความแค้นนั้นเริ่มต้นที่จุดใด คือคำตอบที่สิตางศุ์อยากรู้

เพราะคำสาบานแต่ชาติปางก่อน ทำให้ กบินทร์ กลายเป็นคนอาภัพรักในชาตินี้ เพราะผู้ที่ผูกติดกับคำสาบานคอยขัดขวางไม่ให้สมหวัง มีคนต้องสังเวยวิญญาณคนแล้วคนเล่า และเพราะความรัก ปรัศนีจึงหาทางช่วยปลดปล่อยเขาจากบ่วงสัญญาครั้งนี้

มันผู้ใดพรากชีวิตเธอไป มันผู้นั้นต้องชดใช้ด้วยชีวิตเช่นกัน แต่ผีสาวจะรู้หรือไม่ว่าคนที่ตามอาฆาตนั้นหาใช่ฆาตกรตัวจริงไม่ เมื่อพี่ชายของสัภยาซื้อที่ดินมาผืนหนึ่งเพื่อพัฒนาเป็นตลาดน้ำ สัภยาจึงไหว้วานตีรณาซึ่งเป็นช่างภาพอิสระ ให้ไปถ่ายรูปเก็บบรรยากาศการก่อสร้าง โดยหารู้ไม่ว่า เรือนไทยเก่าแก่ริมน้ำบนที่ดินผืนนี้ซ่อนอดีตอันน่าสะเทือนใจไว้ ที่แห่งนี้...คือเรือนหอที่หญิงสาวชื่อ ‘อนงค์’ ผูกคอตายในคืนแต่งงานตามการเล่าขานกันมา ทว่าความจริงไม่ได้เป็นเช่นนั้น วิญญาณของหญิงสาวเฝ้ารอการกลับมาของชายอันเป็นที่รัก ขณะเดียวกันก็รอวันล้างแค้นคนที่ฆ่าเธอ วิญญาณพยาบาทของอนงค์ตามติดสัภยาและตีรณาไปทุกที่ หลายครั้งที่ชายหนุ่มเกือบเอาชีวิตไม่รอด เพราะอนงค์เชื่อว่าเขาคือคนที่ฆ่าเธอ เขากับตีรณาต้องหาทางปกป้องตัวเองพร้อมกับค้นหาความจริงในอดีต ก่อนที่พวกเขาจะกลายเป็นเหยื่อสังเวยความแค้นให้แก่อนงค์เสียเอง

บัตรเชิญสีชมพูเป็นบ่อเกิดของแผนการร้ายจากใบสั่งของใครบางคน บัตรเชิญดังกล่าวทำให้ “อาติณณ์” และ “ขวัญข้าว” ตกเป็นหมากของเกมแก้แค้นครั้งนี้ แผนการร้ายตามใบสั่งจะสำเร็จตามแผนของผู้บงการได้เช่นไร เมื่อทั้งสองหาได้เดินตามเกมที่วางไว้ แต่กลับเดินตามใจของตนเอง เปลี่ยนแผนร้ายให้กลายกลับเป็นแผนรัก

ความรักจากชาติปางก่อน กลับมาหลอกหลอนในปัจจุบัน อะไระเกิดขึ้น เมื่อหญิงสาวทั้งสองต่างกลับชาติมาเกิด ฝ่ายหนึ่งกลับมาด้วยแรงแค้นเพราะความรักเป็นเหตุ อีกฝ่ายกลับมาเพื่อช่วงชิงชายอันเป็นที่รัก ที่ยังระทมจมปลักในความรักครั้งเก่า เขาจะสานต่อ และแก้ไขสิ่งผิดพลาดที่เคยทำ หรือจะทำให้เหตุการณ์เลวยิ่งขึ้น และสุดท้ายจะสมหวังในรักหรือพรากจากกันอีกครั้ง ความจริงใจจะพ่ายแพ้เล่ห์เหลี่ยมแห่งเสน่หาหรือไม่?