มาซาโยชิ พนักงานบริษัทธรรมดาคนหนึ่ง จู่ๆ วันหนึ่งถูกเพื่อนสนิทหักหลัง เขาจึงตัดสินใจกลับสู่ด้านมืดของตัวเองเพื่อรอวันล้างแค้น!
เด็กชายนั่งกอดเข่าอยู่ในมุมมืดของห้องที่ทั้งอับและชื้น
ร่างกายซูบผอม ริมฝีปากซีด ผมเผ้ารุงรัง เสื้อผ้าที่ใส่ก็ขาดลุ่ยเต็มไปด้วยรอยสกปรก ทั่วทั้งตัวมีแต่รอยเฆี่ยนตี
วันนี้เสียงทะเลาะกันของคู่สามีภรรยาก็ยังคงดังทะลุกำแพงห้องเข้ามาอีกเช่นเคย
“นี่แกเอาเงินฉันไปเล่นพนันอีกแล้วใช่ไหม!?”
เสียงฝ่ายภรรยาดังขึ้นด้วยความโมโห
“หุบปากไปอีแก่! ฉันจะเอาเงินไปทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน!”
ฝ่ายสามีเองก็พูดด้วยน้ำเสียงแรงรุนแรงไม่ต่างกัน
“แต่นั่นมันเงินฉันนะ! เอาคืนมาเดี๋ยวนี้ไอ้ชั่ว!”
พูดจบภรรยาก็เข้าไปใช้มือดึงเสื้อของสามีเพื่อหยิบเงินที่ใส่อยู่ในกระเป๋าข้าง ทว่า—สามีก็ไม่ยอมง่ายๆ จึงได้ใช้ฝ่ามือตบเข้าไปที่ใบหน้าของภรรยาเสียงดังแล้วเตะร่างของภรรยาจนกระเด็นไปชิดกำแพง
“แค่ก แค่ก”
ภรรยาไอออกมาอย่างเจ็บปวดพลางใช้มือกดที่ท้องของตัวเองเอาไว้
ทว่า—ผลจากการถูกกระทำเมื่อครู่ทำให้เสื้อผ้าของฝ่ายภรรยาอยู่ในสภาพหลุดลุ่ยเผยให้เห็นเนินอกอันอวบอิ่ม
เมื่อเห็นเช่นนั้นทางสามีก็เข้าไปดึงเสื้อผ้าของภรรยาออกแล้วทำการสอดใส่แท่งของตัวเองเข้าไปในร่องของภรรยาด้วยความหื่นกระหายโดยไม่สนเลยว่าภรรยาของตนจะยินยอมหรือไม่
“อ๊า!...ยะ...หยุดนะ!..อ๊า...”
ภรรยาครางเสียงหลงออกมา แม้จะพยายามผลักสามีของตัวเองออกไป แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงได้
“อ๊า...บอกให้...หยุดไง...ไอ้เวรนี่!”
จากการที่ถูกใช้ความรุนแรงก่อนหน้า ทำให้ภรรยาไม่เหลือแม้แต่แรงที่จะผลักสามี เธอจึงได้แต่พูดขอให้เขาหยุดการกระทำอันป่าเถื่อนนี้
“จะเสร็จแล้ว!”
สามีตะโกนแล้วโยกสะโพกรั่วขึ้น
“อ๊า...ยะ...อย่าแตกใน—”
ทว่ายังไม่สิ้นสุดคำพูดของภรรยา ฝ่ายสามีก็หลั่งน้ำของตัวเองเข้าไปข้างในของตัวภรรยาอย่างเต็มที่
“ฮึก...ฮึก...ไอ้เวร! ก็บอกแล้วไงว่าอย่าแตกในน่ะ!”
ภรรยาพูดขึ้นพลางร้องไห้ไปด้วย พอสงบสติได้ก็ลุกขึ้นไปหยิบกระดาษชำระมาทำความสะอาดบริเวณด้านล่างของตัวเองซึ่งมีน้ำสีขาวไหลออกมา
ส่วนทางสามีที่เสร็จสมอารมณ์แล้วก็ใส่เสื้อผ้าอย่างอารมณ์ดีแล้วพูดตอบกลับด้วยน้ำเสียงสดใส
“ทำไงได้ ก็มันเสียวเกินไปนี่ อีกอย่างเธอเองก็ชอบแบบนี้มากกว่าไม่ใช่เหรอ?”
“หุบปากแล้วออกไปซะ!”
ภรรยาขว้างขวดน้ำพลาสติกที่หมดแล้วใส่ ทำให้สามีเดินออกไปด้วยท่าทีที่ไม่เต็มใจนัก
เมื่อใส่เสื้อผ้าเสร็จ ภรรยาก็เดินเข้าไปในห้องที่อยู่ติดกับห้องของตัวเอง พอเปิดประตูห้องเข้าไปก็พบกับเด็กชายที่นั่งคุดคู้อยู่มุมห้องโดยเอามือปิดหูทั้งสองข้างของตัวเองไว้
เมื่อเห็นเช่นนั้นภรรยาก็เดินเข้าไปตบตีเด็กอย่างรุนแรงเพื่อระบายอารมณ์ที่ตัวเองโดนสามีกระทำมาใส่เด็กชายที่ไม่มีทางสู้พร้อมพูดถ้อยคำทำร้ายจิตใจ
“ไอ้เด็กเวร! ทำไมได้ยินแล้วไม่มาช่วย! ฉันไม่น่าให้เด็กอย่างแกเกิดมาเลย! ไม่งั้นชีวิตฉันคงไม่ป่นปี้แบบนี้หรอก! ทั้งหมดเป็นเพราะแกคนเดียว!”
พอระบายเสร็จภรรยาก็เดินออกจากห้องของเด็กชายไปโดยปล่อยให้เด็กชายนอนคุดตัวด้วยความเจ็บปวดทรมาน
เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"
เพื่อทำตามข้อตกลง ทำให้เธอต้องตั้งท้องลูกของชายแปลกหน้าคนหนึ่ง แต่แล้วเธอก็ต้องมาแต่งงานกับผู้ชายที่ได้หมั้นหมายกับเธอไว้ตั้งแต่เด็ก พวกเขาคิดว่ามันเป็นเพียงแค่การตกลงเพื่อผลประโยชน์ร่วมกันเท่านั้น แต่ทั้งสองกลับต้องตกหลุมรักอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะถึงเวลาคลอด วันหนึ่ง เขายื่นข้อตกลงการหย่าให้เธอ ทำให้เธอตื่นจากความฝันทันที แต่แล้ว เขาก็มาบอกกับเธอว่า ที่รักจ๋า คนที่ผมรักคือเธอตลอด
ดวงใจของมาโปรด เขาคือคุณอาข้างบ้านและคนที่ยื่นมือมาช่วยเธอยามอ่อนแรง เธอ...เด็กสาวจอมซนที่หนีหายไปเสียนาน เมื่อได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง เขาจะต้องกักเก็บเธอไว้ข้างกายตลอดไป +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ดวงใจอนันต์ เหมือนกามเทพเล่นตลกให้เธอต้องมาพัวพันกับคนที่แอบชอบ ทั้งที่รู้ว่าฐานะต่างกันเหลือเกิน แต่เรื่องของหัวใจมันบังคับได้ที่ไหนล่ะ!
นิยายเรื่องนี้มีพระนาง2คู่ "อย่าหวังจะเอาความบริสุทธิ์ผุดผ่องมาจับฉัน ผู้หญิงของฉันทุกคนก็สาวบริสุทธิ์ทั้งนั้นแล้วอย่าลืมคุมกำเนิด ถ้าไม่อยากทำแท้ง! เพราะฉันไม่มีทางมีทายาทกับผู้หญิงชั้นต่ำ" VS "อะไรที่ฉันอยากได้ ฉันต้องได้ แม้แต่ตัวนายถ้าฉันต้องการ นายก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ"
เมื่อจอมมารชินซาง ราชาปีศาจองค์ปัจจุบัน ปิดผนึกพระเนตรสีเลือดไปชั่วกาลนานเพราะผิดหวังจากความรัก จะไม่เปิดผนึกพระเนตรของพระองค์อีกต่อไป หากพระเนตรสีเลือดของพระองค์จะเปิดผนึกขึ้นมาได้อีกครั้ง นั้นหมายถึงนางคือคู่ชะตาที่ถูกเลือกให้เป็นราชินีของพระองค์ จวบจนกระทั่งเฉินวาวา สตรีในยุคอนาคตพลัดหลงเข้ามา ในสถานที่ซึ่งจอมมารหนุ่มกำลังหลับใหล เธอทำให้พระองค์เปิดพระเนตรสีเลือดขึ้นมาได้อีกครั้ง และเฉินวาวาทำให้พระองค์พลิกผืนแผ่นดินไปทั่วทุกแคว้นตามหาโฉมงาม เพื่อครองคู่ตราบสิ้นภพสิ้นชาติไปด้วยกัน
เส้าหยวนหยวนแต่งงานกับแม่ทัพเทพทรงพลังที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนส่งผลกระทบต่อทางจิตใจหลังจาดที่เธอย้อนเวลา เธอไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับการสมรู้ร่วมคิด และต้องการร่วมมือกับเขาเพื่อแสวงหาอิสรภาพ เธอก่อตั้งธุรกิจ รักษาโรคของคนไข้ และช่วยชีวิตผู้คน เป็นคนที่ยอดเยี่ยม กลายเป็นผู้ช่วยที่ดีของแม่ทัพ แต่ต่อมาแม่ทัพกลับคืนคำ ไหนตกลงไว้ว่าจะหย่าล่ะ?