ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป
วันที่เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นส่งขึ้นศาล เป็นวันที่ฝนตกหนักมาก
ตลอดสี่ปีที่คบกันจนถึงวันที่กำลังจะแต่งงาน เธอเคยเชื่อมาตลอดว่าเขารักเธอจริง และชีวิตแต่งงานของพวกเขาจะต้องเต็มไปด้วยความสุขแน่นอน
จนกระทั่งวันแต่งงาน เพียงเพราะคำพูดเดียวของเสิ่นเมิ่ง น้องสาวต่างมารดาของเธอ ที่ทำให้เขาถึงกับส่งเธอขึ้นศาลด้วยมือของตัวเอง
ภายในศาลที่เคร่งขรึมถมึงทึง
“จำเลย เสิ่นเยวียน คุณถูกกล่าวหาว่าติดสินบนคณะกรรมการ ปลอมแปลงผลงานทางวิชาการและฆาตกรรมโดยเจตนา คุณมีอะไรจะแก้ตัวหรือไม่?”
แววตาของหญิงสาวแดงก่ำ เธอจ้องมองเซียวอี้ด้วยรอยยิ้มเย็นชาระคนสิ้นหวัง ทั้งยังเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
ใคร ๆ ก็รู้ว่าไม่มีใครอยากเป็นศัตรูกับตระกูลเซียวเพียงเพราะคนธรรมดาอย่างเธอ
จากนั้น เธอจึงกล่าวช้า ๆ อย่างชัดถ้อยชัดคำ “ฉัน...ไม่มีอะไรจะพูด”
คนที่เธอรักสุดหัวใจ แท้จริงแล้วในตลอดเวลาที่ผ่านมาก็คบชู้กับน้องสาวต่างมารดาของเธอเอง ทั้งยังลอบขโมยผลงานวิชาการของเธอ และตอนนี้ยังใส่ร้ายว่าเธอเป็นฆาตกรโดยไม่แยแสถึงความสัมพันธ์ทางสายเลือดแม้แต่น้อย
เธอจะมีอะไรให้พูดอีกล่ะ?!
“ปัง......”
เสียงค้อนในศาลกระทบพื้นดังขึ้นอีกครั้ง!
“ศาลมีคำตัดสินให้จำเลยเสิ่นเยวียน ต้องโทษจำคุกแปดปี และต้องเสียค่าปรับเป็นเงินจำนวนหนึ่งล้านห้าแสน”
การพิจารณาคดีจบลง เจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์คุมตัวเสิ่นเยวียนที่สวมชุดนักโทษออกไป
ขณะที่เดินออกจากห้องพิจารณาคดี เธอหันกลับไปมองเซียวอี้ที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งฝ่ายโจทก์ ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชัง!
......
สามปีต่อมา
ในเรือนจำ
“เสิ่นเยวียน มีคนยื่นขอประกันตัวเธอ ออกไปได้แล้ว”
เสิ่นเยวียนเงยหน้าขึ้น ใบหน้าซีดเซียวเต็มไปด้วยความตกตะลึง
เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่า หลังจากถูกทรมานอย่างโหดร้ายในคุกมาถึงสามปี ในที่สุดเธอก็มีโอกาสได้ออกมา
หนึ่งชั่วโมงต่อมา เสิ่นเยวียนที่ได้รับอิสรภาพจากเรือนจำถูกพาตัวมายังโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
เมื่อก้าวเข้าไปในห้องผู้ป่วย เธอมองผ่านบานประตูใสเห็นผู้เป็นแม่ของเธอนอนหน้าซีดเผือดอยู่บนเตียงไอซียู ทั้งยังถูกล้อมรอบด้วยเครื่องช่วยชีวิตนานาชนิด ราวกับเป็นคนที่ไร้ลมหายใจไปแล้ว
“แม่” เสิ่นเยวียนตื่นตระหนกจนตัวสั่นไปทั้งร่าง เธอรีบวิ่งไปที่ประตูเพื่อเปิดเข้าไปด้านใน
“อย่าขยับ ห้องนี้ถูกปรับแต่งเป็นพิเศษ ถ้าฉันไม่อนุญาต ใครก็เข้าไปไม่ได้”
“เสิ่นเมิ่ง เป็นเธอเองเหรอ?! แม่ของฉันตัดขาดจากตระกูลเสิ่นไปนานแล้ว ทำไมเธอยังต้องมาทำร้ายแม่ฉันอีก!”
เสิ่นเยวียนจ้องมองเสิ่นเมิ่งด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง
ขณะที่เสิ่นเมิ่งมองไปยังเสิ่นเยวียนนั้น แววตาของเธอฉายแววริษยาระคนดูแคลน
จากนั้นก็หัวเราะเยาะเย้ยออกมา
“พี่คงเข้าใจผิดไปแล้วล่ะ ฉันกำลังช่วยแม่ของพี่ต่างหาก ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน แม่ของพี่คงตายไปนานแล้ว พอพี่ออกจากคุกมาก็ได้เห็นแค่ศพของเธอเท่านั้นแหละ!”
เสิ่นเยวียนบังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ “เลิกเสแสร้งได้แล้ว เธอเนี่ยนะจะช่วยแม่ฉัน? เกรงแต่ว่าจะเป็นแค่ข้ออ้างให้เธอใช้ประโยชน์จากฉันมากกว่ามั้ง!”
“พี่นี่ฉลาดสมกับที่เคยเป็นดาวรุ่งของวงการวิชาการจริง ๆ เลย น่าเสียดายที่ตอนนี้พี่เป็นแค่คนขี้คุกในคดีพยายามฆ่า ไม่ต่างอะไรจากหมากตัวหนึ่งที่ฉันจะใช้ยังไงก็ได้!”
เสิ่นเมิ่งยิ้มเหยียด ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงรื่นเริง “วันนี้ถ้าพี่แค่ยอมไปนอนกับคุณหลี่หนึ่งคืน ฉันจะช่วยให้พี่ออกจากคุก และยังจะรักษาแม่ของพี่ด้วย”
“หลี่เสวียน่ะเหรอ?! ไอ้แก่ที่อายุหกสิบกว่านั่นน่ะเหรอ! เธอจะบ้าไปแล้วหรือไง? !” เสิ่นเยวียนแทบไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
“แล้วยังไงล่ะ คนที่ต้องไปนอนกับเขาก็คือพี่ ไม่ใช่ฉันสักหน่อย ขอแค่พี่ยอมนอนกับเขาหนึ่งคืน ตระกูลของเราก็จะได้ออเดอร์สั่งซื้ออาวุธจากตระกูลหลี่ เงินจำนวนมหาศาลขนาดนั้น ต่อให้ขายพี่ไปก็ยังไม่พอกับเงินจำนวนนั้นด้วยซ้ำ! แต่ถ้าพี่ไม่ไป……”
เสิ่นเมิ่งชี้ไปยังห้องไอซียูก่อนจะบอกต่อไปว่า “ฉันจะให้คนถอดเครื่องช่วยหายใจของแม่พี่ซะเดี๋ยวนี้เลย แล้วพี่ก็จะได้เห็นแม่ตายไปต่อหน้าต่อตา! ฉันให้เวลาพี่คิดห้าวินาที…… ห้า สี่ สาม……”
“ก็ได้ ฉันจะไป!”
เสิ่นเยวียนตอบตกลงอย่างอับจนหนทาง น้ำตาไหลพรากลงมาอย่างไม่อาจหยุดยั้งได้
แต่เพื่อแม่ที่นอนป่วยอยู่บนเตียง เธอไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว
ไม่นานหลังจากนั้น เสิ่นเยวียนถูกจับให้แต่งตัวใหม่ ก่อนจะถูกส่งขึ้นรถไป
เธอกำลังจะถูกส่งไปให้ตาแก่วัยหกสิบกว่าที่อ้วนฉุน่าขยะแขยง ต้องถูกเขาทำลายทั้งร่างกายและศักดิ์ศรี
ถึงขนาดเป็นครั้งแรกของเธอเลยก็ว่าได้
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
เสิ่นซือหนิงซ่อนตัวตนไว้ยอมทำทุกอย่างให้ แต่ความจริงใจของเธอกลับถูกสามีทำลายไปหมด และสิ่งที่เธอได้รับนั้นคือข้อตกลงการหย่า ด้วยความผิดหวังเธอจึงหันหลังจากไปและกลายเป็นตัวเองที่แท้จริงอีกครั้ง หลังจากได้เห็นความใกล้ชิดของสามีกับคนรักของเขา เธอก็จากไปด้วยความผิดหวัง จากนั้นเปิดเผยตัวตนที่เป็นนักปรุงน้ำหอมอัจฉริยะระดับนานาชาติ ผู้ก่อตั้งองค์กรข่าวกรองที่มีชื่อเสียง และผู้สืบทอดในโลกแฮ็กเกอร์ อดีตสามีของเธอเลยเสียใจมาก เมื่อเมิ่งซือเฉินรู้ว่าตัวเองทำผิด เขาก็เสียใจมาก หนิง ผมผิดไปแล้ว ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ ทว่าฮั่วจิ่งชวนขาพิการนั้นกลับลุกขึ้นยืนและจับมือกับเธอว่า "อยากคบกับเธอ นายยังไม่มีค่าพอ"
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀
เขาแอบชอบเธอตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแต่เธอกลับกลัวและพยายามอยู่ให้ห่างจากเขาแล้วเขาจะทำอย่างไรที่จะตามจีบเธอดีในเมื่อเธอเป็นน้องรหัสของเขา