ใบไผ่ ชายโสดวัยสามสิบกลับมาเกิดใหม่ในร่างของ ลลิต ทารกน้อยที่ลออจันทร์ตัวประกอบของนิยายชื่อดังที่สุดท้ายต้องมีจุดจบน่าอนาถ ไม่ได้การล่ะลลิตจะต้องปกป้องหม่าม้าไว้ให้ได้เลย !!
บทนำ
“อุแว้ อุแว้” เสียงทารกร้องออกมาพร้อมกับน้ำตาของ ลออจันทร์ ที่ไหลออกมาด้วยความดีใจ
“ยินดีด้วยครับ เพศหลักเป็นเด็กผู้ชาย” คุณหมอบอกข่าวดีให้ผู้เป็นแม่ ก่อนจะนำตัวเด็กทารกไปทำความสะอาด ส่วนลออจันทร์สลบไปแล้วด้วยความอ่อนเพลีย
อึดอัดจัง ทำไมลืมตาไม่ได้
ทารกที่ตอนนี้ร่างกายถูกห่อด้วยผ้าผืนหนาขยับตัวยุกยิกด้วยความอึดอัด เสียงร้องไห้ของเด็กทารกดังขึ้นเรียกคนเป็นแม่ให้หันไปมอง
“แอ๊ะ แอ้” เฮ้ย ทำไมเสียงถึงเป็นแบบนี้วะเนี่ย
ใบไผ่ อดีตวิศวกรหนุ่มโสดวัยสามสิบปีที่เพิ่งเกิดอุบัติเหตุพลัดตกตึกสูงแปดชั้นทำให้ตายคาที่ ตอนนี้กลับต้องตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองกลายเป็นเด็กทารกอีกครั้ง
“เป็นอะไรครับ ลลิตลูกแม่” เสียงนุ่มที่เดินมาหาทารกน้อยที่นอนอยู่ในเปลเด็กเล็ก โอบอุ้มร่างเล็กขึ้นพาดบ่าโยกตัวกล่อมไปมา
“ฮึก ฮือ” ทารกน้อยพยายามส่งเสียงแต่ที่เปล่งออกมากลับมีแต่เสียงร้องไห้ ภาพที่ขาวตัดวับเข้ามาในหัวของเด็กทารกอย่างรวดเร็ว ข้อมูลของโลกใบนี้หลั่งไหล่เข้ามายังสมองเล็กจนทารกน้อยร้องไห้เปล่งเสียงดังขึ้นไปอีก
“แงงงง ฮึก แงงงง”
“โอ๋ ลลิตของแม่ หิวนมหรือจ๊ะ” เสียงนุ่มเอ่ยกล่อมลูกชายอย่างใจเย็น ปลดกระดุมเสื้อออกเผยให้เห็นเนินเนื้อนุ่มนิ่ม
“ฮึก อืออ” ทารกส่ายหน้าไปมาไม่ยอมเข้าเต้า
“เอ น่าแปลกจัง ผ้าอ้อมก็ยังเปียกนี่นา” โอเมก้าหนุ่มเริ่มขมวดคิ้วเมื่อลูกน้อยยังไม่หยุดร้องไห้ อุ้มทารกน้อยขึ้นพาดบ่าโยกตัวไปมาจนเสียงสะอื้นเริ่มเงียบลง
ฮืออออ ไม่นะ ทำไมผู้ชายวัยสามสิบอย่างฉันต้องกลับมาเกิดใหม่ด้วย แล้ว อัลฟ่า โอเมก้า นี่มันอะไรกันนนนน