ดด้วยท่าทางคล้ายใจล่องลอย จน

ป็นอะไรไปเนี่ย

อนสนิท ทำให้เดือนอ

ัน.

แต่ในที่สุดก็ตัดส

ย่างจะเล

อ้ายทำเสียงกระซิบ

าเลย รอ

วิลเลียมนัดฉันไป

! ว่า

อย่าเสียง

องบรรณารักษ์ ก็พบว

ริงเหรออ้าย ที่ว่าอาจารย์วิลเลี

นอ้ายแดงระเรื่อ ก่

นะ สาวๆ ในมหา’ลัยจะต้องอิจฉาตาร้อนแ

.. อย่าพู

อนฉันเขินห

หน้าแดงๆ ของตัวเองมองโต๊ะตรง

่นัดกันก

่าแต่พิณว่างไหมล่

ปฏิเสธ “ฉันไม่ไปเป็

่อย เราแค่ไปกินข้าวก

แล้วพรุ่งนี้อย่าลืมมาเม้าท์ให้

วเองมากระทบไหล่ของเ

ลยทีเดียว และต่อจากนั้นหล

ึ้นมานั่งอยู่บนรถยนต์ส่วนตัวของวิ

ต่อจากนี้เขาต้องเดินหน้าหว่านเสน่ห์ให้มาก

ไรเป็นพิเศษไหม

่อ้ำอึ้ง วิธวินท์ในคราบของอาจา

านราดหน้า

บหันมองหน้าคนที

รย์วิลเลีย

่าให้เรียกผม

. ค่ะ คุ

งซ้ายที่ว่างอยู่มาวางบนท่อนแขน

สนใจคุณไง

้อมูลทุกอย่างของหล่อน

น แต่ตั้งแต่ผมเห็นหน้าคุณตอนที่ผมเข้าไปช่วยคุณจากไอ้ห

าปากค้าง ทำตัวทำหน

ายตรงหน้าก็รู้สึกแบบเดียวกั

ำลังฝันไปห

น... อ้

กครับ ผมมีเวลาให้คุณ

ที่สั่นเทาของหล่อน ไออุ่นจากอุ้งมือ

ไหวจนทำตัวไ

ยากเชื่อว่า... คุ

บคุณมากกว่าคำว่า

วใจของเดือนอ้ายต่อไป เพราะเขารู้

นอ้าย คิดยังไงกับผม

เอาแต่ก้มหน้าเพราะ

ี้ แสดงว่ารังเก

ไม่ใช่แบ

ชักมือกลับ เดือนอ้ายก็รีบ

่ได้รังเกียจ

็นเรื่องที่ดีที่สุดในวัน

รอยยิ้มพึงพอใจ และก็ม

ขิน หัวใจที่ไร้เดียงสาติดบ่ว

กศึกษานะคะ แล้วคุณว

’ลัยเราเป็นลูกศิษย์กับอาจาร

... เ

ราสองคนเป็น

ตอบตกลงไป

... อ

คุณว่า เวลาไม่ใช่ตัวชี้วัดว่าความรักจะอยู่ยืดยาว แต่มัน

พูดของผู้ชายรูปห

ตกหลุมรักเขาตั้งแต่แ

็เก่ง แถมยังทำให้หัวใจของหล่

ฟนกับผมนะคร

งมา น้ำเสียงของเขาเว้าวอนออดอ้อ

.. ตก